- تعداد بازدید : ۱۸۷ بار
در آلیاژ فولادهای فنر (Spring Steel) از عناصر سيليسيم، منگنز، کرُم، واناديم و موليبدن با مقادیر مناسب و با توجه به خاصیت فولادهای فنر استفاده می شود. فولادهای فنر دارای استحکام کششی قابل قبولی هستند.
این فولاد دارای خاصیت ضدسایش می باشد. وجود سیلیسیم در فولاد فنر خاصیت الاستیسیته و وجود کروم استحکام و مقاومت در مقابل خوردگی را افزایش می‌دهد.
وجود خاصیت الاستیسیته در فولاد فنر کمک می کند تا در شرایطی که فولاد تحت فشارهای بالا قرار می گیرد، بتواند تا حد مناسبی تغییر شکل دهد و همینطور این قابلیت باعث می شود که استحکام کشش در این فولادها تا حد قابل توجهی افزایش یابد.
فولاد فنر ۱٫۸۱۵۹ در فرآیند تولید فنرهای چند لایه‌ای – مارپیچ تخت، فنرهای میل های تحت پیچش و تسمه های فنر به کار می رود (تسمه تا قطر ۳۰ میلیمتر ضخامت و گرد تا قطر ۴۰ میلیمتر) و برای کار در حرارت زیاد (تا حدود ۳۰۰ درجه سانتی گراد) نیز مناسب است.
عوامل مؤثر در انتخاب فولاد فنر
هر فولاد فنري، بايد با توجه به شرايط عملكردي و باري كه به آن اعمال مي‌شود، انتخاب شود. مهمترين عوامل مؤثر در انتخاب يك فولاد فنر عبارتند از:
خواص فولاد فنر
خواص فولاد فنر ممكن است قبل و بعد از توليد، كمي با يكديگر تفاوت داشته باشند. درعين‌حال، چهار خصوصيت لازم براي ساختن فنر عبارتند از:
۱ . شكل‌پذيري خوب
۲ . عاري بودن از نقايص و عيوب
۳ . هزينه پايين
۴ . قابليت دسترسي
اما بعد از ساخت فنر، خواص مورد انتظار عبارتند از:
۱ . استحكام مكانيكي بالا بويژه حد الاستيك
۲ . مقاومت بالا در مقابل خستگي
۳ . مدول الاستيك مناسب
۴ . مقاومت بالا در مقابل خوردگي
دسته‌بندي فولاد فنر
فولادهاي فنر از لحاظ تركيب شيميايي به ۲ گروه اصلي تقسيم مي‌شوند كه عبارتند از:
۱ . فولادهاي كربني
به آن دسته از فولادها گفته مي‌شود كه كربن، اصلي‌ترين عنصر آلياژي آن باشد و عناصري نظير منگنز، سيليسيم و آلومينيم در آن حضور داشته باشند.
۲ . فولادهاي آلياژي
به فولادهايي گفته مي‌شود كه درصد عناصر آلياژي در تركيب آنها، قابل‌توجه بوده و نقش اصلي در تعيين خواص مكانيكي را، اهميت عناصر آلياژي ايفا مي‌كنند.
با توجه به تعاريف بالا، فولادهاي فنر در ۹ گريد دسته‌بندي مي‌شوند.
عمده‌ترين عناصر شيميايي موجود در فولادهاي فنر، عبارتند از آهن، كربن، منگنز، سيليكون، گوگرد، كُرم و واناديم.
مشخصات اطلاعات شرکت فروشنده این محصول
در آلیاژ فولادهای فنر (Spring Steel) از عناصر سيليسيم، منگنز، کرُم، واناديم و موليبدن با مقادیر مناسب و با توجه به خاصیت فولادهای فنر استفاده می شود. فولادهای فنر دارای استحکام کششی قابل قبولی هستند.
این فولاد دارای خاصیت ضدسایش می باشد. وجود سیلیسیم در فولاد فنر خاصیت الاستیسیته و وجود کروم استحکام و مقاومت در مقابل خوردگی را افزایش می‌دهد.
وجود خاصیت الاستیسیته در فولاد فنر کمک می کند تا در شرایطی که فولاد تحت فشارهای بالا قرار می گیرد، بتواند تا حد مناسبی تغییر شکل دهد و همینطور این قابلیت باعث می شود که استحکام کشش در این فولادها تا حد قابل توجهی افزایش یابد.
فولاد فنر ۱٫۸۱۵۹ در فرآیند تولید فنرهای چند لایه‌ای – مارپیچ تخت، فنرهای میل های تحت پیچش و تسمه های فنر به کار می رود (تسمه تا قطر ۳۰ میلیمتر ضخامت و گرد تا قطر ۴۰ میلیمتر) و برای کار در حرارت زیاد (تا حدود ۳۰۰ درجه سانتی گراد) نیز مناسب است.
عوامل مؤثر در انتخاب فولاد فنر
هر فولاد فنري، بايد با توجه به شرايط عملكردي و باري كه به آن اعمال مي‌شود، انتخاب شود. مهمترين عوامل مؤثر در انتخاب يك فولاد فنر عبارتند از:
خواص فولاد فنر
خواص فولاد فنر ممكن است قبل و بعد از توليد، كمي با يكديگر تفاوت داشته باشند. درعين‌حال، چهار خصوصيت لازم براي ساختن فنر عبارتند از:
۱ . شكل‌پذيري خوب
۲ . عاري بودن از نقايص و عيوب
۳ . هزينه پايين
۴ . قابليت دسترسي
اما بعد از ساخت فنر، خواص مورد انتظار عبارتند از:
۱ . استحكام مكانيكي بالا بويژه حد الاستيك
۲ . مقاومت بالا در مقابل خستگي
۳ . مدول الاستيك مناسب
۴ . مقاومت بالا در مقابل خوردگي
دسته‌بندي فولاد فنر
فولادهاي فنر از لحاظ تركيب شيميايي به ۲ گروه اصلي تقسيم مي‌شوند كه عبارتند از:
۱ . فولادهاي كربني
به آن دسته از فولادها گفته مي‌شود كه كربن، اصلي‌ترين عنصر آلياژي آن باشد و عناصري نظير منگنز، سيليسيم و آلومينيم در آن حضور داشته باشند.
۲ . فولادهاي آلياژي
به فولادهايي گفته مي‌شود كه درصد عناصر آلياژي در تركيب آنها، قابل‌توجه بوده و نقش اصلي در تعيين خواص مكانيكي را، اهميت عناصر آلياژي ايفا مي‌كنند.
با توجه به تعاريف بالا، فولادهاي فنر در ۹ گريد دسته‌بندي مي‌شوند.
عمده‌ترين عناصر شيميايي موجود در فولادهاي فنر، عبارتند از آهن، كربن، منگنز، سيليكون، گوگرد، كُرم و واناديم.
مشخصات اطلاعات شرکت فروشنده این محصول
