نام ژنریک: بی پریدین

نام تجاری: ®Nimuscar

موارد مصرف:

این دارو در درمان پاركينسونيسم و برطرف كردن علائم اكستراپيراميدال دارو ها به کار می رود.

راهنمائیهای عمومی :

برای استفاده از این دارو، منافع آن باید در برابر مضراتش سنجیده شود و تشخیص این امر به عهده پزشک معالج است و در مورد قرص بی پریدن هیدروکلراید موارد زیر را باید در نظر گرفت:

-وجود حساسیت: اگر سابقه حساسیت به هر کدام از داروهای ضد پارکینسون یا مواد دیگر مانند مواد غذائی، محافظها یا رنگهای خوراکی دارید، موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.

-کودکان ممکن است نسبت به اثرات داروهای ضدپارکینسون حساستر باشند و این ممکن است احتمال بروز عوارض جانبی در طول درمان را بیشتر کند.

-احتمال بروز تشویش، اغتشاش شعور، سردرگمی، توهم های بینائی، از دست رفتن حافظه و تغییرهای ذهنی در سالخوردگان بیشتر است.

-مصرف سایر داروها: اگرچه برخی از داروها نباید بطور همزمان مصرف شوند، در موارد دیگر ممکن است دو داروی مختلف حتی در صورت بروز عوارض جانبی همزمان مصرف شوند. در این موارد، پزشک ممکن است مقدار مصرف دارو را تغییر دهد یا برخی احتیاطها لازم باشد. در صورتیکه هر کدام از داروهای زیر را مصرف می کنید، پزشک را مطلع نمائید:

داروهای ضدکولینرژیک (داروهای ضد اسپاسم یا کرامپ های شکمی)، داروهای تضعیف کننده فعالیت سیستم اعصاب مرکزی (داروهائی که خواب آلودگی ایجاد می کنند)، داروهای ضد افسردگی (زیرا ممکن است اثرات بی پریدین را تشدید کنند و احتمال بروز عوارض ناخواسته را افزایش دهند)

-وجود سایر بیماریها – برخی بیماریها ممکن است بر مصرف این دارو مؤثر باشند. در صورت وجود هریک از بیماریها یا مشکلات زیر با پزشک خود مشورت کنید:

مشکل در دفع ادرار، بزرگ شدن پروستات، گلوکوم، بیماریهای قلبی یا عروقی، زیادی فشار خون، انسداد روده، میاستنی گراو (ضعف بدخیم عضلانی) یا حرکات کنترل نشده دستها، دهان یا زبان. زیرا داروهای ضدپارکینسون می توانند شرایط را وخیم تر کنند.

بیماریهای کلیوی، یا کبدی- چون ممکن است مقدار این دارو در خون افزایش یابد و خطر بروز عوارض جانبی را افزایش دهد.

مصرف در حاملگی و شیردهی:

مطالعه ای بر روی مصرف این دارو در دوران حاملگی، در انسان یا حیوانات صورت نگرفته است، ولی تا بحال با مصرف داروهای ضدپارکینسون در خانم های باردار، مشکلی مشاهده نشده است. هر چند بیشتر داروها به مقدار کم در شیر مادر ترشح میشوند، در صورتیکه به نوزاد خود شیر می دهید، با پزشک مشورت نمائید. این دارو ممکن است باعث کاهش ترشح شیر شود.

توصیه ها و هشدارها:

-برای کنترل روند درمان یا تغییر مقدار مصرف، مراجعه به پزشک را بطور منظم انجام دهید.

-ممکن است در طول مصرف این دارو، پزشک از شما بخواهد که معاینه چشم هم انجام دهید.

-مصرف این دارو را بدون مشورت با پزشک قطع نکنید. ممکن است نیاز به کاهش تدریجی مقدار مصرف وجود داشته باشد.

-این دارو اثرات داروهای کاهنده فعالیت سیستم اعصاب مرکزی (مثل آنتی هیستامین ها، داروهای سرماخوردگی، داروهای خواب آور و آرام بخش، داروهای ضد درد مخدر، داروهای ضد صرع، داروهای شل کننده عضلانی یا داروهای بیهوشی و بیحسی موضعی) و الکل را افزایش میدهد.فبل از مصرف هر کدام از این داروها را با پزشک مشورت کنید.

-این دارو را بلافاصله کمتر از یک ساعت با داروهای ضد اسهال مصرف نکنید، زیرا ممکن است اثر دارو کم شود.

-در صورت مصرف بیش از حد، بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید. مقدار بیش از حد این دارو ممکن است موجب بیهوشی شود. سایر علائم مصرف بیش از حد عبارتند از:

عدم هشیاری، تشنج، گیجی و خواب آلودگی شدید، خشکی شدید دهان، بینی و گلو، تندشدن ضربان قلب، توهم، تغییرات روحی - روانی، تنگی نفس، مشکل خوابیدن، گرمی، خشکی یا برافروختگی غیرعادی پوست.

-ممکن است این دارو باعث حساس شدن چشم به نور شود. میتوانید از عینک آفتابی استفاده کنید و از قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید خودداری نمائید.

-این دارو ممکن است موجب تاری دید، خواب آلودگی یا گیجی شود. به هنگام رانندگی یا انجام کارهائیکه به هوشیاری نیاز دارند، احتیاط کنید.

-ممکن است به هنگام برخاستن دچار گیجی، منگی یا غش بشوید، آرام از جا برخیزید و در صورت تداوم مشکل با پزشک مشورت کنید.

-این دارو ممکن است تعریق را کم کند. مراقب افزایش دمای بدن خود در طول فعالیت بدنی یا روزهای گرم باشید تا گرما زده نشوید.

-این دارو ممکن است موجب خشکی دهان شود. اگر این حالت بیش از دو هفته ادامه یافت با پزشک مشورت کنید، چون تداوم خشکی دهان ممکن است باعث فساد دندانها، بیماری لثه ها یا عفونت قارچی شود. می توانید از آدامس، تکه های یخ و آب نبات بدون قند جهت رفع خشکی دهان استفاده نمائید.

مقدار و نحوه مصرف دارو:

مقدار مصرف بزرگسالان: ۲ میلی گرم سه یا چهار بار در روز. حداکثر مقدار مصرف ۱۶ میلی گرم است.

مقدار مصرف معمول کودکان : مصرف و مقدار مصرف می بایست توسط پزشک تعیین شود.

دوز فراموش شده: در صورتیکه یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید، بمحض بیاد آوردن بلافاصله آنرا مصرف کنید و اگر تقریباً ۲ ساعت به نوبت بعدی دارو مانده باشد، از آن صرف نظر کنید و مقدار بعدی را هم دو برابر نکنید.

عوارض جانبی :

هر دارو علاوه بر اثر مورد نظر می تواند موجب بروز عوارضی ناخواسته هم بشود. هر چند تمام این عوارض در یک فرد بروز نمیکند، ولی در صورت بروز ممکن است نیاز به مراقبت پزشکی باشد.

در صورت بروز عوارض زیر با پزشک مشورت کنید:

عوارض نادر – اغتشاش شعور (در سالخوردگان و یا با مصرف بیش از حد احتمالش بیشتر است)، چشم درد، بثورات جلدی.

عوارض دیگر این دارو معمولاً نیازی به درمان ندارد و با ادامه درمان و تنظیم مقدار مصرف برطرف می شوند. ولی در صورت تداوم عوارض زیر، با پزشک مشورت کنید:

عوارض با شیوع بیشتر – تاری دید، یبوست، کاهش تعریق، مشکل در دفع ادرار (بخصوص در مردان مسن)، خواب آلودگی، خشکی دهان، بینی یا گلو، حساس شدن چشمها به نور، تهوع و استفراغ.

عوارض با شیوع کمتر یا نادر- گیجی یا منگی به هنگام برخاستن، احساس خوب بودن کاذب (بخصوص در سالخوردگان یا با مصرف بیش از حد)، گرفتگی عضلات، عصبانیت، سردرد، از دست رفتن حافظه، بیحسی یا ضعف دستها و پاها، تلخی دهان و زبان، دل آشوبه یا دل درد، هیجان غیرعادی.

بعد از قطع مصرف دارو ممکن است مدتی طول بکشد تا بدن به حالت عادی باز گردد که طول این مدت بستگی به مقدار مصرف دارو و طول مدت درمان دارد. در صورت مشاهده عوارض زیر پس از قطع مصرف این دارو، با پزشک مشورت کنید:

اضطراب، اشکال در تکلم و بلع، گیجی یا منگی به هنگام برخاستن، تندی ضربان قلب، از دست دادن تعادل، صورت ماسک مانند، اسپاسم عضلانی، بخصوص در صورت و گردن و پشت، بیقراری، سفت شدن عضلات بازوها و پاها، لرزش دستها و انگشتان، اشکال در خوابیدن و حرکات جنبشی بدن.

در صورت بروز عارضه ای که در این قسمت ذکر نشده هم با پزشک مشورت کنید.

شرایط نگهداری دارو:

-دارو را دور از دسترس اطفال نگهدارید.

-دارو را از حرارت، نور مستقیم و رطوبت دور نگهدارید.

-از مصرف داروهای تاریخ گذشته بپرهیزید.

شکل دارویی:

قرص حاوی ۲ میلیگرم بی پریدین (بصورت هیدروکلراید)