آمیودارون بر ریتم ضربان قلب شما تاثیر می گذارد. آمیودارون در کمک به حفظ ریتم ضربان قلب بطور طبیعی در افراد دارای آریتمی بطنی عود کننده تهدید کننده حیات استفاده می شود.
آمیودارون در درمان تاکی کاردی بطنی یا فیبریلاسیون بطنی استفاده می شود. آمیودارون تنها برای درمان اختلالات آریتمی تهدید کننده حیات استفاده می شود.و مقادیر اولیه در بیمارستان تجویز می شوند تا ریم ضربان قلب توسط الکتروکاردیوگرام تحت نظارت قرار گیرد.
آمیودارون
مکانیسم اثر

آمیودارون با تاثیر مستقیم بر روی بافتها ، بدون تاثیر بارز بر پتانسیل غشا، طول مدت پتانسیل عمل (فاز ۳) و دوره تحریک ناپذیری را در تمام بافت های قلب افزایش می دهدو بعنوان مهار کننده غیر رقابتی آلفا و بتا آدرنرژیک عمل می کند.
فارماکودینامیک

آمیودارون متعلق به عوامل آنتی آریتمی کلاس III می باشد.
فارماکوکینتیک

آمیودارون پس از مصرف خوراکی دارای جذبی آهسته و متغیر می باشد. فراهمی زیستی آمیودارون تقریبا ۵۰% می باشد.شروع اثر شکل خوراکی آمیودارون ۲ روز تا ۳ هفته بوده و در شکل تزریقی سریعتر می باشد.غذا سبب افزایش سرعت و مقدار جذب آمیودارون می شود.
آمیودارون حجم توزیع زیاد ولی متغیر دارد.حجم توزیع آن حدود ۶۰ L/kg می باشد.
متابولیسم آمیودارون عمدتا کبدی و دفع آن از طریق مدفوع می باشد.
موارد مصرف آمیودارون
آریتمی قلبی , تاکی کاردی فوق بطنی , آریتمی بطنی عودکننده تهدید کننده حیات

مقدار مصرف آمیودارون

مقدار معمول برای آریتمی:
بزرگسالان:
مقدار اولیه (IV) : میلی گرم ۱۰۰ طی ۲۴ ساعت اول درمان ، طبق برنامه زیرانفزیون شود: ۱۵۰ mg طی ۱۰ دقیقه اول (۱۵ mg/min)، متعاقبا ۳۶۰ mg طی شش ساعت آینده(۱ mg/min)
مقدار انفوزیون نگهدارنده: ۵۴۰ mg در ۱۸ ساعت باقیمانده ( ۰.۵ mg/min) .
مقدار اولیه ( خوراکی ) : مقدار بارگیری ۸۰۰ تا ۱۶۰۰ mg/day بسته به نیاز از ۱ تا ۳ هفته تا دستیابی به پاسخ مطلوب.
در صورت رسیدن به پاسخ مطلوب و یا بروز عوارض ، مقدار مصرف به ۶۰۰ تا ۸۰۰ mg/day کاهش یافته و به مدت یکماه ادامه پیدا کند سپس با مقدار نگهدارنده بطور معمول ۴۰۰mg/day ادامه یابد.
آمیودارون می تواند در یک یا دو نوبت در روز مصرف شود.
موارد منع مصرف
ازدیادحساسیت به این دارو و ترکیبات آن , برادیکاردی سینوسی , شوک با منشائ قلبی , انسداد گره دهلیزی-بطنی درجه ۲ یا ۳ , حملات برادی کاردی که منجر به سنکوپ می شود

عوارض جانبی آمیودارون
تهوع , سردرد۲ , بی خوابی , یبوست , گیجی , استفراغ , خستگی مفرط , صدمه جدی به کبد , بثورات جلدی , کاهش فشارخون , آریتمی قلبی , گز گزاندامها , نوروپاتی , پرکاری تیروئید , کم کاری تیروئید , طاسی , بی اشتهایی , احساس ناخوشی , لرزش , عدم هماهنگی عضلات , کاهش میل جنسی , حساسیت به نور , اختلال دید

تداخلات دارویی
آتنولول , ایپراتروپیوم بروماید , ایزوسورباید دی نیترات , پروپافنون , پرومتازین , پیموزاید , تامسولوسین , تترابنازین , ترازودون , توپوتکان , تولترودین , دانوروبیسین , دیلتیازم , رانیتیدین , سالبوتامول , سووفلوران , سیزاپراید , سیمواستاتین , سیکلوسپورین , فنیل افرین , فینگولیمود , لوراتادین , لوواستاتین , لووفلوکساسین , لیدوکائین , مفنامیک اسید , مگزیلتین , موکسی فلوکساسین , نیتروگلیسیرین , نیلوتینیب , واردنافیل , دورزولامید +تیمولول , کلرپرومازین , دابیگاتران , آناگریلید , فنتانیل , بیزوپرولول , فلکاینید | فلکایینید , دی سولفیرام , ریواروکسابان , گوسرلین , داکلاتاسویر , سوفوسبوویر , لدیپاسویر/سوفوسبوویر , ریفابوتین , رانولازین , تری فلونوماید , ساکویی ناویر | ساکیناویر , پنتامیدین , افاویرنز , توراسماید , کینیدین | کوئینیدین , ترفنادین , متازولامید , بوپرنورفین , پروتریپتیلین , پروکائین آمید , مزوریدازین , پروکلرپرازین , ایندیناویر , ریتوناویر , اسپارفلوکساسین , تورمیفن , اسیمرتینیب , وندتانیب , دروپریدول , بوسپرویر , ایزوپروترنول , افاتینیب , پالونوسترون , دولاسترون , پیندولول , پروپوکسیفن , زیپراسیدون , هیسترلین , ایوابرادین , فنین دیون | فنیندیون , نلفیناویر , آکسیتینیب , مفلوکین , آگالسیداز بتا , اینوتوزوماب , ریبوسیکلیب , ایبوتیلاید , اینداپامید , دوفتیلید , بپریدیل , آلفوزوسین , آمی سولپراید , پرومازین , آرسنیک تری اکساید , داساتینیب , پالیپریدون , پیماوانسرین , رومیدپسین , ومورافنیب , پروبوکول , تیپراناویر , الیگلوستات , جفیتینیب , کلرتالیدون , ادوکسابان , بتریکسابان , جمتوزومب , آسناپین , لرکانی دیپین , آپالوتامید , اتراویرین , پانی تومومب , وازوپرسین , هالوفانترین , پیرفنی دون , آمینولوولینیک اسید خوراکی , کوبیسیستات , فلیبانسرین , سوفوسبوویر و ولپاتاسویر , ریوسیگوآت , لنواتینیب , بداکیلین , آبارلیکس , گیلتریتینیب , گلاسدگیب , پرفلوترن , ترولیندومایسین , آنیسیندیون , لورلاتینیب , آمینولوولینیک اسید موضعی , بندروفلومتازید , متیل آمینو لوولینات , گادوفوسوست , انترکتینیب , پیتولیسانت , لوپیناویر + ریتوناویر , اولیندومایسین , رمدسیویر , کانابیدیول , تالازوپاریب , سیکلوپنتیازید , آواپریتینیب , فیداکسومیسین , آبامتاپیر , هالاون
هشدارها

۱- مصرف آمیودارون همراه با سمیت قابل توجه می باشد لذا تنها برای استفاده بیماران دارای آریتمی بطنی عود کننده تهدید کننده حیات در نظرگرفته می شود.
۲- سمیت ریوی،وخیم ترشدن آریتمی، اختلال بینایی،نوروپاتی محیطی،حساسیت به نور ، اختلالات تیرویید در مصرف آمیودارون ممکن است رخ دهد.
۳- تجویز آمیودارون در این موارد با احتیاط فراوان انجام گیرد: نارسایی احتقانی قلب،اختلالات کلیوی،بیماران سالخورده،برادی کاردی شدید و اختلالات هدایتی قلب و پورفیری.
۴-امنیت و کارایی مصرف آمیودارون در کودکان هنوز به اثبات نرسیده است.
نکات قابل توصیه

۱-انجام آزمون عملکرد کبد و تیرویید در درمان طولانی مدت با آمیودارون ضروری است .
آمیودارون می تواند سبب بالارفتن آنزیم های کبدی (آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز شود و آمیودارون همچنین می تواند سبب بروز اختلال در عملکرد تیرویید شود.
۲- انجام رادیوگرافی قفسه سینه و آزمون عملکرد ریوی در شروع مصرف آمیودارون و بعد از آن هر ۳ تا ۶ ماه ضروری است.
۳- طی درمان با آمیودارون و چند ماه پس از قطع مصرف ، در معرض تابش مستقیم خورشید قرار نگیرید.
مصرف در بارداری
D ( در این گروه از داروها، مطالعات و نتایج حاصل از آن بیانگر وجود خطر برای جنین انسان است. زمانی که استفاده از دارو برای زنان باردار اجتناب ناپذیر است و خطرات احتمالی پذیرفته شده است، پزشک دارو را تجویز می کند. )

دارو های مشابه
ایبوتیلاید