داروی ضد انعقاد دالته پارین یک هپارین با وزن مولکولی پایین (LMWH) است که با تجزیه نیتروز اسیدی هپارین غیرفراکشنه با منشا مخاط روده خوک تولید می شود.متشکل از زنجیرهای پلی ساکاریدی سولفاته بسیار اسیدی با میانگین وزن مولکولی ۵۰۰۰ و حدود ۹۰% آن بین ۲۰۰۰-۹۰۰۰ است.
LMWHها پاسخ قابل پیش بینی بیشتر، فراهمی زیستی بیشتر و نیمه عمر اثر ضد فاکتور ۱۰a بیشتری از هپارین غیرفراکشنه دارند . داروی دالتپارین میتواند در بانوان باردار استفاده شود.به خاطر طول کوتاهتر از هپارین غیرفراکشنه از هپارین اثر کمتری برای غیرفعال کردن فاکتور ۲a دارند.

دالتپارین
مکانیسم اثر

دالتپارین موجب تقویت فعالیت آنتی ترومبین ۳ و مهار تشکیل فاکتور ۱۰a و ترومبین می شود. تفاوت عمده دالته پارین و هپارین غیرفراکشنه غیرفعال کردن فاکتور ۱۰a به طور اختصاصی تر است. در نتیجه افزایش خفیفی در زمان انعقاد رخ می دهد ( APTT).به همین دلیل APTT برای بررسی اثر دالته پارین به جز در موارد اُوردوز استفاده نمی شود.
فارماکودینامیک

دالتپارین دارای جایگاه اتصال آنتی ترومبین است که برای اتصال به آنتی ترومبین ۳ ضروری است. فعالیت ضد ۱۰a سرمی برای ارزیابی فعالیت انعقادی و تعیین دوز استفاده می شود.
برای ارزیابی اثر بخشی LMWH ها باید از فعالیت ضد فاکتور ۱۰a استفاده کنید. در بیماران با کلیرانس کراتینین کمتر از ۲۰ میلی لیتر در دقیقه استفاده نشود، در این بیماران هپارین غیرفراکشنه باید استفاده شود.

فارماکوکینتیک

نیمه عمر:۳-۵ ساعت
شروع اثر:۱-۲ ساعت(فعالیت ضد ۱۰a)
زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی:۴ ساعت
دوام اثر :بیشتر از ۱۲ ساعت
حداکثر غلظت پلاسمایی :۰.۱۹ واحد در هر میلی لیتر(دوز ۲۵۰۰ واحدی)
اتصال به پروتئین : کم
فراهمی زیستی :۸۱-۹۳%
حجم توزیع :۴۰-۶- میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن
دفع:ادراری
کلیرانس :۱۵-۲۵ میلی لیتر در هر ساعت به ازای هرکیلوگرم وزن بدن(وابسته به دوز)

موارد مصرف دالتپارین
مشکلات قلبی عروقی , ترومبوز ورید عمقی فعال , ترومبوآمبولی , لخته خونی , ترومبوآمبولی وریدی

ترومبوآمبولی وریدی علامت دار - ترومبوآمبولی وریدی
مقدار مصرف دالتپارین

بزرگسالان

پیشگیری ترومبوز ورید عمقی

جایگزینی هیپ

شروع بعد از عمل:۲۵۰۰ واحد زیرجلدی ۴-۸ ساعت بعد از جراحی سپس روزی ۵۰۰۰ واحد زیرجلدی

شروع قبل از عمل:

۲۵۰۰ واحد زیرجلدی دو ساعت قبل از عمل سپس ۲۵۰۰ واحد زیرجلدی ۴-۸ ساعت بعد از جراحی سپس روزی ۵۰۰۰ واحد زیرجلدی(حداقل ۶ ساعت بین دو دوز اول بعد از عمل فاصله باشد)

بعد از ظهر قبل از جراحی:۵۰۰۰ واحد ۱۰-۱۴ ساعت قبل از عمل سپس ۵۰۰۰ واحد زیرجلدی ۴-۸ ساعت بعد از جراحی سپس روزی ۵۰۰۰ واحد زیرجلدی

جراحی شکمی

۲۵۰۰ واحد ۱-۲ ساعت قبل از عمل سپس روزانه ۲۵۰۰ واحد زیرجلدی

در موارد خطر بالای عوارض ترومبوآمبولیک(بدخیمی): ۵۰۰۰ واحد زیرجلدی بعد از ظهر قبل از عمل سپس روزانه ۵۰۰۰ واحد(شاید اولین دوز به دو دوز برابر قبل و بعد از عمل تقسیم شود)

آنژین ناپایدار و سکته قلبی غیر موج Q

۱۲۰ واحد به ازای هرکیلوگرم وزن بدن زیرجلدی هر ۱۲ ساعت برای ۵-۸ روز(همراه با ۷۵-۱۶۵ میلی گرم در روز آسپیرین)

از ۱۰۰۰۰ واحد در هر دوز یا ۱۸۰۰۰ واحد در روز بیشتر نشود.مدت درمان معمولا ۵-۱۰ روز است.

درمان طولانی مدت ترومبوآمبولی ورید عمقی در بیماران سرطانی

روزانه ۲۰۰ واحد به ازای هرکیلوگرم وزن بدن زیرجلدی برای ۳۰ روز سپس روزانه ۱۵۰ واحد به ازای هرکیلوگرم وزن بدن زیرجلدی برای ماه دوم تا ششم

از۱۸۰۰۰ واحد در روز بیشتر نشود. مدت درمان معمولا ۵-۱۰ روز است.

در محدودیت حرکت شدید:روزانه ۵۰۰۰ واحد زیرجلدی

کودکان

ایمنی دارو تایید نشده است.

موارد منع مصرف
ترومبوسایتوپنی , ترومبوآمبولی وریدی , حساسیت شدید به دالته پارین ، هپارین یا محصولات خوکی , خونریزی شدید فعال , ترومبوسایتوپنی ناشی از آنتی بادی های ضد پلاکت , سابقه ترومبوسایتوپنی ناشی از هپارین با یا بدون ترومبوز , به عنوان درمان برای آنژین ناپایدار و سکته قلبی غیر موج Q در بیماران بی حسی اپیدورال/نوراکسیال , برای پیشگیری طولانی مدت ترومبوآمبولی وریدی در بیماران بی حسی اپیدورال/نوراکسیال , بیماران بی حسی اپیدورال/نوراکسیال

عوارض جانبی دالتپارین
هماتوم , خون در ادرار , ترومبوسایتوپنی , درد در محل تزریق , خونریزی شدید فعال , هماتوم محل تزریق , افزایش آزمایش عملکرد کبدی , هماتوم زخم

تداخلات دارویی
پروتامین سولفات , تاناستوم , ویتامین ای , جینکوبیلوبا , نتونال , سولفین پیرازون , دسیرودین , آپیکسابان , کنتراسپتیو تری فازیک , داساتینیب , اپتیفیباتاید , اریترومایسین , استرادیول , استروژن کونژوگه , انوکساپارین , پریمیدون , سفوتتان , سفوکسیتین , موکسی پریل , استروپیپات , آنتی ترومبین ۳ , سفپودوکسیم , سفدیتورن پیوکسیل , سفدی نیر , ادوکسابان , پروترومبین انسانی , پریندوپریل , تراندولاپریل , رامیپریل , کیناپریل , بوتاباربیتال , سفاماندول , فونداپارینوکس , روکسیترومایسین , تیبولون , تینزاپارین , لپی رودین , میفه پریستون , فنین دیون | فنیندیون , بوتالبیتال و استامینوفن , آنتی ترومبین آلفا , بازدوکسیفن + استروژن کنژوگه , کینین , آموباربیتال , پنتوباربیتال , هگزوباربیتال , بیوالی رودین , آرگاتروبان , کلوپیدوگرل , دابیگاتران , آناگریلید , ابسیکسی مب , تیروفیبان , لیوتیرونین , سیلوستازول , فنوباربیتال , لوونورژسترول , هپارین , وارفارین , کلاریترومایسین , تیکلوپیدین , دیپیریدامول , سفازولین , سفتریاکسون , سفوروکسیم , سولفادیازین , کیتوسان , ایبریتومومب تیوکستان , توسیتومومب , ایپیلی موماب , بتریکسابان , اکساپروزین , گلوکاگون , اوروکیناز | یوروکیناز , ایکوزاپنت , راموسیروماب , کوردیسپس , کانگرلور , دفیبروتاید , فاکتور ۱۰
بمی پارین - تیروئید خشک - دفی بروتاید - سوسه باربیتال - فاکتور ۱۰ انسانی - لوونورژسترول داخل رحمی و خوراکی - مفوباربیتال -سولفیسوکسازول
هشدارها

هماتوم نخاعی یا اپیدورال در بیمارانی که داروی ضدانعقاد همراه با LMWH یا هپاریتوئید مصرف کرده اند و بی حسی نخاعی یا نمونه برداری با سوزن از نخاع می شوند ممکن است رخ دهد.فاصله زمانی مناسب بین این دو فرآیند تعیین نشده است. پزشک باید منافع و مضار تجویز را لحاظ کند.این هماتوم می تواند موجب فلج طولانی مدت یا دائمی شود. بیماران باید مرتبا از نظر علایم نارسایی عصبی بررسی شوند و در صورت نقص عصبی اقدام اورژانسی انجام شود.
عوامل موثر بر افزایش خطر هماتوم نخاعی یا اپیدورال: سوند داخل نخاعی، استفاده همزمان از داروهایی که هموستاز را متاثر می کنند نظیر NSAIDها، مهارکننده های پلاکت و سایر ضدانعقادها، سابقه آسیب مکرر اپیدورال یا نمونه برداری نخاعی، سابقه جراحی نخاعی یا بدشکلی نخاعی.

نکات قابل توصیه

دارو را طبق دستور پزشک مصرف کنید و از افزایش یا کاهش دوز خودداری کنید.
دالته پارین را به جز در موارد تجویز پزشک با داروی دیگری در سرنگ مخلوط نکنید.
دارو را فقط هنگام مصرف در سرنگ بکشید.در صورت تغییر رنگ یا وجود ذرات در دارو به داروساز خود مراجعه کنید.
دارو را در حالت نشسته یا دراز کشیده تزریق کنید.از تزریق در عضله خودداری کنید.
محل تزریق را هربار عوض کنید.
از سوزن یک بار مصرف استفاده کنید و آن را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
قبل از هر نوع جراحی مصرف این دارو را به پزشک خوداطلاع دهید.شاید لازم باشد مصرف این دارو را برای مدتی قطع کنید.
ویال دارو را در دمای اتاق و به دور از رطوبت و گرما نگهداری کنید.ویال پس از باز شدن تا دوهفته در دمای اتاق می تواند نگهداری شود و بعد از آن باید دور انداخته شود.
دوز فراموش شده را به محض یادآوری مصرف کنید.اگر نزدیک دوز بعدی بود از آن صرف نظر کنید.از دوبرابر کردن دوز بعدی خودداری کنید.

مصرف در بارداری
تاکنون به اثبات نرسیده است.

دارو های مشابه
انوکساپارین , هپارین , تینزاپارین , داناپاروئید , آردپارین سدیم