استرپتوکیناز برای حل کردن لخته های خونی تشکیل شده در عروق خونی بکار می رود. استرپتوکیناز در درمان انفارکتوس حاد قلبی ، آمبولی ریوی ، ترومبوز وریدهای عمقی ، ترومبوآمبولی حاد شریانی و شانت های شریانی - وریدی استفاده می شود.
استرپتوکیناز
مکانیسم اثر

استرپتوکیناز ترومبولیز را توسط فعال ساختن پلاسمینوژن تحریک می‌کند. استرپتوکیناز پلاسمینوژن را به آنزیم پلاسمین تبدیل می کند در نتیجه باعث حل شدن لخته های خونی می شود.
فارماکودینامیک

استرپتوکیناز از طریق‌ترکیب‌ با پلاسمنیوژن‌ و تشکیل‌ کمپلکس‌استرپتوکیناز ـ پلاسمینوژن‌ (که‌ در نهایت‌ به‌کمپلکس‌ استرپتوکیناز ـ پلاسمین‌ تبدیل‌می‌شود) تشکیل‌ پلاسمین‌ را افزایش‌ می‌دهد.این‌ دو کمپلکس‌ باقیمانده‌ پلاسمینوژن‌ را به‌پلاسمین‌ تبدیل‌ می‌کنند. پلاسمین فعالیت ترومبولیتیک داردکه در برطرف کردن لخته های خونی و انسداد شریانی که موجب انفارکتوس قلبی می شود نقش دارد.
فارماکوکینتیک

متابولیسم استرپتوکیناز کبدی است و هیچگونه متابولیتی برای آن مشخص نشده است.نیمه عمر کمپلکس فعال کننده تقریبا ۲۳ دقیقه است.
موارد مصرف استرپتوکیناز
ترومبوز وریدهای عمقی حاد , سکته قلبی حاد , آمبولی ریوی , ترومبوآمبولی حاد شریانی , شانت های شریانی-وریدی

مقدار مصرف استرپتوکیناز

درمان سکته قلبی حاد:بزرگسالان:
انفوزیون وریدی در اسرع وقت پس از شروع علایم ( از ۴ تا ۲۴ ساعت)، ۱۵۰۰۰۰۰U طی ۶۰ دقیقه. انفوزیون داخل شریان کرونری ۲۰۰۰۰ U ، سریع و در ادامه ۲۰۰۰ units/min طی ۶۰ دقیقه ( مقدار نهایی ۱۴۰۰۰۰U ).
موارد منع مصرف
فشارخون بالای کنترل نشده , خونریزی فعال , سابقه بیماری مغزی عروقی , تازه تحت عمل جراحی یا تروما قرار گرفته شده اند

عوارض جانبی استرپتوکیناز
تهوع , استفراغ , واکنش های حساسیتی , کاهش فشارخون , تب۱ , پشت درد , اسپاسم برونش , خونریزی , واکنش های آنافیلاکتیک

تداخلات دارویی
ایبوپروفن , ایندومتاسین , دیپیریدامول , دیپیریدامول+آسپیرین , سلکسیب , دسیرودین , فنین دیون | فنیندیون , داساتینیب , ایبریتومومب تیوکستان , توسیتومومب , بتریکسابان , راموسیروماب , آپروتینین , کانگرلور , دفیبروتاید
هشدارها

ا- استرپتوکیناز در موارد زیر با احتیاط مصرف شود:هرگونه جراحی بزرگ غیر از جراحی اعصاب یا قفسه سینه طی ۱۰ روزقبل از شروع درمان،بیوپسی اعضا طی ۱۰ روزقبل از شروع درمان، زایمان طی ۱۰ روز قبل از شروع درمان، پیشینه سوراخ شدن عروق خونی ،خونریزی شدید مجرای گوارش طی ۱۰ روزقبل از شروع درمان، ضربه طی ۱۰ روزقبل از شروع درمان شامل احیای قلبی ریوی-افزایش فشار خون (فشار خون سیستولیک بیشتر از ۱۸۰ mmHg ،فشار خون دیاستولیک بیشتر از ۱۱۰ mmHg)، اندوکاردیت باکتریایی تحت حاد،وجود هرگونه نقص انعقاد خون اولیه یا ثانویه، بیماری عروق مغزی، آسیب شبکیه ناشی از دیابت ،تنگی دریچه میترال همراه با فیبریلاسیون دهلیزی یا سایر نشانه های ترومبوز احتمالی در نیمه چپ قلب، بارداری،افراد مسن بالای ۷۵ سال.
۲-حل شدن سریع ترومبوز کرونری می تواند سبب بروز پرفیوژن مجدد شریانی یا دیس ریتمی بطنی شود که نیازمند درمان سریع می باشد.
۳-خونریزی شدید یا جزیی ممکن است رخ دهد خونریزی داخلی (گوارشی،کبدی،داخل مغزی) شدید و در مواردی کشنده ممکن است رخ دهد.
۴-امبولیسم کلسترول شدید و در مواردی کشنده ممکن است رخ دهد.
۵-بدلیل افزایش احتمال مقاومت بوجود آمده توسط آنتی بادی های آنتی استرپتوکیناز، اگر استرپتوکیناز طی ۵ روز تا ۱۲ ماه پس از آخرین دوز استرپتوکیناز یا آنیسترپلیز یا عفونت های استرپتوکوکی (مانند فارنژیت استرپتوکوکی) تجویز شود ممکن است موثر واقع نشود.
۶-در طول درمان با استرپتوکیناز بیمار باید کاملا بستری وتحت نظر باشد.
نکات قابل توصیه

۱- استرپتوکیناز باید توسط پرسنل تعلیم دیده در بیمارستان های مجهز آماده سازی و تجویز گردد.
۲- در حین درمان با استرپتوکیناز هر گونه علایم خونریزی و واکنش های آلژیک را سریعا اطلاع دهید.
مصرف در بارداری
C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )