هیدروکلروتیازید یک مدر تیازیدی است . هیدروکلرتیازید در درمان احتباس مایعات بدن(ادم) در بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب،سیروز کبدی، اختلالات کلیوی، ادم ناشی از مصرف استروئیدها یا استروژن کاربرد دارد. هیدروکلروتیازید همچنین در درمان زیادی فشار خون نیز استفاده می شود. فشارخون بالا
هیدروکلروتیازید
مکانیسم اثر

داروی هیدروکلروتیازید با اثر بر روی لوله های دیستال کلیوی سبب مهار بازجذب سدیم می گردد. همه تیازیدها در دوز درمانی حداکثرکارایی اثرشان تقریبا باهم برابر است. هیدروکلروتیازید سبب افزایش دفع سدیم و کلراید در مقادیر تقریبا برابر می گردد.در نتیجه منجر به افزایش دفع ادراری پتاسیم و بیکربنات می شود.
فارماکودینامیک

تیازید ها شامل هیدروکلروتیازید سبب افزایش از دست دادن آب از بدن می شوند. هیدروکلرتیازید باز جذب سدیم /کلراید را از لوله های دیستال کلیوی را مهار می کند. لوله های دیستال کلیوی همچنین سبب افزایش دفع ادراری پتاسیم و افزایش اوریک اسید سرم می شود.
فارماکوکینتیک

جذب هیدروکلروتیازید حدود ۵۰-۶۰% می باشد. هیدروکلروتیازید تقریبا ۶۷.۹% با پروتئینهای پلاسما پیوند می یابد. هیدروکلرتیازید متابولیزه نمی شود ولی به سرعت از طریق کلیه دفع می گردد.
نیمه عمر پلاسمایی این دارو متغیر بین ۵.۶ و ۱۴.۸ ساعت می باشد.حداقل ۶۱% مقدار مصرفی خوراکی بصورت تغییرنیافته طی ۲۴ ساعت دفع می گردد.
هیدروکلروتیازید از جفت عبور می کند اما از سد خونی-مغزی عبورنمی کند. داروی هیدروکلروتیازید در شیر مادر ترشح می شود.
موارد مصرف هیدروکلروتیازید
فشار خون بالا , خیز یا ادم

مقدار مصرف هیدروکلروتیازید

مقدار مصرف معمول برای ادم :بزرگسالان:
۲۵ تا ۱۰۰ mg خوراکی یک یا دو بار در روز.
مقدار مصرف معمول برای زیادی فشار خون : بزرگسالان:
مقدار اولیه:۲۵ mg خوراکی یکبار در روز.
مقدار نگهدارنده:ممکن است به ۵۰ mg خوراکی در روز ،در یک نوبت یا دو نوبت منقسم افزایش یابد.
مقدار مصرف معمول برای ادم : کودکان:
کمتر از ۶ ماه:حداکثر تا ۳ mg/kg/day خوراکی در ۲ دوز منقسم .
کمتر از ۲ سال:۱ تا ۲ mg/kg/day خوراکی روزانه در یک نوبت یا در ۲ مقدار منقسم.
حداکثر مقدار مجاز:۳۷.۵ mg در روز.
۲ تا ۱۲ سال: ۱ تا ۲ mg/kg/day خوراکی روزانه در یک نوبت یا در ۲ مقدار منقسم.
حداکثر مقدار مجاز:۱۰۰ mg در روز.
مقدار مصرف معمول برای زیادی فشار خون :کودکان:
کمتر از ۶ ماه:حداکثر تا ۳ mg/kg/day خوراکی در ۲ دوز منقسم .
کمتر از ۲ سال:۱ تا ۲ mg/kg/day خوراکی روزانه در یک نوبت یا در ۲ مقدار منقسم.
حداکثر مقدار مجاز:۳۷.۵ mg در روز.
۲ تا ۱۲ سال: ۱ تا ۲ mg/kg/day خوراکی روزانه در یک نوبت یا در ۲ مقدار منقسم.
حداکثر مقدار مجاز:۱۰۰ mg در روز.

موارد منع مصرف
ازدیادحساسیت به این دارو و ترکیبات آن , بی ادراری

عوارض جانبی هیدروکلروتیازید
تهوع , سردرد۲ , تحریکات پوستی , یبوست , گیجی , استفراغ , تاری دید , سرگیجه , اسهال , کاهش فشارخون , کاهش لکوسیت خون , قرمز شدن پوست , گز گزاندامها , ناتوانی جنسی , سندروم استیون جانسون , بی اشتهایی , التهاب معده , افزایش قند خون , زردی , نارسایی کلیوی , التهاب پانکراس , آنمی آپلاستیک , کاهش فشارخون وضعیتی , آگرانولوسیتوز , ضعف , اختلالات الکترولیتی , نکرولیز سمی اپیدرمال , کرامپ عضلانی

تداخلات دارویی
آنتوم , ایپراتروپیوم بروماید , پیموزاید , ترتینوئین , توپیرامات , دروسپیرنون , ریتوکسی ماب , گاسترین , گلی بنکلامید , میلرینون , فنوباربیتال , لیتیم کربنات , یوهمبین , سولیفناسین , لیراگلوتاید , گاسترودین , بیزوپرولول , دولاسترون , دوفتیلید , سولفامتوکسازول , ترپروستینیل , تلمیزارتان | تلمیسارتان , آمینولوولینیک اسید خوراکی , کوسینتروپین , آمینولوولینیک اسید موضعی , کلسی تریول موضعی , متیل آمینو لوولینات , آمینوهیپورات سدیم
هشدارها

۱- هیدروکلروتیازید در بیماری شدید کلیوی با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲- تیازیدها از جمله هیدروکلروتیازید در بیماران دارای نارسایی عملکرد کبد یا بیماری کبدی پیشرفته ، از آنجاییکه تغییرات جزیی بالانس الکترولیت و مایعات در این بیماران می تواند منجر به کومای کبدی شود با احتیاط فراوان مصرف شود.
نکات قابل توصیه

۱-در بیماران پس از سمپاتکتومی اثرات ضد فشار خون هیدروکلروتیازید می تواند افزایش یابد.
۲-حین مصرف هیدروکلروتیازید از مصرف مقادیر اضافی نمک های سدیم خودداری نمایید.
۳-حین مصرف هیدروکلروتیازید از مصرف الکل بپرهیزید.
۴-مصرف مکمل های کلسیم، آلومینیوم، منیزیم، آهن با فاصله حداقل دو ساعت از داروی هیدروکلروتیازید صورت پذیرد.
۵- مگر با دستور پزشک از افزایش مصرف پتاسیم، بعنوان مثال موز یا آب پرتقال در رژیم غذایی خود بپرهیزید.
۶-داروی هیدروکلروتیازید را همراه غذا مصرف نمایید.
مصرف در بارداری
گروه B ( در این گروه از داروها، مطالعات بر روی حیوانات باردار نشانگر این بود که دارو خطری بر روی جنین ندارد، اما مطالعات کافی روی زنان باردار برای میزان خطر روی جنین در سه ماهه اول بارداری انجام نشده است.)

دارو های مشابه
اینداپامید , کلرتالیدون , متی کلوتیازید , بندروفلومتازید