اثرات ادرار آوری ودفع املاح متی کلو تیازید ناشی از اثر القایی دارو در مهار باز جذب الکترولیت ها در توبول های کلیوی است . دفع سدیم و کلرید بسیارزیاد افزایش می یابد ، دفع پتاسیم مانند سایر تیازیدها به میزان متغیر افزایش می یابد.

از آنجایی که دفع بی کربنات ادرار اندکی افزایش می یابد ، تغییر قابل توجهی در pH ادرار مشاهده نمی شود. دفع سدیم ، متی کلو تیازید به ازای هر میلی گرم ، تقریباً ۱۰۰ برابر تیازید پایه ، کلروتیازید ، است . درحداکثر دوزهای درمانی ، تمام تیازیدها در اثرات ادرار آوری / دفع سدیم تقریباً برابر هستند .
مانند سایر بنزوتیادیازین ها ، متی کلوتیازید نیز دارای خاصیت ضد فشار خون است و ممکن است برای این منظور به تنهایی یا برای تقویت عملکرد ضد فشار خونی سایر داروها مورد استفاده قرار گیرد.مکانیسمی که بنزوتیادیازینها از جمله متی کلوتیازید ، باعث کاهش فشار خون بالا می شود ناشناخته است . با این حال ، به نظر می رسد کاهش سدیم موثر باشد

فارماکوکینتیک

شروع اثر : در طی ۲ ساعت پس از تجویز یک تک دوز از متی کلوتیازید ، دیورزو دفع سدیم قابل توجهی اتفاق می افتد .
دوام اثر : اثرات فوق حدودا پس از ۶ ساعت به اوج خود می رسد و ۲۴ ساعت نیز دوام می یابد.
جذب : جذب متی کلوتیازید به سرعت اتفاق می افتد .

دفع : دفع دارو از طریق کلیه ها به آهستگی وعمدتا به صورت متابولیت غیر فعال و نیز به صورت داروی دست نخورده ،صورت می پذیرد.در حال حاضر اطلاعات تکمیلی در مورد فارماکوکینتیک دارو مشخص نشده است .

موارد مصرف متی کلوتیازید

متی کلوتیازید در موارد ادم و پرفشاری خون مورد مصرف دارد

مقدار مصرف متی کلوتیازید

قرص متی کلوتیازید به صورت خوراکی تجویز می شود. درمان با توجه به پاسخ بیمار باید شخصی سازی شود. برای دستیابی به حداکثر پاسخ درمانی و همچنین حداقل دوزنگهدارنده تیتراسیون باید انجام شود

دوز در موارد ادم :

دوز معمول بزرگسالان۲/۵ تا ۱۰ میلی گرم یک بار در روز است. حداکثر دوز موثر ۱۰ میلی گرم است ؛ دوزهای بیشتر دیورز بیشتری ایجاد نمی کنند و توصیه نمی شود.

دوز در موارد فشارخون :

اگر کنترل فشار خون بعد از ۸ تا ۱۲ هفته با ۵ میلی گرم یک بار در روز رضایت بخش نباشد ، باید داروی ضد فشار خون دیگری به رژیم دارویی اضافه شود. افزایش دوز قرص های متی کلوتیازید معمولاً منجر به کاهش بیشتر فشار خون نمی شود. قرص های متی کلوتیازید ممکن است به تنهایی برای فشار خون خفیف تا متوسط یا همزمان با سایر داروهای ضد فشار خون در مدیریت اشکال شدیدتر فشار خون استفاده شود. درمان ترکیبی ممکن است فشار خون را با دوز کمتری از داروها ونیز عوارض جانبی کمتر کنترل نمایند .

موارد منع مصرف

قرص های متی کلوتیازید در بیماران مبتلا به آنوری و بیمارانی که سابقه حساسیت به این ترکیب یا سایر داروهای مشتق از سولفونامید را دارند ،منع مصرف دارد.
عوارض جانبی متی کلوتیازید

عوارض جانبی معمولاً با کاهش دوز یا قطع قرصهای متی کلوتیازید قابل برگشت هستند. هر زمان که عوارض جانبی متوسط یا شدید باشد ، ممکن است نیاز باشد مصرف دارو قطع شود.

عوارض عمومی : سردرد، گرفتگی ، ضعف

عوارض قلبی عروقی : کاهش فشار خون وضعیتی ( ممکن است با مصرف الکل ، باربیتورت هایا مخدر ها تشدید شود )

عوارض گوارشی : پانکراتیت ، زردی (هپاتیت کلستاتیک) ، عفونت غدد بزاقی ، استفراغ ، اسهال ، حالت تهوع ، سوزش معده ، یبوست ، بی اشتهایی.

سیستم خونی و لنفاوی : کم خونی آپلاستیک ، کم خونی همولیتیک ، اگرانولوسیتوز ، لکوپنی ، ترومبوسیتوپنی.

واکنش های ازدیاد حساسیت : واکنشهای آنافیلاکسی ، آنژیتیس نکروزدهنده (واسکولیت ، واسکولیت جلدی) ، سندرم استیون-جانسون ، دیسترس تنفسی از جمله پنومونییت و ادم ریوی ، تب ، پورپورا ، کهیر ، بثورات ، حساسیت به نور

اختلالات متابولیکی و تغذیه ای: هایپرگلیسمی ، هایپریوریسمی ، عدم تعادل الکترولیت بخش ، هایپرکلسمی.

سیستم عصبی :سرگیجه ، گزگز ، اسپاسم عضلات، بی قراری

تداخلات دارویی
دروسپیرنون , دولاسترون , دوفتیلید , ترپروستینیل , استامینوفن | پاراستامول , فوروزماید , لوراتادین , لووتیروکسین , متوپرولول , والسارتان , کوتریموکسازول , رزوواستاتین , پیوگلیتازون , مپریدین , کلسیم + ویتامین د , سیکلوسرین , کوسینتروپین , کلسی تریول موضعی , آمینوهیپورات سدیم

پرتکرارترین تداخلات بررسی شده عبارتند از :

آدرال XR (آمفتامین/دکستروآمفتامین)

آگمنتین (آموکسی سیلین/کلاوی سیلین )

کلسی فرول(ارگو کلسی فرول)

کلسیم +ویتامین د

کلاریتین ( لوراتادین)

کو تریموکسازول (سولفامتوکسازول/تری متوپریم)

کرستور (رزواستاتین)

دمرول (مپریدین)

دکستروز (گلوکوز)

دیووان (والسارتان)

لوو تیروکسین

لازیکس (فوروزماید)

متوپرولول

تریامسینولون نازال

استامینوفن

سیکلو سرین

تیو تروپین

سولفناسین
هشدارها

درمقایسه با سایر تیازید ها میزان تخلیه ذخایر پتاسیم درپی استفاده از متی کلوتیازید بیشتر اتفاق می افتد.

در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه ، از تیازیدها باید با احتیاط استفاده شود ، زیرا

ممکن است موجب بروز آزوتمی شوند وهمچنین اثرات تجمع دارو ایجاد شود.

در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کبد یا با بیماری پیشرونده کبد ی، از تیازیدها باید با احتیاط

استفاده شود ، زیرا تغییرات جزئی در بالانس مایعات و الکترولیت ها ممکن است موجب اغماء کبدی

شود .

مصرف در بارداری
گروه B ( در این گروه از داروها، مطالعات بر روی حیوانات باردار نشانگر این بود که دارو خطری بر روی جنین ندارد، اما مطالعات کافی روی زنان باردار برای میزان خطر روی جنین در سه ماهه اول بارداری انجام نشده است.)

مصرف در شیردهی

تیازیدها در شیر مادر ترشح می شوند. به دلیل احتمال بروز عوارض جانبی جدی در شیرخواران ،

باید در خصوص ترجیح مصرف دارو برای مادر ویا اهمیت شیر دهی تصمیم گیری شود .
دارو های مشابه
آملودیپین , اسپیرونولاکتون , فوروزماید , لوزارتان , لیزینوپریل , متوپرولول , هیدروکلروتیازید , بومتانید , کلرتالیدون

اشکال دارو متی کلوتیازید