آنژیوتانسین II به عنوان بخشی از سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون (RAAS) ، آنژیوتانسین II با انقباض عروقی، افزایش آزاد شدن آلدوسترون توسط گلومرولوزا آدرنال ، بازجذب سدیم و آب در سلول های پروگزیمال توبولی و ترشح وازوپرسین، فشار خون را افزایش میدهد.
فارماکودینامیک

هورمون پپتیدی طبیعی سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون (RAAS) که باعث انقباض عروق و افزایش آزادسازی آلدوسترون می شود که فشار خون را افزایش می دهد.
فارماکوکینتیک

-جذب: سطح سرمی در ابتدای تجویز و در ۳ ساعت بعد از آن مشابه است. بعد از ۳ ساعت، سطح سرمی آنژیوتانسین I (پیش ماده آنژیوتانسین II) تقریبا ۴۰ درصد کاهش می یابد.
-متابولیسم: به ترتیب در پلاسما ، گلبول های قرمز و بسیاری از اندام های اصلی (به عنوان مثال روده ، کلیه ، کبد ، ریه) توسط آمینوپپتیداز A و آنزیم مبدل آنژیوتانسین ۲ به آنژیوتانسین (۸-۲) [آنژیوتانسین III] و آنژیوتانسین (۷-۱) متابولیزه میشود.
-نیمه عمر: <۱ دقیقه
-زمان رسیدن به پیک اثر: ۵ دقیقه
موارد مصرف آنژیوتانسین II
کاهش فشارخون ناشی از شوک سپتیک

شوک سپتیک و سایر شوک های توزیعی
مقدار مصرف آنژیوتانسین II

برای افزایش فشار خون در بزرگسالان مبتلا به شوک سپتیک یا شوک توزیعی دیگر
دوز اولیه: ۲۰ نانوگرم در کیلوگرم در دقیقه با انفوزیون مداوم
دوز تیتراسیون:فشار خون را کنترل کرده و هر ۵ دقیقه با افزایش حداکثر ۱۵ نانوگرم در کیلوگرم در دقیقه برای رسیدن یا حفظ فشار خون هدف، تیتر کنید. در ۳ ساعت اول درمان از ۸۰ نانوگرم در کیلوگرم در دقیقه تجاوز نکند.
دوز نگهدارنده: نباید بیش از ۴۰ نانوگرم در کیلوگرم در دقیقه باشد. از دوزهای پایین ۱.۲۵ نانوگرم در کیلوگرم در دقیقه ممکن است استفاده شود.
-به محض اینکه شوک زمینه ای به اندازه کافی بهبود یافت، بر اساس فشار خون بیمار تا ۱۵ نانوگرم در کیلوگرم در دقیقه هر ۵ تا ۱۵ دقیقه به سمت پایین تیتر کنید.
- تجویز از طریق خط وریدی مرکزی توصیه می شود
موارد منع مصرف
ندارد.

هیچ موارد منع مصرفی در برچسب سازنده ذکر نشده است.
عوارض جانبی آنژیوتانسین II
ترومبوز عمیق وریدی , عفونت قارچی , افزایش قند خون , اختلالات ترومبولیک وریدی , ترومبوسیتوپنی , تاکیکاردی , هذیان , ایسکمی محیطی , اسیدوز

حوادث ترومبوآمبولیک
ترومبوسیتوپنی
تاکی کاردی
عفونت قارچی
هذیان
اسیدوز
ترومبوز ورید عمقی
افزایش قند خون
ایسکمی محیطی
تداخلات دارویی
انالاپریل , لوزارتان , لیزینوپریل , والسارتان , کاپتوپریل , اپروسارتان , ساکوبیتریل و والزارتان , بنازپریل , آزیلسارتان , کاندسارتان , تلمیزارتان | تلمیسارتان , ایربزارتان , اولمزارتان , پریندوپریل , تراندولاپریل , رامیپریل , فوزینوپریل , کیناپریل , موکسی پریل
هشدارها

-خطر ترومبوآمبولی در آزمایشات بالینی مشاهده شده است ؛ از درمان های پیشگیری از ترومبوآمبولی وریدی به طور همزمان استفاده کنید.
-مصرف همزمان با آنزیم مبدل آنژیوتانسین (مهار کننده های ACE) ممکن است پاسخ به آنژیوتانسین II را افزایش دهد
-مصرف همزمان با مسدودکننده های آنژیوتانسین II ممکن است پاسخ به آنژیوتانسین II را کاهش دهد
نکات قابل توصیه

-ویال در NS تا غلظت نهایی ۵۰۰۰ نانوگرم در میلی لیتر یا ۱۰،۰۰۰ نانوگرم در میلی لیتر رقیق شود.
- با انفوزیون مداوم IV از طریق خط وریدی مرکزی تجویز شود.
-ویال های سالم را در دمای ۲ تا ۸ درجه سانتیگراد (۳۶ تا ۴۶ درجه فارنهایت) نگهداری کنید. میتوان محلول رقیق شده را در دمای اتاق یا در یخچال برای ≤ ۲۴ ساعت نگهداری کرد. محلول رقیق شده را پس از ۲۴ ساعت دور بریزید.
مصرف در بارداری
تاکنون به اثبات نرسیده است.

داده ها در خصوص مصرف دارو در زنان باردار برای تعیین خطر پیامدهای نامطلوب رشدی کافی نیست.
مطالعات تولید مثلی در حیوانات انجام نشده است.
ملاحظات بالینی: شوک سپتیک یا سایر شوک های توزیعی یک فوریت پزشکی است که در صورت عدم درمان می تواند کشنده باشد. تأخیر در درمان در زنان باردار مبتلا به افت فشار خون همراه با شوک سپتیک یا شوک توزیعی دیگر احتمالاً خطر عوارض و مرگ و میر در مادر و جنین را افزایش می دهد.
مصرف در شیردهی
توزیع در شیر مادر نامعلوم است
مزایای رشد و سلامتی شیردهی همراه با نیاز بالینی مادر به دارو و هرگونه اثر سوء احتمالی بر روی نوزاد شیرخوار از دارو یا از بیماری زمینه ای مادر را در نظر بگیرید.
اشکال دارو آنژیوتانسین II