دسته دارويي: كاهنده چربي خون
ويژگي ها و اثرات:
فنوفيبرات از نظر شيميايي، فارماكولوژي و كلينيكي مشابه ساير فيبرات ها مي باشد. مكانيسم دقيق عملكرد فنوفيبرات شناخته شده نيست. فنوفيبريك اسيد كه متابوليت فعال فنوفيبرات مي باشد باعث فعال سازي PPARα مي گردد. در خلال اين مكانيسم فنوفيبرات باعث افزايش ليپوليز و حذف ذرات تري گليسيريد آتروژنيك از پلاسما مي گردد. اين اعمال در نتيجه فعال سازي ليپوپروتئين ليپاز و كاهش توليد آپو-پروتئين C۳ كه مهاركننده ليپوپروتئين ليپاز مي باشد صورت مي گيرد. فنوفيبرات باعث كاهش كلسترول تام، LDL، VLDL،Apo-B و تري گليسيريد و افزايش HDL كلسترول مي گردد.
فارماکوکینتیک:
فنوفيبرات به خوبي از دستگاه گوارش جذب مي شود. اتصال پروتئيني آن بالا و در حدود ۹۹% است. فنوفيبرات به سرعت متابوليزه شده و به متابوليت فعال خود (فنوفيبريك اسيد) تبديل مي گردد. نيمه عمر فنوفيبرات ۲۰ ساعت (۳۵-۱۰) و زمان رسيدن به حداكثر غلظت پلاسمايي آن ۶ تا ۸ ساعت مي باشد. ۶۰% دارو از طريق كليه و به صورت فنوفيبريك اسيد و فنوفيبريك اسيد گلوكورونيد دفع مي گردد. دفع ۲۵% دارو نيز از طريق مدفوع مي باشد.
موارد مصرف:
هايپركلسترولمي و هايپرتري گليسيريدمي
مقدار و نحوه تجويز:
هايپركلسترولمي: ۲۰۰ ميلي گرم در روز، خوراكي.
هايپرتري گلسيريدمي: ۲۰۰-۶۷ ميلي گرم در روز، خوراكي.
نكته: در بيماران با نارسايي كليه ۶۷ ميلي گرم در روز، خوراكي بايد مصرف گردد.
موارد منع مصرف:
سابقه بيماري هاي كيسه صفرا، نارسايي عملكرد كبدي از جمله سيروز صفراوي اوليه، نارسايي عملكرد كليوي شديد.
موارد احتیاط:
نارسايي كليوي
بارداری و شيردهي:
فنوفيبرات در دوران بارداري در رده C مي باشد. مصرف فنوفيبرات در دوران شيردهي توصيه نمي شود.
عوارض جانبی:
سندرم شبه آنفلوآنزا، عفونت، راش پوستي، خارش، كهير، آگرانولوسيتوز، اگزما، مسموميت كبدي، مشكلات تنفسي، درد شكمي، درد پشت، اسهال، خواب آلودگي.
تداخلات دارویی:
ضد انعقادهاي خوراكي، داروهاي بلاك كننده بتا آدرنرژيك، استروژن، قرص هاي ضد بارداري خوراكي حاوي استروژن، ديورتيك هاي تيازيدي، كلستيرامين، كلستيپول، سيكلوسپورين يا ساير داروهاي نفروتوكسيك، مهار كننده هاي HMG-COA ردوكتاز، انسولين يا سولفونيل اوره، مهاركننده هاي .MAO
بسته بندی:
كپسول ۲۰۰ ميلي گرمي، بسته بندي ۳۰ عددي.