برای کاهش فشار خون در بزرگسالان و بیماران کودکان شش سال و بالاتر ، قرص های والسارتان برای درمان فشار خون بالا مشخص شده است. کاهش فشار خون ، خطر بروز حوادث قلبی و عروقی کشنده و غیر مهلک ، در درجه اول سکته ها و انفارکتوس های میوکارد را کاهش می دهد. این فواید در آزمایشات کنترل شده داروهای ضد فشار خون از طیف گسترده ای از کلاسهای دارویی از جمله طبقه ای که والسالارتان به طور عمده به آن تعلق دارد ، مشاهده شده است. برای دستیابی به اهداف فشار خون ، بسیاری از بیماران به بیش از یک دارو احتیاج دارند.

بزرگترین و پایدارترین مزیت نتیجه قلبی عروقی کاهش خطر سکته مغزی است ، اما کاهش در سکته قلبی و مرگ و میر قلبی عروقی نیز به طور مرتب دیده شده است. فشار سیستولیک یا دیاستولیک افزایش یافته باعث افزایش خطر قلبی عروقی می شود و افزایش فشار مطلق در میلی متر جیوه در فشار خون بالاتر بیشتر است ، به طوری که حتی کاهش متوسط ​​فشار خون بالا می تواند فواید قابل توجهی داشته باشد.
نارسایی قلبی:

والسارتان ریسک بستری شدن بیمار دارای نارسایی قلبی را کاهش می دهد.

بعد از انفارکتوس میوکارد:

در بیماران بالینی پایدار با نارسایی بطن چپ یا اختلال در عملکرد بطن چپ به دنبال انفارکتوس میوکارد ، قرص والسالارتان که خطر ابتلا به مرگ های قلبی عروقی را کاهش می دهد.
نحوه مصرف و بهترین زمان مصرف

فشار خون بالا در بزرگسالان:

مقدار شروع توصیه شده قرص والسالارتان ۸۰ میلی گرم یا ۱۶۰ میلی گرم یک بار در روز است که به عنوان مونوتراپی در بیمارانی استفاده می شود که دچار کمبود حجم نیستند. بیمارانی که نیاز به کاهش بیشتری دارند ممکن است با دوز بالاتر شروع شوند. قرص های والسارتان ممکن است بیش از محدوده دوز از ۸۰ میلی گرم تا ۳۲۰ میلی گرم در روز ، یک بار در روز استفاده شود. در طی ۲ هفته اثر ضد فشار خون قابل ملاحظه است و حداکثر کاهش آن بعد از ۴ هفته به دست می آید. در صورت نیاز به اثر ضد فشار خون اضافی در محدوده دوز شروع ، ممکن است دوز حداکثر به ۳۲۰ میلی گرم افزایش یافته یا یک دیورتیک اضافه شود. افزودن دیورتیک بیشتر از افزایش دوز بیش از ۸۰ میلی گرم اثر بیشتری دارد. قرص والسالارتان ممکن است با سایر داروهای ضد فشار خون تجویز شود

فشار خون بالا کودکان ۶ تا ۱۶ سال:

در مورد کودکان کودکانی که می توانند قرص ها را بلع کنند ، مقدار شروع معمول توصیه شده ۱.۳ میلی گرم در کیلوگرم یک بار در روز (در حدود ۴۰ میلی گرم) دوز باید مطابق پاسخ فشار خون تنظیم شود. دوزهای بالاتر از ۲.۷ میلی گرم بر کیلوگرم (حداکثر ۱۶۰ میلی گرم) یک بار در روز در کودکان ۶ تا ۱۶ ساله مورد مطالعه قرار نگرفته است.

نارسایی قلبی:

مقدار شروع توصیه شده والسالارتان ۴۰ میلی گرم دو بار در روز است. تا ۸۰ میلی گرم و ۱۶۰ میلی گرم دو بار در روز می باشد. در نظر بگیرید که دوز دیورتیک های همزمان را کاهش دهید. حداکثر دوز روزانه تجویز شده در کارآزمایی بالینی ۳۲۰ میلی گرم در دوزهای تقسیم شده است. بعد از انفارکتوس میوکارد:

قرص Valsartan ممکن است در اوایل ۱۲ ساعت پس از انفارکتوس میوکارد شروع شود. مقدار شروع توصیه شده قرص والسالارتان ۲۰ میلی گرم دو بار در روز است. بیماران ممکن است در طی ۷ روز تا ۴۰ میلی گرم دو بار در روز ، با تیتراسیون بعدی به دوز نگهدارنده هدف ۱۶۰ میلی گرم دو بار در روز ، در صورت تحمل بیمار می باشد. اگر افت فشار خون علامت دار یا اختلال عملکرد کلیوی رخ می دهد ، کاهش دوز را در نظر بگیرید. قرص Valsartan ممکن است با سایر روشهای استاندارد انفارکتوس میوکارد ، از جمله ترومبولیتیک ها ، آسپیرین ، بتا بلاکرها و استاتین ها تجویز شود.
موارد منع مصرف

در بیمارانی که به هر یک از مواد موجود در دارو حساسیت دارند، استفاده نگردد.

در افراد دیابتی که به صورت همزمان با دارو آلیسکیرن استفاده می کنند.
موارد احتیاط مصرف

سمیت جنین:

والسارتان هنگام تجویز یک زن باردار می تواند باعث آسیب جنین شود. استفاده از داروهایی که در سه ماهه دوم و سوم بارداری بر روی سیستم رنین-آنژیوتانسین عمل می کنند باعث کاهش عملکرد کلیه جنین و افزایش عوارض جنین و نوزادان می شود. نتیجه الیگوهیدرنیوز می تواند با هیپوپلازی ریه جنین و تغییر شکل های اسکلتی همراه باشد. عوارض جانبی احتمالی نوزاد شامل هیپوپلازی جمجمه ، آنوری ، افت فشار خون ، نارسایی کلیوی و مرگ است. هنگامی که بارداری تشخیص داده شد ، والسارتان را در اسرع وقت قطع کنید

افت فشار خون:

افت فشار خون بیش از حد به ندرت (۱/۰٪) در بیماران با فشار خون بالا بدون عارضه که به تنهایی با والسارتان تحت درمان قرار داشتند ، دیده شده. در بیمارانی که دارای یک سیستم رنین-آنژیوتانسین فعال هستند ، مانند بیماران که از دوز بالای داروهای ادرارآور استفاده می کنند ، ممکن است فشار خون علامتی ایجاد شود. این وضعیت باید قبل از تجویز والسارتان اصلاح شود ، یا باید تحت نظارت دقیق پزشکی شروع شود. بیمارانی که دچار نارسایی قلبی یا بعد از انفارکتوس میوکارد، معمولاً دچار کاهش فشار خون می شوند. در آزمایشات کنترل شده در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی ، میزان افت فشار خون در بیماران تحت درمان با والسارتان ۵/۵٪ در مقایسه با ۱.۸٪ در بیماران تحت درمان با دارونما بود.

اختلال در عملکرد کلیه:

تغییر در عملکرد کلیه از جمله نارسایی حاد کلیوی می تواند توسط داروهایی که سیستم رنین-آنژیوتانسین و دیورتیک ها را مهار می کنند ایجاد شود. ممکن است بیمارانی که عملکرد کلیه آنها تا حدودی به فعالیت سیستم رنین-آنژیوتانسین بستگی دارد (به عنوان مثال ، بیماران مبتلا به تنگی عروق کلیوی ، بیماری مزمن کلیه ، نارسایی احتقانی قلبی شدید یا کاهش حجم) ممکن است در معرض خطر ویژه ای برای نارسایی حاد کلیوی قرار داشته باشند. والسالارتان عملکرد کلیه را بطور دوره ای در این بیماران کنترل کنید. در بیمارانی که کاهش کلینیکی قابل توجهی در عملکرد کلیه در والسارتان دارند ، درمان قطع شود.

هایپرکالمی:

برخی از بیماران مبتلا به نارسایی قلبی افزایش پتاسیم را نشان داده اند. این تأثیرات معمولاً جزئی و زودگذر است و بیشتر در بیماران مبتلا به نقص کلیوی از قبل وجود دارد. کاهش دوز و / یا قطع مصرف والسالارتان ممکن است لازم باشد.
عوارض شایع بالای ۱۰%

>۱۰%:

سیستم عصبی مرکزی: سرگیجه، فشار خون بالا.

کلیه: افزایش نیتروژن اوره خون بیش از ۵۰%

۱۰%-۱%:

قلبی و عروقی: افت فشار خون، افت فشارخون ارتوستاتیک، سنکوپ، فشار خون بالا

سیستم عصبی مرکزی: خستگی، سرگیجه ارتوستاتیک، سردرد، سرگیجه غدد درون ریز و متابولیک: هایپرکالمی

دستگاه گوارش: اسهال، درد شکم، حالت تهوع، درد فوقانی شکم

هماتولوژیک و انکولوژیک: نوتروپنی

عصب عضلانی و اسکلتی: آرتروالژی، کمردرد

چشم: تاری دید

کلیه: افزایش کراتینین سرم، نارسایی کلیوی

تنفسی: سرفه خشک

پست مارکتینگ یا گزارش های موردی: آلوپسی ، آنژیوادم ، بی اشتهایی ، اضطراب ، درماتیت گاو ، درد قفسه سینه ، یبوست ، خواب آلودگی ، سوء هاضمه ، تنگی نفس ، نفخ ، هپاتیت ، واکنش حساسیت ، ناتوانی جنسی ، افزایش آنزیم های کبدی ، بی خوابی ، گرفتگی عضلات ، میالژی ، تپش قلب ، پارستزی ، خارش ، سندرم نارسایی کلیوی ، راببدیولیز ، بثورات پوستی ، ترومبوسیتوپنی ، واسکولیت ، استفراغ.
شیردهی و بارداری

این دارو برای استفاده در دوران بارداری توصیه نمی شود ، مگر اینکه چاره ای برای آن وجود نداشته باشد و سود آن بیشتر از خطر باشد. استفاده از برخی از مقامات منع مصرف است.

دسته بارداری FDA ایالات متحده: اختصاص داده نشده است.

خلاصه خطر: استفاده از داروهایی که در سه ماهه دوم و سوم بارداری بر روی سیستم رنین-آنژیوتانسین عمل می کنند باعث کاهش عملکرد کلیه جنین و افزایش عوارض جنین و نوزاد و مرگ و میر می شود.

اطلاعاتی در ارتباط با ترشح دارو در شیر وجود ندارد.
مشکلات کبدی و کلیوی

نقص کبدی: استفاده با احتیاط در بیماران مبتلا به اختلال کبدی (قرار گرفتن در معرض والتسارتان افزایش می یابد.

تنگی شریان کلیوی: در بیماران مبتلا به تنگی شریان کلیوی یک طرفه / دو طرفه با احتیاط استفاده شود. هنگامی که تنگی شریان کلیوی دو طرفه بی تحرک وجود دارد ، به دلیل افزایش خطر بدتر شدن عملکرد کلیه از استفاده عموماً جلوگیری می شود ، مگر اینکه مزایای احتمالی از خطرات آن بیشتر باشد

نقص در کلیه: در بیماران مبتلا به نقص کلیوی با احتیاط مصرف شود.
تست های مورد نیاز

BP پایه و دوره ای ، پانل های الکترولیت ، عملکرد کلیه. نارسایی قلبی: در طی ۱ تا ۲ هفته پس از شروع ، ارزیابی مجدد فشار خون (از جمله تغییرات فشار خون حاملگی) ، عملکرد کلیه و پتاسیم سرم. پس از تغییر دوز از نزدیک دنبال کنید. بیماران مبتلا به سیستولیک BP <۸۰ میلی متر جیوه ، سدیم سرم کم ، دیابت قندی و اختلال در عملکرد کلیه باید از نزدیک مورد بررسی قرار گیرند.