پودر جهت تهیه محلول جهت تزریق عضلانی یا وریدی (طی مدت ۶۰ ثانیه) یا انفوزیون وریدی ۵۰۰ میلی گرم

این دارو برای بیماری فعلی شما تجویز شده است لذا از مصرف آن در موارد مشابه یا توصیه مصرف آن به دیگران خودداری نمایید.

راهنمایی های عمومی:

قبل از مصرف این دارو در موارد زیر با پزشک خود مشورت نمایید:

در صورت حساسیت به این دارو یا داروهای کورتیکواستروئید دیگر مانند هیدروکورتیزون و … یا هر نوع ماده دیگر از قبیل مواد غذایی، محافظ، رنگ ها و غیره.

در صورت ابتلا به عفونت قارچی گسترده که درمان نشده است.

در صورت سابقه واکسیناسیون به تازگی.

در صورت ابتلا به مالاریا، سکته یا ترومای مغزی، آبله مرغان، سرخک، هرپس، افسردگی، دیابت، تشنج، گلوکوم، تاری دید، مشکلات قلبی، پرفشاری خون، کم کاری یا پرکاری تیروئید، زخم معده، کولیت اولسراتیو، مشکلات کبدی یا کلیوی، ضعف یا درد عضلات، میاستنی گراو، استئوپورز، انواع سرطان، توبرکلوزیس، بیماری کوشینگ، پانکراتیت حاد.

در صورت مصرف داروهای: استازولامید، سیکلوفسفامید، ضد انعقاد ها نظیر وارفارین، آنتی کولین استرازها نظیر نئوستیگمین، آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد دیابت، اپرپیتانت، داروهای کاهنده ی فشار خون، آسپرین، باربیتورات ها، کاربامازپین، فنی توئین، سیکلوسپورین، دیگوکسین، دیلتیازم، ضد ویروس ها، ضد قارچ ها، داروهای ضد بارداری، دیورتیک ها و انواع واکسن ها.

مصرف در بارداری و شیردهی:

متیل پردنیزولون در دوران بارداری و شیردهی نباید مصرف شود مگر با نظر پزشک متخصص.

هشدارها:

این دارو بیمارستانی است.

مصرف متیل پردنیزولون در درمان شوک سپتیک منع مصرف دارد.

در صورت بروز علائم حساسیت نظیر علائم پوستی، آنژیوادم، آنافیلاکسی و … مصرف دارو قطع شود.

این دارو تنها به صورت عضلانی، وریدی مستقیم یا انفوزیون کاربرد دارد.

متیل پردنیزولون در عفونت های قارچی سیستمیک و عفونت های درمان نشده منع مصرف دارد.

متیل پردنیزولون در صدمات مغزی نباید استفاده شود.

درمان طولانی مدت با کورتیکواستروئیدها می تواند ریسک استئوپورز و میوپاتی را افزایش دهد.

کلیرانس متیل پردنیزولون در کم کاری تیروئید کاهش و در پرکاری تیروئید افزایش می یابد، لذا در این افراد باید تنظیم دوز صورت گیرد.

افرادی که تحت درمان با متیل پردنیزولون هستند باید از ارتباط با افرادی که مبتلا به آبله مرغان، سرخک یا سایر بیماری عفونی هستند، اجتناب کنند.

مصرف طولانی مدت متیل پردنیزولون ریسک ابتلا به گلوکوم و آب مروارید را افزایش می دهد.

تزریق مداوم متیل پردنیزولون می تواند سبب آتروفی عضلات محل تزریق شود.

درمان با دوز بالای متیل پردنیزولون می تواند سبب افزایش فشار خون، احتباس آب و نمک، دفع پتاسیم و کلسیم شود؛ لذا مصرف نمک در این افراد می بایست محدود شده و از مکمل های پتاسیم و کلسیم استفاده گردد.

دوز بالای متیل پردنیزولون (در درمان مولتیپل اسکلروزیس ۱ گرم روزانه استفاده می شود) می تواند سبب نارسایی کبدی شود.

دوزهای بالا ریسک عفونت های راجعه را افزایش می دهد.

مقدار مصرف دارو:

مقدار مصرف دارو را پزشک معالج برای هر بیمار تعیین می نماید. اما مقدار معمول مصرف دارو به شرح ذیل می باشد.

بزرگسالان:

سرکوب التهاب یا درمان واکنش های آلژیک: ۱۰ تا ۵۰۰ میلی گرم به صورت عضلانی، آهسته وریدی یا انفوزیون وریدی.

درمان رد پیوند: تا ۱ گرم به مدت ۳ روز به صورت انفوزیون وریدی.

سالمندان: دوز مانند بزرگسالان بوده و باید از نظر عوارض توسط پزشک کنترل شود.

کودکان: در نوزادان و کودکان می تواند سبب کاهش رشد برگشت ناپذیر شود، به همین دلیل مصرف متیل پردنیزولون در کودکان می بایست محدود شود.

نحوه آماده سازی و رقیق سازی دارو:

محلول جهت تزریق عضلانی یا وریدی: جهت آماده سازی، محتویات ویال را در ۸ میلی لیتر آب سترون قابل تزریق حل نموده و به صورت داخل عضلانی یا وریدی مستقیم ظرف مدت حداقل ۱دقیقه تزریق نمایید.

محلول جهت انفوزیون: ابتدا جهت آماده سازی، محتویات ویال را در ۸ میلی لیتر آب سترون قابل تزریق حل نموده، سپس محلول حاصل را مجدداً با یکی از محلول های قابل تزریق سدیم کلراید ۹/۰ (نرمال سالین) یا دکستروز ۵ درصد تزریقی یا دکستروز ۵ درصد در نرمال سالین رقیق نموده و طی مدت حداقل ۳۰ دقیقه انفوزیون نمایید.

پس از آماده سازی بلافاصله را محلول مصرف نمایید و باقیمانده آن را دور بریزید.

محلول آماده شده باید شفاف و فاقد رنگ و هر گونه ذرات خارجی باشد. در صورت مشاهده هرگونه کدورت یا ذرات خارجی یا تغییر رنگ از تزریق خودداری نمایید.

عوارض جانبی:

هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است دارای برخی عوارض جانبی ناخواسته نیز باشد. در صورت بروز هر یک از عوارض زیر پزشک خود را مطلع سازید.

عوارض جانبی مهم که در صورت بروز، نیاز به اطلاع پزشک دارد:

واکنش آلرژیک ناگهانی نظیر تورم صورت، زبان، تنگی نفس، راش؛ علائم پانکراتیت نظیر درد شکم، استفراغ خونی و کاهش سطح هوشیاری؛ خونریزی گوارشی، مدفوع خونی، علائم عفونت مثل تب و لرز؛ علائم آمبولی ریوی مثل درد شدید قفسه سینه و سرفه خونی.

عوارض جانبی با شیوع کمتر:

افزایش یا کاهش فشار خون، نامنظم شدن ضربان قلب، سردرد، تاری دید، ضعف و اسپاسم عضلات (به دلیل کاهش پتاسیم)، ادم و احتباس آب و نمک، زخم معده، تهوع، اسهال، درد شکم.

شرایط نگهداری:

فرآورده خشک را در دمای کمتر از ۲۵ درجه سانتی گراد، دور از نور و رطوبت و تا زمان مصرف دارو درون جعبه اصلی نگهداری نمایید.

محلول آماده سازی شده را بلافاصله مصرف نموده و باقیمانده آن را پس از یکبار مصرف دور بریزید.

از مصرف داروی تاریخ گذشته خودداری نمایید.

دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری نمایید.

اشکال دارویی و بسته بندی:

هر ویال حاوی ۵۰۰ میلی گرم متیل پردنیزولون به صورت سدیم سوکسینات می باشد و در جعبه ۱عددی به همراه برگه راهنما بسته بندی می گردد.