کشور تولید کننده:
ایران
شکل فرآورده:
قرص اوال محدب، ،بیخط، روکشدار(F.C.)
کاربرد و اندیکاسیون:
-
مقدار مصرف:

این دارو را دقیقاً مطابق شیوه‌ای که پزشکتان دستور داده، استفاده فرمایید مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می‌کند. ولی مقدار مصرف معمولی قرص اریترومایسین به قرار زیر است:
دوز بزرگسالان: به عنوان آنتی بیوتیک در درمان عفونت‌های خفیف تا متوسط ۴۰۰ میلی‌گرم هر ۶ ساعت یا۸۰۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت مصرف می‌گردد.
توجه: مدت درمان در عفونت‌های استرپتوکوکی با اریترومایسین حداقل ده روز می‌‎باشد.
حداکثر مقدار مجاز مصرف روزانه در بزرگسالان ۴ گرم در روز است که براساس شدت عفونت تجویز می‌شود.
دوز کودکان: ۵۰-۳۰ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن روزانه از راه خوراکی در ۴ دوز منقسم.
حداکثر مقدار مجاز مصرف روزانه در کودکان ۱۰۰ میلی‌گرم در روز است که براساس شدت عفونت تجویز می‌شود.
در خصوص نحوه صحیح مصرف لازم است به نکات زیر توجه فرمایید:
این دارو را می‌توان با معده خالی یا همراه غذا با یک لیوان آب مصرف نمود ولی مصرف آن همراه غذا موثرتر است.
در صورت فراموش کردن یک نوبت از مصرف دارو به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است، از مصرف آن و یا از دو برابر کردن مقدار مصرف بعدی خودداری نمایید.

نام تولید کننده:
−
مدت انقضا:
چهارسال
تعداد در هربسته:
۱۰۰
شرایط نگهداری:

در دمای بین ۳۰-۱۵ درجه سانتی گراد و در بسته بندی اصلی دارو و به دور از نور و رطوبت نگهداری فرمایید. دارو را دور از دسترس کودکان قرار دهید.
موارد احتیاط:

لازم است قبل از مصرف این دارو در موارد زیر با پزشک خود مشورت نمایید:
— حساسیت نسبت به اریترومایسین و سایر آنتی بیوتیک‌های ماکرولیدی.
— سابقه بیماری‌های کبدی و کلیوی و آریتمی قلبی به ویژه در سالمندان.
— در صورت استفاده از داروهایی نظیر آستمیزول، ترفنادین، سیزاپراید و پیموزاید.
— وجود کاندیدیازیس دهانی.

موارد منع مصرف:

مصرف در بارداری و شیردهی:
مصرف در بارداری:
انجمن غذا و داروی ایالات متحده (FDA) مصرف این دارو را در حاملگی جزو گروه B قرار داده است. بدین معنی که مطالعات انجام گرفته بر روی حیوانات آزمایشگاهی باردار تاثیر سوئی بر روی جنین و میزان باروری نداشته است اما مطالعات کافی و کنترل شده در خصوص مصرف این دارو در دوران بارداری وجود ندارد. این دارو تنها در حالتی در بارداری مجاز است که مورد مصرف آن کلاملا ًضروری باشد.
مصرف در شیردهی:
اریترومایسین در شیر ترشح می‌شود و استفاده از آن در این دوران باید با احتیاط صورت گیرد.
موارد احتیاط:
۱- کنترل عملکرد کبدی و کلیوی در افراد مصرف کننده به ویژه در سالمندان ضروری است.
۲- توجه به علائم کولیت پسود و ممبران ( تب و اسهال) و مسمومیت کبدی (زردی پوست و چشم‌ها، تهوع و استفراغ) و سمیت گوش (کاهش شنوایی، وز وز گوش و سرگیجه) در بیماران ضروری است.
۳- مصرف این دارو همزمان با داروی لوواستاتین باعث بروز رابدومیولیز در بیمار می‌گردد.
۴- اریترومایسین با داروهای زیر دارای تداخل دارویی می‌باشد لذا چنانچه از داروهای زیر استفاده می‌کنید، پزشک خود را مطلع سازید:
تئوفیلین، دیگوکسین، تریازولام، دیسوپرامید، آلفنتانیل، بروموکریپتین، کلشی‌سین، سیکلوسپورین، وارفارین، ارگوتامین، لوواستاتین، ترفنادین، سدیم والپروات، سایمتیدین، کینیدین، فنی توئین، میدازولام، کاربامازپین، هگزوباربیتال، کلرامفنیکل، پنی سیلین‌ها و سفالوسپورین‌ها.
۵- مصرف این دارو باعث تغییر در نتایج آزمایش‌های آنزیم‌های کبدی و همچنین بیلی‌روبین سرمی می‌گردد.
۶- به استثناء موارد خاص که پزشکتان مصلحت می‌داند، این دارو در موارد زیر منع استعمال دارد:
حساسیت شدید به اریترومایسین یا هر یک از اجزا متشکله.
در بیماران تحت درمان با آستمیزول، سیزاپراید و ترفنادین.
بیماران دارای سابقه نارسایی عملکرد کبدی.

عوارض جانبی:

هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز گردد. اگرچه همیشه و تمام عوارض ذکر شده برای این دارو رخ نخواهد داد، لیکن در صورت بروز هر یک از آن‌ها، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. این عوارض عبارتند از:
مهم‌ترین:
تب مربوط به مسمومیت کبدی، زردی پوست و چشم‌ها، تهوع، راش پوستی، درد شکمی، ضعف عضلانی غیر معمول، کاهش شنوایی، وز وز گوش، سرگیجه، اسهال و استفراغ.
شایع‌ترین:
اثر سوء بر روی دستگاه گوارش، درد شکمی، تهوع، استفراغ، اسهال، بی اشتهایی، سوزش ناحیه معده.
نادر:
عفونت‌های ثانویه، کاندیدیازیس دهانی و واژنی.
مسمومیت:
در صورت مصرف اتفاقی دوز‌های بیش از حد لازم، فوراً با پزشک خویش تماس حاصل فرمایید و یا خود را به یک واحد درمانی برسانید.