کشور تولید کننده:
ایران
شکل فرآورده:
قرص گردمحدب، بیخط، روکشدار(F.C.)
کاربرد و اندیکاسیون:
 درمان اختلالات سایکوتیک.
 درمان حاد همراه با اختلال دو قطبی نوع ۱.
مقدار مصرف:

میزان مصرف هر دارو را پزشک مشخص می‌کند. از خود درمانی پرهیز نمایید.
مصرف این دارو حتماً باید تحت نظر پزشک انجام شود.

نام تولید کننده:
۱۲۰ ± ۷.۵
مدت انقضا:
دوسال
تعداد در هربسته:
۱۰۰
تداخل دارویی:

برخی داروها ممکن است موجب کاهش یا تشدید اثر الانزاپین گردند:
— داروهایی مانند کاربامازپین، امپرازول یا ریفامپین ممکن است میزان دفع الانزاپین را افزایش دهند.
— داروهایی مانند: فلووکسامین ممکن است میزان دفع این دارو را کاهش دهند.
—الکل و داروهای مضعف CNS همراه با الانزاپین باعث تشدید دپرسیون CNS می‌شوند.
—اثرات داروهای آنتی کولینرژیک به طورکلی همراه با الانزاپین افزایش می‌یابد.
—اثرات داروهای پایین آورنده فشارخون همراه با الانزاپین افزایش می‌یابد.
—اثر لوودوپا ممکن است توسط الانزاپین خنثی شود.
— مصرف توام با داروهای هپاتوتوکسیک باید با احتیاط انجام شود.

شرایط نگهداری:

در دمای زیر ۳۰ درجه سانتی گراد نگهداری شود. دور از نور و رطوبت نگهداری شود. دور از دسترس کودکان قرار داده شود.
موارد احتیاط:

— مصرف اين دارو در دروان بارداری و شیردهی توصیه نمی‌گردد.
— در موارد زیر مصرف دارو باید با احتیاط انجام شود و مزایای آن نسبت به معایب آن سنجیده شود.
آلزایمر، سرطان سینه، بیماری‌های قلبی - عروقی، بیمارهای مغزی - عروقی، شرایطی که موجب کاهش فشار خون می‌شود، سابقه ایلئوس پارالیتیک، گلوکوم زاویه تنگ، هیپرتروفی مشخص پروستات، نارسایی کبدی، صرع یا سابقه آن.
— به طور کلی داروهای آنتی سایکوتیک ممکن است موجب بروز سندرم نورولیتیک (MS) شود که علائم آن عبارت است از: افزایش شدید دمای بدن، گرفتگی و خشکی ماهیچه‌ها، اختلالات ذهنی و بروز شواهدی دال بر ناپایداری اتونومیک.
—مصرف این دارو همچنین ممکن است باعث ایجاد سندرم دیسکینزی تاردیو (TDS) شود.

موارد منع مصرف:

— حساسيت به خود دارو و یا سایر اجزاء به کار رفته در فرموسیولان آن.

عوارض جانبی:

هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز گردد. لذا با مصرف این دارو نیز ممکن است برخی عوارض ذیل بروز کند:
اضطراب، بي‌قراري، اثرات اکسترایبرامیدال، تب، اختلال در دستگاه تنفس، تغییرات خلق و خوی، دیسکینزی تاردیو، اختلالات بینایی، سرگيجه، سردرد، يبوست، افزايش وزن، کاهش فشار خون وضعیتی، لرزش دست‌ها، افزایش ضربان قلب، درد ناحیه شکم، درد‌های مفصلی، حالت تهوع و استفراغ و تشنگی.

طرز عمل و فارماکوکینتیک:
الانزاپین یک آنتاگونیست انتخابی مونو آمینرژیک با گرایش شدید به گیرنده‌های سروتونین۵HT۲ ، دوپامین - D و موسکارینی -M است.
مکانیسم اثر این دارو مشخص نیست. اما به نظر می‌رسد که اثر دارو از طریق آنتاگونیسم دوپامین و سروتونین نوع ۲ اعمال می‌گردد. خنثی‌سازی گیرنده‌های غیر دوپامینی و ۵HT۲ ممکن است در برخی دیگر از اثرات و عوارض جانبی این دارو موثر باشد.
الانزاپین به خوبی از دستگاه گوارش جذب می‌شود و ۴۰ درصد دارو پیش از رسیدن به گردش خون سیستمیک متابولیزه می‌شود. غذا تاثیری در جذب دارو ندارد. حدود ۹۳ درصد دارو به پروتئین‌های پلاسما متصل می‌گردد.
این دارو عمدتاً از طریق اکسیداسیون توسط سیتوکروم (CYP)P۴۵۰ و گلوکورونیداسیون مستقیم متابولیزه می‌شود. حداکثر غلظت سرمی دارو حدود ۶ ساعت پس از خوردن دارو ایجاد می‌شود. دفع دارو عمدتاً از طریق کلیه بوده و مقداری نیز حدود ۳۰ درصد از طریق مدفوع دفع می‌شود.