این دارو جهت درمان بیماری فعلی شما تجویز شده، لذا از مصرف آن در موارد مشابه یا توصیه مصرف آن به دیگران خودداری کنید
راهنمایی های عمومی
قبل از مصرف این دارو ، در موارد زیر با پزشک مشورت نمایید : - در صورت داشتن حساسیت به والپروئیک اسید ، والپروات سدیم یا سایر داروها، غذاها، مواد محافظ و رنگها . -در صورت مصرف الکل یا هر نوع دارو بخصوص فرآورده هایی که برای سرماخوردگی یا آلرژی استفاده می شوند. - در صورت داشتن سابقه بیماری های خونی، مغز و اعصاب، کلیوی و کبدی، پانکراتیت، اختلال در چرخه های اوره و دیابت
مصرف در بارداری و شیردهی

هشدارها
– برای کنترل پیشرفت درمان و تغییر در میزان دوز مصرفی بطور مرتب با پزشک معالج در تماس باشید
– در صورت نیاز به هر نوع جراحی (نظیر جراحی دندانپزشکی) یا درمان اورژانسی، معاینه و تستهای آزمایشگاهی پزشک یا دندانپزشک را از مصرف دارو مطلع نمایید. زیرا احتمال افزایش خونریزی یا زمان بند امدن خونریزی وجود دارد.
– اختلال کبدی در اثر مصرف این دارو، در شش ماه اول گزارش شده است که می تواند با علائم غیر اختصاصی مانند خستگی، لتارژی، ادم صورت، بی اشتهایی و تهوع همراه باشد. در صورت بروز، مصرف دارو باید سریعا قطع شود.
– در هنگام درمان با این دارو از مصرف نوشیدنی های حاوی الکل خودداری کنید.
– مصرف این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی شود، لذا ضمن درمان با آن از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری شود.
– در بیماران دیابتی، مصرف این دارو باعث اختلال در تست کتون های ادراری می شود.
– در طی مصرف این دارو کنترل آمونیوم سرمی، شمارش سلول های خونی و زمان بند آمدن خونریزی، کارکرد کلیه و کبد توصیه می شود.
– در سالمندان افزایش دوز باید به تدریج و همراه با کنترل مصرف غذا و مایعات، از دست رفتن آب، خواب آلودگی و سایر عوارض دارو باشد.
عوارض جانبی
هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است دارای یکسری عوارض جانبی نیز باشد اگر چه تمامی این عوارض ممکن است در یک فرد بروز نکند ولی در صورت بروز هر یک از آنها با پزشک خود مشورت کنید.
عوارضی که در صورت بروز باید هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کنید:
واکنش های آلرژیک (کهیر، اشکال در تنفس، تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو)، حالت تهوع، استفراغ، درد معده، بی اشتهایی، تیره شدن ادرار، تغییر رنگ مدفوع، زردی پوست با چشم ها (در اثر آسیب کبدی). تغییرات خلقی افسردگی، اضطراب، بی قراری، افکار متمایل به خودکشی، احساس ضعف غیر معمول، کبودی یا خون ریزی، وجود خون در ادرار به همراه تب، گلو درد، سر درد، تب و لرز و بدن درد (علایم شبه آنفلوآنزا) ، كاهش حجم ادرار، توهم، گیجی، از دست رفتن تعادل و هماهنگی بدن، دو بینی و حرکات غیر عادی چشم، تاری دید، اسهال، یبوست، تغییر در عادت ماهانه، لرزش، ریزش مو، تغییرات وزن، احساس طعم نامطبوع در دهان.
نحوه صحیح مصرف دارو
مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می کند ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است:

دوز فراموش شده
در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید به محض به یاد آوردن بلافاصله آنرا مصرف کنید ولی اگر تقریبا زمان نوبت بعدی فرا رسیده بود از مصرف آن صرف نظر کرده مطابق قبل دارو را مصرف کنید و مقدار آنرا دو برابر نکنید .

نحوه صحیح مصرف دارو
– قرص دیوالپروئکس را به طور کامل به همراه یک لیوان پر آب بلعیده و از خرد کردن، نصف کردن و جویدن آن خودداری کنید
– به منظور کاهش عوارض گوارشی، دارو را همراه غذا مصرف نمایید.

مقدار صحیح مصرف دارو
درمان صرع پارشیال کمپلکس در بالغين و کودکان بزرگ تر از ۱۰ سال : شروع درمان به صورت ۱۵-۱۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز بوده و در صورت ضرورت هر هفته ۵ تا ۱۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در در روز افزایش داده می شود.
– درمان صرع ابسنس ساده و کمپلکس در بالغین و کودکان بزرگ تر از ۱۰ سال: شروع درمان به صورت ۱۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز بوده و در صورت ضرورت هر هفته ۵ تا ۱۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز افزایش داده می شود
– درمان اپیزودهای مانیا در اختلالات دو قطبی در بالغین و کودکان بزرگتر از ۱۰ سال: دوز اولیه ۷۵۰ میلی گرم بصورت منقسم در روز در ۲ یا ۳ دوز معمولا تجویز می شود که بر اساس نیاز به تدریج افزایش خواهد یافت. دوز مورد نیاز کودکان توسط پزشک تعیین می شود.
– حداکثر دوز مصرفی این دارو در موارد فوق، ۶۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز می باشد.
– پیشگیری از میگرن در افراد بالای ۱۶ سال: با دوز اولیه ۲۵۰ میلی گرم ۲ بار در روز آغاز می شود و تا ۱۰۰۰ میلی گرم در روز می تواند افزایش یابد.