این دارو برای بیماری فعلی شما تجویز شده است، لذا از مصرف آن در موارد مشابه و یا توصیه آن به ديگران جدا خودداري كنيد.
راهنمائی های عمومی
۱- در صورت حساسیت به این دارو، ضد درد مخدر، مواد دیگر، غذاها، مواد محافظ و رنگ ها پزشک را مطلع سازید.
۲- مصرف مسکن های مخدر در کودکان زیر ۲ سال مشکلات تنفسی ایجاد می کند زیرا این کودکان نسبت به تاثیر این دارو حساس ترند. هم چنین، احتمال ایجاد هیجان غیر عادی و بی قراری در کودکانی که این دارو را مصرف می کنند بیشتر است. استامینوفن در کودکان مصرف شده است و عوارض جانبی متفاوتی با بزرگسالان دیده نشده است.
۳- سالمندان نسبت به عوارض جانبی مسکن های مخدر حساس ترند و احتمال بروز عوارض جانبی به خصوص مشکلات تنفسی بیشتر است. استامینوفن در سالمندان مطالعه شده است و عوارض جانبی متفاوتی با بزرگسالان مشاهده نشده است.
۴- از مصرف همزمان سایر داروها با این دارو به خصوص کاربامازپین، داروهای مضعف سیستم عصبی، مهار کننده های آنزیم مونوآمینواکسیداز مانند ایزوکربوکسازید، فنلزین، پروکاربازین، سلژیلین، ترانیل سیپرومین، ضد افسردگی های سه حلقه ای مانند آمی تریپتیلین، آموکسپین، کلومیپرامین، دسیپرامین، دوکسپین، ایمی پرامین، نورتریپتیلین، پرو تریپتیلین، تری میپرامین، نالتروکسان و زیدوودین خودداری کنید.
۵- در صورت ابتلا به بیماریهای دیگر مانند اعتیاد، بیماریها یا جراحت های مغزی، التهاب روده، تشنج (سابقه آن)، مشکلات احساسی و یا بیماریهای روانی، آمفیزم، آسم و بیماریهای مزمن ریوی، هپاتیت و بیماریهای کبدی، بیماریهای کلیوی، کم کاری تیروئید، بزرگی پروستات و یا اختلالات ادراری، مشکلات کیسه صفرا یا سنگ کیسه صفرا و بیماریهای قلبی پزشک را مطلع سازید.
۶- دارو را به مقدار بیشتر یا به مدت طولانی تر از تجویز پزشک یا دندان پزشک مصرف نکنید. مصرف زیاد کدئین می تواند باعث اعتياد (وابستگی جسمی و روانی) و مسمومیت شود. مصرف زیاد استامينوفن باعث آسيب كبدي می شود.
۷- در صورت مصرف این دارو به مدت چند هفته احساس بهبودی حاصل نشد مقدار مصرف را افزایش نداده و پزشک یا دندانپزشک را مطلع سازید.
۸- چنانچه دارو را به طور مرتب مصرف می کنید، در صورتی که یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید به محض به یاد آوردن مصرف کنید ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، از مصرف این نوبت خودداری کنید و برنامه معمول دارویی خود را ادامه دهید و مقدار مصرف را نیز دو برابر نکنید.
مصرف در بارداری و شیردهی
◄ بارداری
مطالعات درباره مصرف این دارو در طول دوران بارداری بر روی زنان باردار انجام نشده است ولی گزارشی مبنی بر نقص جنینی و یا سایر مشکلات وجود ندارد. مصرف زیاد مخدرها در طول دوران بارداری سبب وابستگی جنین به این دارو می شود و ممکن است عوارض جانبی در نوزاد ایجاد کند. هم چنین مصرف این دارو قبل از زایمان و یا طی زایمان ممکن است سبب ایجاد مشکلات تنفسی در نوزاد شود. در صورت بارداری یا احتمال آن به پزشک اطلاع دهید.
◄شیردهی
این دارو در شیر مادر ترشح می شود ولی گزارشی مبنی بر ایجاد مشکل در نوزاد شیرخواره مشاهده نشده است.
موارد احتیاط
۱- در صورت مصرف طولاني مـدت يا مصرف مقاديـر زياد باید بطور مرتب به پـزشك مراجعه كنيد.
۲- در صورت مصرف داروهای دیگر حتما با پزشک، دندان پزشک یا داروساز مشورت نمایید. در صورت وجود استامینوفن یا مخدرها در داروی مصرفی همزمان با این دارو سبب بروز علائم مصرف بیش از حد می شود.
۳- مصرف داروهای مضعف سیستم عصبی مانند آنتی هیستامین ها، داروهای تب یونجه، داروهای حساسیت و یا سرماخوردگی، مسکن ها، آرام بخشها، داروهای خواب آور، داروهای ضد درد، باربیتوراتها، داروهای ضد تشنج، شل کننده های عضلانی، بی حس کننده ها شامل بی حس کننده های دندان پزشکی، همراه با این دارو سبب افزایش خواب آلودگی می شود.
۴- مصرف زیاد استامینوفن در این داروی ترکیبی با برخی از داروها خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد. این خطر بستگی به مقدار مصرف روزانه از هر دارو و مدت زمانی که داروها با هم مصرف می شوند دارد. از مصرف هم زمان این دارو با داروهای زیر بیشتر از چندین روز خودداری کنید مگر اینکه پزشک توصیه کرده باشد:
آسپیرین و سالیسیلاتهای دیگر، دیکلوفناک، دیفلونیسال، اتودولاک، فنوپروفن، فلوکتافنین، فلوربیپروفن، ایبوپروفن، ایندومتاسین، کتوپروفن، کتورولاک، مکلوفنامات، مفنامیک اسید، نابومتون، ناپروکسن، اکساپروزین، فنیل بوتازون، پیروکسیکام، سولینداک، تنوکسیکام، تیاپروفنیک اسید، تولمتین.
۵- این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی شود لذا ضمن درمان از رانندگی و یا کار با ماشین آلاتی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری کنید.
۶- در هنگام بلند شدن ناگهانی از موقعیت نشسته یا خوابیده ممکن است گیجی، سبکسری و یا احساس ضعف ایجاد شود. بلند شدن آهسته تر این مشکل را کاهش می دهد.
۷- بعد از مصرف دو نوبت اول ممکن است حالت تهوع و یا استفراغ ایجاد شود. دراز کشیدن برای مدتی ممکن است این حالت را از بین ببرد. در صورتیکه ادامه پیدا کردند پزشک یا دندان پزشک را مطلع سازید. دراز کشیدن می تواند عوارض جانبی دیگر مانند گیجی و سبکسری را نیز کاهش دهد.
۸- در صورت نیاز به هرگونه عمل جراحی (از جمله جراحیهای دندان پزشکی) یا درمان اورژانسی پزشک یا دندان پزشک را از مصرف این دارو مطلع سازید.
۹- مصرف این دارو سبب خشکی دهان می شوند و برای درمان کوتاه مدت، از آدامس یا شکلات بدون قند، قطعه های یخ و یا از جایگزین های بزاق استفاده کنید. در صورتیکه خشکی دهان به مدت بیشتر از ۲ هفته ادامه یافت دندان پزشک را مطلع سازید. خشکی دهان احتمال بروز بیماری های دندان مانند فساد دندان ها، بیماریهای لثه و عفونت های قارچی را زیاد می کند.
۱۰- در صورتیکه این دارو را برای چندین هفته به طور منظم مصرف می کنید از قطع کردن ناگهانی آن بدون توصیه پزشک خودداری کنید. ممکن است پزشک قبل از قطع کامل مصرف دارو، مقدار آن را کاهش دهد تا احتمال بروز عوارض جانبی کمتر شود.
۱۱- در صورت مصرف بیش از حد این دارو توسط خود یا شخص دیگر فورا پزشک را مطلع سازید. مصرف بیش از حد این دارو ممکن است باعث بیهوشی و یا حتی مرگ شود. علائم مصرف بیش از حد مخدرها شامل تشنج، گیجی، عصبی شدن شدید، بی قراری، گیجی شدید، خواب آلودگی شدید، تنگی نفس یا اختلالات تنفسی و ضعف شدید می باشد. بروز عوارض ناشی از مصرف بیش از حد استامینوفن ممکن است چندین روز طول بکشد.
مقدار و نحوه مصرف
مقادیر ذکر شده در زیر مقدار متوسط مصرف است و مقدار دقیق را پزشک تعیین می کند.
◄ برای درد
- بزرگسالان: ۱ یا ۲ قرص و یا کپسول هر ۴ ساعت بر حسب نیاز.
- کودکان: مصرف و مقدار آن توسط پزشک تعیین می شود.

عوارض جانبی
هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی شود لیکن در صورت بروز هر کدام از عوارض زیر در اولین فرصت با پزشک مشورت کنید.
موارد با شیوع کم یا نادر:
مدفوع سیاه قیر مانند، ادرار خونی و یا کدر، گیجی، ادرار تیره، ادرار دردناک و سخت، ضربان قلب کند، سریع و همراه با تپش، تکرر ادرار، توهم (دیدن، شنیدن و احساس چیزهایی که وجود ندارند)، افزایش تعریق، تنفس نامنظم و خس خس سینه، افسردگی، درد در قسمت پائینی کمر و پهلو (شدید)، مدفوع رنگ پریده، لکه های سوزنی شکل قرمز بر روی پوست، قرمزی یا برافروختگی پوست، زنگ زدن و وزوز گوش، راش پوستی، کهیر و یا خارش، گلو
درد و تب، کاهش ناگهانی در مقدار ادرار، تورم صورت، لرزش و یا حرکات غیر قابل کنترل عضلات، خونریزی غیر عادی یا کبودی، هیجان غیر عادی بخصوص در کودکان، زردی چشمها یا پوست.
عوارض جانبی زیر نیز ممکن است رخ دهند که نیاز به توجه پزشکی ندارند. این موارد ممکن است با ادامه مصرف دارو خود به خود از بین بروند، اما در صورتی که ادامه پیدا کردند و یا آزار دهنده شدند باید به پزشک مراجعه کرد:
موارد با شیوع بیشتر:
گیجی، سبکسری، احساس ضعف، خواب آلودگی، تهوع و استفراغ، خستگی غیر عادی یا ضعف.
موارد با شیوع کم یا نادر:
تاری دید یا دوبینی و یا اختلال در بینایی، یبوست (با مصرف طولانی مدت این دارو بیشتر اتفاق می افتد)، خشکی دهان، احساس سرخوشی کاذب، احساس ناراحتی و بیماری عمومی، سردرد، کاهش اشتها، عصبی شدن و بی قراری، کابوس یا خواب های غیر عادی، مشکل در خوابیدن.
عوارض قطع مصرف دارو:
درد بدن، اسهال، ضربان قلب سریع، تب، آبریزش بینی یا عطسه، سفت شدن پوست، افزایش تعریق، افزایش خمیازه، کاهش اشتها، تهوع و استفراغ، عصبی شدن، بی قراری یا تحریک پذیری، لرزیدن یا لرزش، درد معده، مشکل در خوابیدن، ضعف.
علائم مصرف بیش از حد:
سرما، پوست سرد و مرطوب، گیجی (شدید)، تشنج، اسهال، گیجی (شدید)، خواب آلودگی (شدید)، افزایش تعریق، فشار خون پایین، حالت تهوع و استفراغ (مداوم)، عصبی بودن و بی قراری (شدید)، سوزنی شدن مردمک چشم، تنگی نفس یا تنفس آهسته غیر عادی و مشکل دار، ضربان قلب آهسته، درد یا انقباض معده، ضعف (شدید).
شرایط نگهداری
۱- دور از دید و دسترس کودکان نگهداری نمایید.
۲- دور از نور، رطوبت و در دمای کمتر از ۳۰ درجه سانتی گراد نگهداری نمایید.
۳- از مصرف و نگهداری داروی تاریخ گذشته خودداری کنید.