- تعداد بازدید : ۲۰۷ بار
درسیستم های بلاتینگ، ابتدا در سال ۱۹۷۵ با انتقال DNA از ژل آگارز به غشای نیتروسلولزی، ساترن بلات انجام شد. سپس تکنیک بلاتینگ برای مولکول RNA و پروتئین از هر دو نوع ژل آگارز و پلی اکریل آمید صورت گرفت. در مواد غشایی کاغذهای PVDF نیز مورد استفاده قرار گرفتند تا ظرفیت اتصال پروتئین بهتر صورت گیرد. به منظور ارتقای کیفیت انتقال مویینه، در سال ۱۹۷۹ تاوبین و همکارانش جریان الکتریکی را به منظور جداسازی پروتئین ها از ژل پلی اکریل آمید مورد استفاده قرار دادند. از آن زمان تاکنون، انتقال الکتروفورزی برای تکنیک های بلاتینگ مورد استفاده بوده است. برای اولین بار در سال ۱۹۸۴ ، تکنیک سمی درای توسط آندرسن مطرح شد. ابتدا تکنیک بلاتینگ به صورت افقی و با استفاده از الکترودهای پلیتی صورت میگرفت. ژل و غشای نیتروسلولزی بین صفحات کاغذ صافی خیس شده با بافر ساندویچ می شدند. کاغذهای صافی به عنوان ذخیره کننده یونی و نیز جایگزین بافر در حالت تر بودند. سیستم سمی درای بلاتینگ با سادگی بالای خود اصول اساسی تکنیک بلاتینگ نیمه خشک را حفظ نموده است و نیز از طرف دیگر با دارا بودن بعضی ویژگی های جدید ، سادگی استفاده و set up سریع را به بار آورده است. تکنیک سمی درای نوعی بلاتینگ می باشد که در آن فرایند انتقال پروتئین ها به صورت افقی صورت می گیرد؛ ژل و غشا بین صفحات کاغذ فیلتر خیس شده با بافر می باشد که به عنوان منبع یونی عمل می کنند. در هنگام فرایند انتقال الکتروفورتیک، مولکول های با بار منفی به سمت خارج ژل و به سمت الکترود مثبت حرکت می کنند و بر روی غشا می نشینند. انتقال سریع و با کارايي بالا ، سهولت کار با دستگاه و نیز کیفیت بالای مواد اولیه از جمله مزایای دستگاه سمی درای ساخت شرکت دنا ژل تجهیز می باشد. حداکثر سایز انتقال در سمی درای ساخت دنا ژن تجهیز ۱۵ در ۲۰ سانتیمتر است.
مشخصات اطلاعات شرکت فروشنده این محصول
درسیستم های بلاتینگ، ابتدا در سال ۱۹۷۵ با انتقال DNA از ژل آگارز به غشای نیتروسلولزی، ساترن بلات انجام شد. سپس تکنیک بلاتینگ برای مولکول RNA و پروتئین از هر دو نوع ژل آگارز و پلی اکریل آمید صورت گرفت. در مواد غشایی کاغذهای PVDF نیز مورد استفاده قرار گرفتند تا ظرفیت اتصال پروتئین بهتر صورت گیرد. به منظور ارتقای کیفیت انتقال مویینه، در سال ۱۹۷۹ تاوبین و همکارانش جریان الکتریکی را به منظور جداسازی پروتئین ها از ژل پلی اکریل آمید مورد استفاده قرار دادند. از آن زمان تاکنون، انتقال الکتروفورزی برای تکنیک های بلاتینگ مورد استفاده بوده است. برای اولین بار در سال ۱۹۸۴ ، تکنیک سمی درای توسط آندرسن مطرح شد. ابتدا تکنیک بلاتینگ به صورت افقی و با استفاده از الکترودهای پلیتی صورت میگرفت. ژل و غشای نیتروسلولزی بین صفحات کاغذ صافی خیس شده با بافر ساندویچ می شدند. کاغذهای صافی به عنوان ذخیره کننده یونی و نیز جایگزین بافر در حالت تر بودند. سیستم سمی درای بلاتینگ با سادگی بالای خود اصول اساسی تکنیک بلاتینگ نیمه خشک را حفظ نموده است و نیز از طرف دیگر با دارا بودن بعضی ویژگی های جدید ، سادگی استفاده و set up سریع را به بار آورده است. تکنیک سمی درای نوعی بلاتینگ می باشد که در آن فرایند انتقال پروتئین ها به صورت افقی صورت می گیرد؛ ژل و غشا بین صفحات کاغذ فیلتر خیس شده با بافر می باشد که به عنوان منبع یونی عمل می کنند. در هنگام فرایند انتقال الکتروفورتیک، مولکول های با بار منفی به سمت خارج ژل و به سمت الکترود مثبت حرکت می کنند و بر روی غشا می نشینند. انتقال سریع و با کارايي بالا ، سهولت کار با دستگاه و نیز کیفیت بالای مواد اولیه از جمله مزایای دستگاه سمی درای ساخت شرکت دنا ژل تجهیز می باشد. حداکثر سایز انتقال در سمی درای ساخت دنا ژن تجهیز ۱۵ در ۲۰ سانتیمتر است.
مشخصات اطلاعات شرکت فروشنده این محصول
