در دینامومترها دو قسمت اصلی وجود دارد. قسمت اول روتور و محور مرکزی نامیده میشود که با کوپلینگ به موتور متصل میگردد. قسمت دوم استاتور و یا بدنه ثابت نام دارد که کاملاً معلق بوده و به وسیله بازو به نیروسنج وصل میگردد.
با استفاده از یک سیال واسط و یا نیروی ترمزی الکترومغناطیسی، روتور توسط استاتور نگه داشته میشود. نیروی عکسالعمل استاتور با استفاده از نیروسنج اندازهگیری میشود. از حاصلضرب نیرو در طول بازو میزان گشتاور محاسبه میگردد.
این دینامومتر از نوع ترمز گردابای ادی کارنت میباشد. این دینامومتر فقط جذبی بوده و بر اساس قانون جریان گردابهای یا جریان فوکو کار میکند. در این دینامومتر قسمت استاتور سیم پیچی شده است و بوسیله برق تحریک میگردد و تولید میدان مغناطیسی مینماید. در این دینامومتر، روتور بصورت پرهای ساخته شده است. با چرخش روتور پرهای در میدان مغناطیسی بوجود آمده توسط استاتور، تغییرات شار مغناطیسی بوجود آمده طبق قانون لنز با قطبهای اصلی مخالفت نموده و مانند نیروی ترمزی عمل مینماید.
نیروی ترمزی باعث تولید حرارت در سیم پیج شده و توسط سیال خنککاری آبذ (دینامومتر آب خنک) و یا هوا (دینامومتر هوا خنک) به بیرون از دینامومتر منتقل میگردد.
روتور و تکیهگاه بلبرینگی آن بر اساس اتصال مخروجی بهم متصل شدهاند تا علاوه بر قدرت بالای انتقال نیرو از نظر بالانس دینامیکی نیز هممحوری بسیار خوبی داشته باشند.
دینامومتر ادی کارنت برای عملیات در هر دو جهت چرخش و با رنج وسیع جذب و کنترل توان مناسب هستند. همچنین قابلیت کار در هر دو نوع تست پایا و گذرا را دارند.