پروکساید پخت سیلیکون اسپادانا ماده آلی مولکولی است که حداقل دارای دو اتم اکسیژن است.
این مولکول توسط یک پیوند منفرد به گروه های شیمیایی آلی متصل می شود.
بسته به گروه های جفت شده ، این پیوند اکسیژن ـ اکسیژن برای انفصال در گرما طراحی شده است.
یک جفت الکترون به نام “رادیکال” آزاد روی هر اکسیژن در گردش است.
پروکساید در درجه اول در ساخت پلیمرها و الاستومرها و عمدتا به عنوان ماده پخت برای پلیمرها و الاستومرها مورد استفاده قرار می گیرد.
پخت به عنوان یک فرآیند برای تبدیل یک ماده ترموپلاستیک یا الاستومر به یک ترموست یا ولکانیزات تعریف شده است.
این فرآیند زنجیره های مولکولی نامحدود پلیمر را به یک شبکه واحد تبدیل می کند.
این عمل بسیاری از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی مطلوب پلیمر پایه را حفظ می کند.
همچنین پروکساید پخت سیلیکون اسپادانا می تواند ترکیب الاستومر موجود در کارخانه را با وجود ماندگاری کوتاه (گاهی اوقات روزها) به ترکیب الاستومر با کارایی پایدار تبدیل کند. پروکسایدها در صورت نیاز به دمای پخت کمتر ، به منظور کاهش زمان پخت ، باید به عنوان جایگزینی برای دی اکسیل پروکساید در نظر گرفته شوند.
برنامه هایی که به دمای پردازش کمی نیاز دارند، می توانند از حساسیت به عمل آمده از دی اکسیل پروکساید استفاده کنند.
نوع الاستومر یا پلیمر که باید به هم متصل شود ، تعیین می کند که پراکسی کتال ها انتخاب مناسبی هستند یا خیر.