این نوع نخ (که در بازار ایران با نامهای نخ دوخت، نخ سردوز، نخ دوک خیاطی، نخ راستهدوزی، نخ دوخت خیاطی و دوک پلیاستر نیز معروف است.) روی دوکهای مخروطی شکل با طول ۲۳ سانتیمتر و با رنج وزنی ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ گرم پیچیده میشود.
شکل مخروطی دوکهای شوایتری و همچنین حالت پیچش ضربدری نخ بر روی دوک سبب شده تا در زمان مصرف، نخ به راحتی و بدون ریزش از روی دوک باز شده و با توجه به موقعیت مصرف، بتوان دوک را در حالت افقی یا عمودی مورد استفاده قرار داد. این مزیت باعث شده تا علاوه بر مصرف در صنعت دوخت، در صنعت بافندگی نیز در موارد ضروری به سراغ دوکهای شوایتری آمده تا به کمک آن از ریزش نخ هنگام باز شدن جلوگیری نمایند.
نخهای شوایتر بصورت ساده، کومینگل (جوش ضعیف)، مینگل (جوشی) و تابیده تولید و در نمرات ۷۵ الی ۶۰۰ دنیر و با تنوع رنگی بالا به بازار عرضه میشوند.
در مرحله نهایی تولید نخ شوایتری به آن روغن نرمکننده و آنتیاستاتیک زده میشود تا کیفیت آن افزایش یافته و سهولت مصرف آن در مراحل بعدی فراهم گردد. همچنین در صنعت دوخت و هنگام عبور نخ از سوزن خیاطی اصطکاک نخ با سوزن کاهش یافته تا منجر به داغ شدن و شکستن سوزن نشود.