یکی از اولین استانداردهای ایمنی که در مورد ساختمان ها تدوین گردیده است مربوط به حریق و جلوگیری از گسترش آن است. حدود ۴۰ سال پیش دانشمندان سراسر جهان مطالعات خود را بر روی مواد ساختمانی ایمن  در برابر حریق آغاز نموده اند. با کمک نتایج آن تحقیقات، امروژه می توان سرعت پخش آتش را تخمین زد.

یکی از مهمترین مصالح ساختمانی که بایستی ایمنی آن در برابر حریق مورد توجه قرار گیرد، شیشه است. برای پی بردن به علت اهمیت شیشه و نقش آن در توزیع حریق بایستی به رفتار آتش و مهندسی ایمنی آتش سوزی توجه نمود. رفتار آتش در یک فضای بسته و به طور مشخص تر مثلا یک اتاق به ورودی های منتهی به آن اتاق وابسته است. یک آتش حتی با حجم کم، برای گسترش به میزان اکسیژن بالایی نیاز دارد.

پنجره و در تنها مبادی ورودی اکسیژن از بیرون به فضای داخل هستند( تا زمانیکه سقف و دیوارها فرو نریخته اند). اگر در ساختار پنجره از شیشه معمولی استفاده شود به محض افزایش درجه حرارت تا ۱۰۰ یا ۱۲۰ درجه سانتیگراد شیشه می شکند. در این حالت، آتش سوزی بدون تاخیر گسترش می یابد. شیشه معمولی که سکوریت شود نیز از لحاظ عملکرد تفاوت چندانی با شیشه معمولی ندارد در اثر شکست به قطعات ریز و غیر برنده خرد می شود.

زمانی که درجه حرارت آتش به ۵۰۰ تا ۶۰۰ درجه سانتیگراد برسد کل فضای داخلی در زمان بسیار کوتاه می سوزد( به مانند انفجار) و این امر موجب سقوط باقیمانده قطعات شکسته شیشه از پنجره می گردد و اکسیژن به آتش می رسد. در این زمان سرعت رشد حریق به مساحت پنجره و حجم آتش بستگی دارد. اگر مساحت پنجره نسبت به میزان آتش کم باشد، هوا رسانی به آن محدود می شود، زمانیکه هوارسانی آتش کافی مباش، سرعت رشد آن پایین است. البته به این معنای خطر کمتر و یا کنترل آسانتر آتش نیست. بر عکس حرارت فضای داخلی درگیر حریق، باعث تجزیه شیمیایی اجسام موجود در آن فضا می شود. در اثر تجزیه، گازهای احتراق پذیر آزاد شده و فضای موجود را پر می کنند. اما به علت کمبود اکسیژن این گازها نمی سوزند، با افزایش حجم گازهای داغ، فشار گاز در داخل اتاق بالا رفته و از طریق پنجره های شکسته به بیرون فوران می کند. به محض فوران این گازها به محیط پر از اکسیژن، سوختن آن ها آغاز شده و در نتیجه شعله از طریق پنجره به بیرون لهیب ( زبانه) می کشد و آتش سرایت می کند.

در شرایطی که مشکل کمبود اکسیژن وجود ندارد، گازهای قابل اشتعال همراه با تمام اجسامی که در داخل اتاق موجودند، می سوزند. در این وضعیت شعله ها زبانه نمی کشند اما دود منتشر می شود.

فراموش نکنیم که خسارت و تلفات جانی در آتش سوزی ها تنها از طریق سوختگی نیست. بلکه درجه حرارت بالا و خفگی نیز در افزایش آمار تلفات نقش بسزایی دارند.

توضیحات فوق بیانگر نقش مهم شیشه در گسترش آتش است. ایمن سازی شیشه ها، نه تنها به جلوگیری از پیشرفت آتش کمک می کند ، بلکه فرصت فرار ساکنین و حتی جمع آوری وسائل گرانبها را نیز مهیا می نماید.

کارایی شیشه های ضد حریق در درجه اول به حفظ یکپارچگی شیشه ها در هنگام آتش سوزی مرتبط است. ملاک ارزیابی این کارایی بر اساس سه معیار زیر می باشد:

    حفظ یکپارچگی( E )
    حفظ یکپارچگی و محدود کردن انتشار گازهای داغ ( EW )
    حفظ یکپارچگی و عایق حرارتی( EI )

این معیارها با حروف اختصاری که در مقابل آنها قید شده بیان می گردند. مدت زمانی که شیشه ها یکپارچگی و عملکرد خود را حفظ می کنند به صورت عدد در کنار این حروف بیان می شود مثلا EW ۶۰ یعنی شیشه ضد حریق که به مدت ۶۰  دقیقه یکپارچگی خود را حفظ نموده و در طی این زمان سرعت انتقال گازهای داغ را کاهش می دهد و عملا به ساکنین ۶۰ دقیقه زمان فرار می دهد.