کوکوپیت محصول فرعی الیاف نارگیل است. در قرن نوزدهم برای اولین بار کوکوپیت در باغبانی استفاده شد. در اواخر قرن بیستم زمانی که با روش‌های جدید محصول بهتری تولید شد، کوکوپیت به محیط کشتی ارگانیک که ازنظر محیط‌زیستی پایدار است تبدیل شد.

کوکوپیت با استفاده از الیاف دورریختنی پوست نارگیل تولید می‌شود. رشته‌های نازک پوست نارگیل از آن گرفته می‌شود، سپس پودر و بسته‌بندی می‌شوند. ابتدا نارگیل‌ها خیسانده می‌شوند، روشی برای به عمل آوردن که به‌طور طبیعی باعث تجزیه‌ی پوسته‌ی خیس می‌شود. معمولاً پوست نارگیل‌ها به مدت ۶ ماه یا بیشتر و برای تجزیه شدن در آب خیسانده می‌شوند. امروزه این فرآیند را می‌توان در مدت کمتری و طی یک هفته با استفاده از تکنیک‌های ماشینی پیشرفته انجام داد. سپس رشته‌ها به‌وسیله‌ی شانه‌های استیلی از پوسته جدا می‌شوند، این فرآیند جدا کردن الیاف (Defibering) نام دارد.

زمانی که رشته‌ها یا الیاف نارگیل به‌وسیله‌ی شانه‌های استیل از پوسته جدا شد، خشک‌شده و به‌صورت آجری شکل، گرد و یا گلدان‌هایی از الیاف نارگیل درمی‌آیند یا به‌صورت کود گیاهی نرم بسته‌بندی می‌شود. در این مرحله کوکوپیت خشک و عمل‌آوری شده است و برای فروش و استفاده آماده می‌شود.

انواع کوکوپیت

سه نوع فرآورده‌ی کوکوپیت وجود دارد: پیت، الیاف یا چیپس. استفاده از مخلوطی از آن‌ها مزایای خود را دارد.

کوکوپیت مشابه پیت ماس است، اما رنگ آن قهوه‌ای تیره است. تراکم این محصول به‌اندازه‌ای است که آب زیادی را در خود نگه می‌دارد و به همین دلیل نمی‌توان آن را تنها استفاده کرد؛ چون ممکن است ریشه‌های گیاه از آب اشباع شوند.

فیبر نارگیل دسته‌های نخ مانندی هستند که اکسیژن از طریق آن به‌راحتی می‌تواند به سیستم ریشه‌ی گیاه نفوذ پیدا کند. فیبر نارگیل به‌تنهایی قابلیت جذب زیادی ندارد و باگذشت زمان تجزیه می‌شود و درنتیجه مقدار اکسیژنی که به ریشه‌های گیاه می‌رسد کاهش می‌یابد. به همین دلیل برای استفاده‌ی مجدد مناسب نیست.

کوکو چیپس تکه‌های کوچکی از الیاف نارگیل است که بهترین خصوصیات پیت و فیبر را دارد. کوکو چیپس آب را به‌خوبی در خود نگه می‌دارد و منافذ هوایی خوبی هم دارد.

اگر کشاورز باتجربه‌ای هستید، می‌توانید ترکیب موردنظر خود را با انواع مختلف کوکوپیت تهیه کنید، اما کارخانه‌های تولیدی هم محصولات از قبل مخلوط شده را تولید می‌کنند تا زحمت انجام این کار را کاهش دهند. کوکوپیت‌های خشک‌شده‌ی آجری‌شکل رایج‌‌تر هستند، فقط باید به آن‌ها آب اضافه کنید، اما بیشتر آن‌ها به‌خوبی فرآوری نشده‌اند.

مزایای استفاده از کوکوپیت

بیایید مزایای این بستر کشت را بررسی کنیم.

برداشت سریع و محصولات بزرگ‌تر: وقتی از این بستر برای سیستم کشت با زهکشی خشک استفاده می‌کنید نتایج خوبی به همراه دارد. با استفاده از مواد مغذی مناسب در مخزن آب برای این نوع بستر، گیاهان به‌جای صرف زمان زیاد برای جستجوی غذا رشد بیشتری خواهند داشت.

فضای کافی برای سیستم ریشه: الیاف نارگیل دارای جذب عالی آب، زهکشی بالا و هوادهی مناسب را دارا هستند. این بستر فضای کافی برای ریشه‌ها فراهم می‌کند و هوای کافی را در اختیار آن‌ها قرار می‌دهد.

pH خنثی: pH کوکوپیت خنثی و در محدوده‌ی ۵٫۲ الی ۶٫۸ است، چون این محدوده با گذشت زمان تغییر می‌کند، لازم است تا با کودهای ارگانیک مقدار pH مجددا تنظیم شود.

کاهش عوامل بیماری‌زای مضر و خطر آفات: این بستر کشت دارای ویژگی ضدقارچی است و درنتیجه ریشه‌ها را سالم نگه می‌دارد و می‌تواند برخی از آفات را دفع کند، یعنی رشد گیاه آسان‌تر خواهد بود.

محصولی سازگار با محیط‌زیست: درخت نارگیل سالانه به‌طور متوسط ۱۵۰ نارگیل تولید می‌کند. الیاف نارگیل بخشی از مواد زائد این میوه است.