فرمول شیمیایی:C۲۰H۲۴CaO۱۰S۲
حالت فیزیکی: پودر قهوه ی رنگ می باشد.
لیگنو سولفونات ها جزو قدیمی ترین افزودنی های شیمیائی مورد مصرف در صنعت بتن می باشند. لیگنو سولفونات ها به عنوان روان کننده بتن یا کاهنده آب بتن به مصرف می رسند. مکانیسم عمل آنها بر پایه خاصیت پخش کنندگی ذرات سیمان در آب می باشد. به تدریج مواد دیگری از جمله ملامین فرمالدئید سولفونه SMF، نفتالن فرمالدئید سولفونه و اخیراً رزین های آکریلیک استری و اتری موسوم به پلی کربوکسیلات ها به این صنعت معرفی شده اند. صنعت لیگنو سولفونات توانسته است تدریجاً ایرادات ساختاری این ترکیبات را برطرف کرده و توانسته همچنان جایگاه خوبی برای لیگنو سولفونات در بین مواد کاهنده آب بتن داشته باشد. امروزه لیگنو سولفونات ها به تنهائی و یا ترکیب با دیگر مواد شیمیائی به وفور در این صنعت مصرف می شوند.
عملکرد لیگنو سولفونات به عنوان روان کننده در بتن:
ذرات سیمان به دلیل ریز بودن، دارای جاذبه سطحی بالائی بوده و وقتی در آب پخش می شوند تمایل دارند که به یکدیگر چسبیده و ایجاد توده های قفسی شکل کنند. این ساختار قفسی بخشی از آب موجود را در خود حبس می کند و نهایتاً میزان آب مؤثر را کاهش داده و خمیر ایجاد شده نسبتاً روانی کمی دارد. با افزودنی ماده روان کننده، این ماده بر روی سطح ذرات سیمان جذب سطحی شده و باعث کاهش جاذبه سطحی ذرات سیمان نسبت به یکدیگر شده و ساختار قفسی می شکند و در این موقع آب به دام افتاده آزاد می شود و همین فرآیند می باشد که عامل روان کنندگی این دسته ترکیبات می باشد
ساختار شیمیائی لیگنو سولفونات به مراتب پیچیده تر از دیگر روان کننده های سنتزی ماننده نفتالن سولفونات، ملامین سولفونات و پلی کربوکسیلاتها می باشد.