ترکیبات:
ال کارنیتین تارتارات
روش مصرف:
٣ روز اول: یک عدد قرص ۵٠٠ میلی گرمی قبل از تمرین یا بعد از غذا (روزی ١ عدد)
٣ روز دوم: یک عدد قرص ۵٠٠ میلی گرمی قبل از تمرین یا بعد از هر وعده غذایی (روزی ٣ عدد)
از روز هفتم: ١ تا ٢ گرم یک ساعت قبل از ورزش
توجه: در صورت مصرف ال‑کارنیتین ١٠٠٠ میلی گرمی، سه روز اول و سه روز دوم قرص نصف شود.
موارد مصرف:
کمک به اکسیداسیون اسیدهای چرب (انتقال اسیدهای چرب به داخل میتوکندری جهت بتا اکسیداسیون به عنوان منبع انرژی) و چربی سوزی
کمک به درمان بیمار یهای کبدی و کرامپ عضلانی در بزرگسالان تحت همودیالیز(به دلیل تخلیه بافتی کارنیتین در این افراد)
جلوگیری از کوفتگی عضلانی پس از تمرین شدید
تاخیر در بروز خستگی در ورز شهای هوازی
کمک به درمان چاقی و کبد چرب
کمک به افزایش باروری در آقایان
بهبود عملکرد قلب
موارد منع مصرف:
مصرف این محصول در افراد زیر ١٨ سال، زنان باردار و شیرده تنها زیر نظر متخصص تغذیه یا پزشک مجاز می باشد.
مصرف این مکمل در افراد مبتلا به کم کاری تیروئید که داروی لووتیروکسین مصرف می نمایند مجاز نمی باشد.
مصرف این مکمل در افراد دارای سابقه تشنج مجاز نمی باشد.
در صورت بروز ناراحتی گوارشی مصرف این محصول متوقف شود.
توصیه ها:
دوزهای بالای ال‑کارنیتین می تواند باعث تپش قلب شود. لذا دوز ال‑کارنیتین به آرامی افزایش یابد.
این مکمل باید همراه با ورزش مصرف شود.
کارنیتین ماده ای شبه ویتامین و شبه اسیدآمینه است و به شکل دو ایزومر D و L وجود دارد ولی تنها ال‑ کارنیتین از نظر فیزیولوژیکی فعال است. ال‑ کارنیتین از گوشت قرمز و لبنیات تأمین می شود، در بدن نیز تولید شده و در طی ٢٠ سال اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است.
ادعا می شود که کارنیتین متابولسیم چربی را بهبود می بخشد، توده چربی را کاهش و توده عضلانی را افزایش می دهد. بنابراین کارنیتین اغلب برای کاهش وزن، کاهش چربی بدن و افزایش تمرکز و هوشیاری به کار می رود. ورزشکاران استقامتی از کارنیتین جهت افزایش اکسیداسیون چربی و حفظ ذخایر گلیکوژن عضلانی استفاده می کنند. در حالت استراحت و در طی ورزش با شدت کم تا متوسط، اسیدهای چرب بلند زنجیر منبع اصلی انرژی برای استفاده اکثر باف تها از جمله عضلات اسکلتی هستند. عملکرد اصلی کارنیتین انتقال اسیدهای چرب بلند زنجیر از غشای میتوکندری است، جایی که بتا اکسیداسیون اسیدهای چرب در آن صورت می گیرد. کارنیتین در متابولیسم کربوهیدرات هم نقش دارد.مکمل کارنیتین به کاهش وزن کمک می کند. دریافت خوراکی کارنیتین به صورت منظم، غلظت کارنیتین عضلانی را افزایش می دهد و افزایش غلظت کارنیتین عضلانی، باعث افزایش اکسیداسیون چربی و مصرف تدریجی ذخایر چربی بدن می شود.
مطالعات نشان داده اند که مصرف خوراکی کارنیتین (تا ۶ گرم در روز برای ١۴ روز) به تنهایی غلظت کارنیتین عضلانی را تغییر نمی دهد، بنابراین باعث افزایش اکسیداسیون چربی نمی شود. اما در ورزشکارانی که انرژی مصرفی بالایی دارند و همراه با وعده ها و نوشیدنی های انرژی زا کارنیتین مصرف می کنند، کارنیتین عضلانی افزایش می یابد که این امرافزایش اکسیداسیون چربی را به دنبال خواهد داشت. به همین دلیل گفته می شود: کارنیتین مکمل چربی سوزی است که اثر چربی سوزی خود را همراه با ورزش ایفا می کند و بدون ورزش چندان اثربخش نیست. کارنیتین می تواند حساسیت به انسولین در بیماران دیابتی مقاوم به انسولین و عملکرد واسطه های گلوکز را بهبود دهد، بنابراین باعث افزایشاکسیداسیون گلوکز در بافتها و کاهش غلظت لاکتات پلاسما می شود. در مطالعه دیگری همزمان با دریافت کارنیتین، غلظت انسولین هم (از طریق تزریق انسولین یا دریافت مقادیر بالای کربوهیدرات) افزایش داده شد که این امر منجر به افزایش کارنیتین عضلانی، کاهش تجزیه گلیکوژن عضلات و بنابراین افزایش متابولیسم چربی گردید.
در مطالعه ای بر روی ورزشکاران، به یک گروه ٨٠ گرم کربوهیدرات و به گروه دیگر ٨٠ گرم کربوهیدرات به اضافه ٢ گرم کارنیتین در روز به مدت ٢۴ هفته داده شد. مشاهده شد که در طی ورزش با Vo۲max تجزیه گلیکوژن در گروه دریافت کننده کارنیتین کاهش یافته بود .
کارنیتین اثر محافظتی بر سلول های خونی به ویژه پلاکتها دارد. از آنجا که پلاکتها در درمان زخم ها موثر هستند، بنابراین میتوان اثر محافظتی ال‑کارنیتین را بر آسیبهای عضلانی ناشی از ورزش مورد توجه قرار داد.