نام عمومی : Blood Red Fire Shrimp
نام علمی : Lysmata debelius
خانواده : Hippolytidae
تشریح : میگوی آتشین یا میگوی فایر رد یکی از زیباترین میگوی های آب شور می باشد که البته علاوه بر زیبایی قادر خواهد بود همانند یک میگوی کلینر به نظافت انگل های پوستی ماهیان بپردازد.(اگر چه تمایل به این کار در این میگو کمتر می باشد). میگوی آتشین در سال ۱۹۸۳ توسط Bruce کشف شد. این میگو دارای بدنی به رنگ قرمز پررنگ به همراه خال های سفید می باشد. میگوی آتشین در اقیانوس هند و آرام در قسمت های مرجانی دریا عمدتا در اعماق ۲۰ تا ۳۰ متری یافت می شود . حداکثر اندازه این میگو به ۶ سانتی متر می رسد.
نگهداری : سطح نگهداری از میگوی آتشین آسان می باشد و به تانکی حاوی مکان هایی برای مخفی شدن و استراحت نیاز دارد. میگوی آتشین علاقه چندانی به نور شدید ندارد و عمدتا در قسمت های کم نور تانک ساکن می شود. این میگو همانند سایر نرم تنان به میزان نیترات بالا و مس حساس می باشد. در هنگام معرفی به آکواریوم باید عمل هم دما کردن و آب به آب کردن به آهستگی صورت گیرد زیرا به تغییرات سریع پارامتر های آب به شدت حساس می باشد.
دمای مناسب : ۲۴C-۲۷C
شوری مناسب : ۱.۰۲۵-۱.۰۲۳
PH مناسب : ۸.۴-۸.۱
تغذیه : میگوی آتشین گوشتخوار است و در طبیعت از انگل های و مواد زائد روی پوست ماهی ها و هچنین موجودات ریز تغذیه می کند. این میگو در اکواریوم به راحتی غذا های آماده را قبول می کند و می توان از مایسیس و یا غذا های گوشتی کوچک جهت تغذیه آن استفاده کرد.
سازگاری با ریف : نگهداری از این میگو در تانک های مرجانی با احتیاط می باشد زیرا ممکن است به برخی از مرجانها صدمه وارد کند.
رفتار اجتماعی :میگوی آتشین عمدتا رفتاری صلح آمیز دارد . ماشه ماهیان ، شاهین ماهیان بزرگ ، گروپر ها ، خروس ماهیان و راس های شکارچی این میگو را می خورند.