نام عمومی : Saddle wrasse
نام علمی : Thalassoma duperrey
خانواده : Labridae – Thalassoma
تشریح :
پراکندگی راس زین دار
راس زین دار در سال ۱۸۲۴ توسط Quoy و Gaimard کشف شد. راس زین دار عضوی از دسته Thalassoma می باشد. اعضای این دسته به بستر شنی عمیق جهت استراحت و مخفی شدن نیاز دارند. آنها شناگران ماهری بوده و از زوپلانکتونها و سخت پوستان کوچک درون آب تغذیه می کنند. راس زین دار در جزایر جانسون و هاوایی یافت می شود. راس زین دار اغلب در اعماق ۵ تا ۲۵ متری دریا زندگی می کند و حداکثر اندازه آن به ۳۰ سانتی متر می رسد.
نگهداری :
سطح نگهداری از راس زین دار آسان می باشد. راس زین دار به تانکی با حداقل حجم ۴۰۰ لیتر، سنگ زنده فراوان برای مخفی شدن، فضای مناسب جهت شنا کردن و بستر شنی با عمق ۵ تا ۱۰ سانتی متر (بسته به سایز ماهی) جهت مخفی شدن و استراحت در آن نیاز دارد. راس زین دار می تواند از آکواریوم بیرون بپرد به همین دلیل روی باید پوشانده شود.
دمای مناسب : ۲۲C-۲۶C
شوری مناسب : ۱.۰۲۶-۱.۰۲۰
PH مناسب : ۸.۶-۸.۱
تغذیه :
راس زین دار اصولا گوشتخوار است و در طبیعت از زوپلانکتون ها ، کرم ها ، ستاره های شکستنی ، میگوها و سخت پوستان کوچک تغذیه می کند. راس زین دار ممکن است در ابتدای ورود به آکواریوم به سختی غذا بخورد که می توان آن را به وسیله آرتمیای زنده زنده به غذا خوردن تحریک کرد. در آکواریوم بهتر است از انواع غذا های گوشتی مانند مایسیس، گوشت ماهی، آرتمیا، میگوی کریل، گوشت صدف، غذا های منجمد گوشتی، پولکی و گرانول با کیفیت و غذا های آماده مخصوص ماهیان گوشتخوار استفاده کنید. راس زین دار را باید دو الی سه مرتبه در طول روز تغذیه کرد.
سازگاری با ریف :
راس زین دار عموما به مرجانها آسیبی نمی رساند و با مرجانها کاری ندارد اما به سخت پوستان و نرم تنان آسیب وارد می کند.
رفتار اجتماعی :
راس زین دار رفتاری خشن و قلمروطلبانه دارد و باید در کنار ماهیان خشن نگهداری شود. این ماهی ممکن است ماهیان کوچکتر را بخورد. راس زین دار را می توان در کنار ماهیان چون جراح ها، فرشته ماهیان بزرگ، ماشه ماهیان، شاهین ماهیان، مارماهیان و گروپرها نگهداری کرد.