- تعداد بازدید : ۳۷۳ بار
نام عمومی : Banana Wrasse
نام علمی : Thalassoma lutescens
خانواده : Labridae – Thalassoma
تشریح :
پراکندگی راس موزی
راس موزی در سال ۱۸۳۹ توسط Lay و Bennett کشف شد. راس موزی عضوی از دسته Thalassoma می باشد. اعضای این دسته به بستر شنی عمیق جهت استراحت و مخفی شدن نیاز دارند. آنها شناگران ماهری بوده و از زوپلانکتونها و سخت پوستان کوچک درون آب تغذیه می کنند. راس موزی در اقیانوس هند و آرام، سریلانکا، ژاپن، هاوایی، استرالیا، جزایر لردهاو و راپا یافت می شود. راس موزی اغلب در اعماق ۱ تا ۳۰ متری دریا زندگی می کند و حداکثر اندازه آن به ۳۰ سانتی متر می رسد. نر و ماده این ماهی دارای رنگبندی متفاوتی می باشند که در تصاویز زیر نشان داده شده اند.
راس موزی ماده
نگهداری :
سطح نگهداری از راس موزی آسان می باشد. راس موزی به تانکی با حداقل حجم ۴۵۰ لیتر ، سنگ زنده فراوان برای مخفی شدن، فضای مناسب جهت شنا کردن و بستر شنی با عمق ۵ تا ۱۰ سانتی متر (بسته به سایز ماهی ) جهت مخفی شدن و استراحت در آن نیاز دارد. راس موزی می تواند از آکواریوم بیرون بپرد به همین دلیل روی باید پوشانده شود.
دمای مناسب : ۲۴C-۲۸C
شوری مناسب : ۱.۰۲۶-۱.۰۲۰
راس موزی نر بالغ
PH مناسب : ۸.۶-۸.۱
تغذیه :
راس موزی اصولا گوشتخوار است و در طبیعت از زوپلانکتون ها، کرم ها، میگوها و سخت پوستان کوچک تغذیه می کند. راس موزی ممکن است در ابتدای ورود به آکواریوم به سختی غذا بخورد که می توان آن را به وسیله آرتمیای زنده به غذا خوردن تحریک کرد. در آکواریوم بهتر است از انواع غذا های گوشتی مانند مایسیس ، گوشت ماهی ، آرتمیا ، میگوی کریل ، گوشت صدف ، غذا های منجمد گوشتی ، پولکی و گرانول با کیفیت و غذا های آماده مخصوص ماهیان گوشتخوار استفاده کنید. راس موزی را باید دو الی سه مرتبه در طول روز تغذیه کرد.
سازگاری با ریف :
راس موزی عموما به مرجانها آسیبی نمی رساند و با مرجانها کاری ندارد اما به سخت پوستان و نرم تنان آسیب وارد می کند.
رفتار اجتماعی :
راس موزی رفتاری خشن و قلمروطلبانه دارد و باید در کنار ماهیان خشن نگهداری شود. راس موزی را می توان در کنار ماهیان چون جراح ها، فرشته ماهیان بزرگ، ماشه ماهیان و پافرها نگهداری کرد.
مشخصات اطلاعات شرکت فروشنده این محصول
نام عمومی : Banana Wrasse
نام علمی : Thalassoma lutescens
خانواده : Labridae – Thalassoma
تشریح :
پراکندگی راس موزی
راس موزی در سال ۱۸۳۹ توسط Lay و Bennett کشف شد. راس موزی عضوی از دسته Thalassoma می باشد. اعضای این دسته به بستر شنی عمیق جهت استراحت و مخفی شدن نیاز دارند. آنها شناگران ماهری بوده و از زوپلانکتونها و سخت پوستان کوچک درون آب تغذیه می کنند. راس موزی در اقیانوس هند و آرام، سریلانکا، ژاپن، هاوایی، استرالیا، جزایر لردهاو و راپا یافت می شود. راس موزی اغلب در اعماق ۱ تا ۳۰ متری دریا زندگی می کند و حداکثر اندازه آن به ۳۰ سانتی متر می رسد. نر و ماده این ماهی دارای رنگبندی متفاوتی می باشند که در تصاویز زیر نشان داده شده اند.
راس موزی ماده
نگهداری :
سطح نگهداری از راس موزی آسان می باشد. راس موزی به تانکی با حداقل حجم ۴۵۰ لیتر ، سنگ زنده فراوان برای مخفی شدن، فضای مناسب جهت شنا کردن و بستر شنی با عمق ۵ تا ۱۰ سانتی متر (بسته به سایز ماهی ) جهت مخفی شدن و استراحت در آن نیاز دارد. راس موزی می تواند از آکواریوم بیرون بپرد به همین دلیل روی باید پوشانده شود.
دمای مناسب : ۲۴C-۲۸C
شوری مناسب : ۱.۰۲۶-۱.۰۲۰
راس موزی نر بالغ
PH مناسب : ۸.۶-۸.۱
تغذیه :
راس موزی اصولا گوشتخوار است و در طبیعت از زوپلانکتون ها، کرم ها، میگوها و سخت پوستان کوچک تغذیه می کند. راس موزی ممکن است در ابتدای ورود به آکواریوم به سختی غذا بخورد که می توان آن را به وسیله آرتمیای زنده به غذا خوردن تحریک کرد. در آکواریوم بهتر است از انواع غذا های گوشتی مانند مایسیس ، گوشت ماهی ، آرتمیا ، میگوی کریل ، گوشت صدف ، غذا های منجمد گوشتی ، پولکی و گرانول با کیفیت و غذا های آماده مخصوص ماهیان گوشتخوار استفاده کنید. راس موزی را باید دو الی سه مرتبه در طول روز تغذیه کرد.
سازگاری با ریف :
راس موزی عموما به مرجانها آسیبی نمی رساند و با مرجانها کاری ندارد اما به سخت پوستان و نرم تنان آسیب وارد می کند.
رفتار اجتماعی :
راس موزی رفتاری خشن و قلمروطلبانه دارد و باید در کنار ماهیان خشن نگهداری شود. راس موزی را می توان در کنار ماهیان چون جراح ها، فرشته ماهیان بزرگ، ماشه ماهیان و پافرها نگهداری کرد.
مشخصات اطلاعات شرکت فروشنده این محصول
