دلقک‌ماهی (شقایق‌ماهی) اسکانک صورتی (Pink Skunk Clownfish و دیگر نام‌های: Pink Anemonefish ،White-maned Anemonefish ،False Skunk Striped Clown, Whitebanded Anemonefish, Salmon Clownfish) که در ایران به دلقک‌ماهی قلابی (کاذب) نیز معروف است، ساکن اوقیانوس هند و آرام غربی، شرق آفریقا، ماداگاسکار، جزایر کومورو، سِی‌شِل و سِری‌بو (در دریای جاوه) و دریای آندامان است. مواضع اقامت‌شان، آبسنگ‌های کم‌عمق ساحلی (عمق حدود ۱۵ متر) است که در معرض جریان قوی آب باشند.

نرماده یا خنثی هستند (هرمافرودیت - Hermaphrodite)؛ یعنی هر فرد اندام‌های جنسی نر و ماده را به طور همزمان دارد؛ پس قادر به ایفای نقش نر یا ماده هستند. آنها در محیط طبیعی به ۱۱ سانتیمتر و در آکواریوم به ۶ سانتیمتر طول می‌رسند؛ لذا آکواریومی با حجم دست کم ۹۰ لیتر برای نگهداری آنها پیشنهاد می‌شود. آنها در کنار ماهی‌های کوچک‌تر از خودشان قابل نگهداری بوده، علاقه‌ای به خوردن بی‌مهرگان آکواریوم نیز، ندارند. از نظر سطح شنا، بیشتر میان‌زی و کف‌زی هستند.

دلقک‌‌ماهی‌های اسکانک در میان بازوان شقایق‌های دریایی زندگی می‌کنند و بسیار به میزبان شقایق خود وابسته هستند؛ به طوری که به ندرت آن را ترک می‌کنند. میزبان‌های مطلوب آنها عبارتند از: شقایق ری‌تِری (Ritteri Anemone، گونۀ Heteractis magnifica)، شقایق سِبی (Sebae Anemone، گونۀ Heteractis crispa)، شقایق بازوبلند (Long Tentacle Anemone، گونۀ Macrodactyla doreensis) و شقایق اَبَرفرش (Giant Carpet Anemone، گونۀ Stichodactyla gigantea).

شرایط نگهداری در آکواریوم:

تازه‌کارها می‌توانند دلقک‌ماهی‌های اسکانک را نگهداری کنند. آنها برای متوسط‌ها و حرفه‌ای‌ها هم انتخاب خوبی هستند. شناگران قویی نیستند، به تغییرات نامطلوب و یا ناگهانی آب حساسند و زود مضطرب و بحران‌زده می‌شوند. دلقک‌ماهی‌های اسکانک صورتی به آکواریومی باثبات،‌ با کیفیت آب خوب و همسایگان نسبتاً صلح‌جو با ابعاد خودشان و نیازمندند. آنها در هر دو گروه آکواریوم‌های ماهی و آبسنگ ‌ـ ‌ماهی به خوبی زندگی می‌کنند. گونه‌هایی که از آب‌های آزاد زنده‌گیری شده‌اند، در آکواریوم بسیار آسیب‌پذیرتر بوده، می‌بایست به عنوان پیشگیری،‌ ابتدا یک نوبت حمام آب شیرین و سپس درمان علیه پاتوژن بروکلینِلا (Brooklynella) دریافت کنند.

اگرچه آکواریوم ۹۰ لیتری برای آنها کافی است، اما از آنجا که به تغییرات شیمیایی آب حساسند، اگر آکواریوم‌شان بزرگ‌تر باشد، آب آن ثبات بیشتری خواهد داشت و نگهداری‌شان راحت‌تر می‌شود. اگر شقایق دریایی در آکواریوم ندارید، صخره‌ها و حفره‌های زیادی برایشان فراهم کنید. آنها لزوماً به شقایق نیاز ندارند؛ اما اگر میزبان شقایقی برایشان فراهم باشد، به آرامش بیشتری خواهند رسید و تحمل استرس برایشان آسان‌تر می‌شود. در این حالت، شرایط آب، حجم آکواریوم، نورپردازی و.. را می‌بایست با توجه به نیازهای شقایق تنظیم کنید.

اسکانک‌های صورتی اگر مورد آزار دیگر ماهیان قرار بگیرند، معمولاً بیمار خواهند شد. آنها با اغلب دلقک‌های صلح‌جو به جز مارون، کلارکی و گوجه‌ای سازگار می‌شوند. ماهیان صلح‌جو و یا نیمه مهاجم کوچک مانند فِیری، فلَشِر و راس، همسایگان مناسبی برای آنها به شمار می‌آیند؛ البته می‌بایست ابتدا اسکانک‌ها را سکونت دهید. بدون میزبان شقایق، آنها را با راس‌های پرنده یا دیگر راس‌های بزرگ و تالاسوما‌های بزرگ نگه ندارید. اسکانک‌های صورتی را هرگز در کنارماهیانی که می‌توانند درسته آنها را ببلعند مانند داتی‌بَک، گروپرها و مارماهیان بزرگ نگه ندارید.

آنها آب‌های سخت را می‌پسندند. دمای ۲۳ تا ۲۸ درجۀ سانتیگراد و pH‌ای معادل ۷/۸ تا ۸/۴ برایشان مطلوب است.

تغذیه:

دلقک‌های اسکانک همه‌چیزخوار محسوب می‌شوند. در طبیعت، آنها از جلبک‌ها (به طور عمده)، کرم‌ها، سخت‌پوستان، بی‌مهرگان کوچک، صدف‌ها، خرچنگ‌ها، لاروها و تخم‌های پوسیدۀ باقی‌ مانده در گله‌شان تغذیه می‌کنند. پس عمدۀ رژیم خوراک آنها در آکواریوم نیز، می‌تواند بر پایۀ جلبک و گیاهی باشد. اگر جلبک کافی در خود آکواریوم در دسترس آنها نباشد، خوراک‌های پولکی و پلت شده مشتمل بر جلبک اسپیرولینا و طیفی از خوراک‌های پروتئینی مانند قطعات میگو، آرتمیا و قطعات ریز گوشت ماهی برای آنها مناسب خواهد بود.

بالغین را دو نوبت در روز و جوان‌ترها را سه نوبت (به اندازه‌ای که در سه تا چهار دقیقه می‌توانند همۀ وعده را بخورند) خوراک‌دهی کنید. محل خوراک‌دهی در آکواریوم را جایی انتخاب کنید که جریان آب در آنجا آرام‌ باشد.