رنگ محصول : سفید صدفی
تعداد نفرات : ۷ نفره
جنس کفی و پشتی : پارچه
ست مبلمان شامل : ۱ عدد کاناپه ۳ نفره - ۴ عدد کاناپه تک نفره - ۲ عدد میز کنار مبل(عسلی) - ۱ عدد میز جلو مبلی
رنگ بندی : دارد
طلایی - سفید صدفی - سفید - گردویی
توضیحات بیشتر
سبک: کلاسیک روکوکو
خاستگاه: فرانسه
محل رواج: فرانسه و انگلستان
محوریت اصلی دکوراسیون روکوکو، راحتی، صمیمیت و دوری از هرگونه حالتها و رفتارهای رسمی میباشد.رنگها در این سبک معمولاً از دسته رنگهای گرم استفاده میشود. اما باید توجه داشت که تمامی رنگها در دکوراسیون روکوکو در تن رنگی روشن و ملایم وجود دارند.
یکی دیگر از مشخصات این سبک، بهرهگیری از طرحهای چینی و آسیایی میباشد. بدنه مبلمان به کار رفته از جنس چوب بوده و دارای پایههای منحنی شکل میباشند. در این سبک نیز حکاکیهای باشکوه بر روی چوب مبلمان بسیار دیده میشود.
به طور کلی مبلمان با سبک روکوکو در ایران، علاقهمندان بسیاری پیدا کرده است. البته تجملگرایی یکی از دلایل این موضوع است.
در طراحی ست مبلمان رز، با بهرهگیری از سبک روکوکو، سعی بر آن بوده با تزئینات زیاد، شلوغ و منحنی مبلمانی راحت و چشم نواز ساخته شود. از جمله المانهای بهکار رفته در طراحی تزئینات این مبلمان، استفاده از طرح گل رز و برگ های آن است که می توان گفت در همه جای آن به کار رفته است که اتفاقاً از طرح های پرکاربرد در مبلمان سبک روکوکو است.
روکوکو که گاهی در گذشته آن را با نام باروک پسین (Late Baroque) و باروک متأخر نیز میشناختند، سبک توسعهیافتهی باروک به حساب میآید، که در سالهای ابتدایی قرن ۱۸ میلادی و در پاریس آغاز شد و مورد حمایت لویی پانزدهم قرار گرفت. نام روکوکو از کلمهی فرانسوی rocaille گرفته شده که به سنگکاریهای تزئینی صدفیشکل اشاره دارد.
این سبک زیبا و فاخر، به مرور زمان به کشورهایی مانند انگلیس، روسیه، آلمان، اتریش، ایتالیا و … نیز صادر شده است.
سبک روکوکو در ایتالیا، بیشتر در ونیز متمرکز بود. اما منتقدان آن به خاطر استفادهی بیش از اندازه از تزئینات و پرداختن به امور پیش پا افتاده به این سبک خرده میگرفتند و درونمایهی آن را غیراخلاقی میدانستند. روکوکو در نهایت در اواخر قرن ۱۸ تا حد زیادی با معماری نئوکلاسیک جایگزین شد.
روکوکو به شدت بر روی عدم توازن و بیقرینگی شکلها تأکید دارد و در آن بسیار از پیچ و خمها و خطوط منحنی و رنگهای روشن مانند عاج سفید و طلایی کمک میگیرند. اسباب و اثاثیهی خانههای فرانسوی در این دوره اغلب ساختاری خمیده، صدفی شکل و تزئینات گلدار را به نمایش میگذارند و از ظروف چینی و طلایی-برنز نیز برای دکور کمک میگیرند.