نخست باید از وزن سبک این صندلی یاد کرد که از به کارگیری چوب سبک و در عین حال محکم و طبیعتاً حصیری بودن نشیمنگاه سرچشمه میگیرد. باید گفت که این صندلی در واقع «مادر» صندلیها است.
دومین ویژگی مهم، ظاهر شکیل این صندلی است. به ویژه آنکه تکیهگاه آن از خمیدگیهای لطیفی برخوردار است. «صندلی شماره ی ۱۴» علیرغم استحکام فوق العادهاش، زیبایی و ظرافتی خاص دارد که به دوره و زمان مشخصی محدود نمیشود و هنوز هم پایدار است. کیفیت «شماره ی ۱۴» نیز چنان بالاست که نمونههایی از این صندلی میتوان یافت که در قرن نوزدهم ساخته شده و علیرغم پشت سرگذاشتن چند نسل هنوز هم از آنها استفاده میشود.
از دیگر ویژگیهای مهم این صندلی، میتوان به اندازه و جمع و جور بودن آن اشاره کرد. همانگونه که گفته شد، شش قطعه و چند پیچی که در ساخت «صندلی شماره ی ۱۴» به کار رفتهاند، به راحتی در داخل کارتنی مقوایی جا میشوند و این امر خود، نقش مهمی در ارسال آن به نقاط مختلف جهان بازی میکرده است، تا آنجا که برای ایرانیان هم چهرهای آشناست، هر چند که به اشتباه آن را «صندلی لهستانی»مینامند.
فرم فوقانی تکیهگاه خم ظریفی نظیر آنچه در نمونههای صندلی تونت میبینیم، دارد. در عین حال خمهای بکار رفته در پشتی صندلی گریزی به صندلیهای تونت دارد. میلههای بکار رفته در تکیهگاه نیز با نگاه به صندلی وینزور و تونت با کمی تغییر و فشردگی بیشتر، طراحی شدهاند.
نشیمن اما به جای حصیر یا چوب، رویه کوبی شده تا راحتی و نرمی بیشتری را ارائه نماید. پایهها نیز همچون صندلی وینزور و صندلی لهستانی از یکدیگر باز هستند اما در صندلی یلدا پایهها ضخیمتر شده و فرم پایههای جلویی از فرم پایههای خراطی شده، الگوبرداری شده است.
ست های پیشنهادی
صندلی یلدا برگرفته از سبک صندلی تونت (لهستانی) نیز میتواند با میز نگین به لحاظ شباهت فرم پایه ها و با میز سپهر به لحاظ سنگینی و وقار این میز به خوبی ترکیب شود.