درخت هلو از درختهای بومی منطقه شمال غربی چین محسوب میشود و این میوه در حدود ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، برای اولین بار در همین ناحیه از زمین کشت شده است. در آثار باستانی چین از هلو بهعنوان میوه مورد علاقه شاهان و امپراتوران چین یاده شده است. امروزه نیز کشور چین بهعنوان بزرگترین تولیدکننده هلو در جهان شناخته میشود. این میوه بعدها از طریق سرزمین ایران به یونان و از آنجا به اروپا راه پیدا کرد. هلو بهصورت طبیعی در فصل تابستان رشد میکند.
ارزش تغذیهای
هلو مثل خیلی از میوههای دیگر کالری کمی دارد که بیشتر آن از کربوهیدراتها در قالب قند میوه تشکیل شده است. ویتامین A موجود در هلو بیشتر از هر چیزی در این میوه قابل توجه است و ویتامین C هلو بعد از آن قرار میگیرد. البته مقدار کمی هم از ویتامینهای خانواده B و ویتامین E در این میوه وجود دارد. هلو حاوی هیچ سدیمی نیست، در حالی که پتاسیم قابل توجهی را برای بدن فراهم میکند. این میوه، املاح مهم دیگری را هم در خود گنجانده است، از جمله فسفر، کلسیم، منیزیم، آهن و روی.
بایدها و نبایدهای مصرف هلو
میتوانید از آب هلو برای مقابله با مشکلات گوارشی مختلف استفاده کنید، چون این محصول حاوی آلکالین است که علائم ورم معده، سوء هاضمه، یبوست، سنگینی معده و نفخ را تسکین میدهد. آب هلو حتی میتواند به پاکسازی کرمهای درون روده کمک کند.
آب هلو، خاصیت ادرارآور و ملیّن خاصی دارد. بنابراین به عملکرد بهتر کلیهها و مثانه کمک میکند. مصرف منظم آب هلو میتواند خطر ابتلا به بیماریهای کلیوی و کبدی را کاهش دهد.
آب هلو به تقویت عضله قلب کمک میکند و نقش موثری در تقویت گردش خون دارد. به همین دلیل است که سطح کلسترول خون را کمتر میکند، وضعیت فشار خون را بهبود میبخشد و احتمال سکته قلبی را کاهش میدهد.
بنابراین استفاده از آب هلو به افرادی که با مشکلات گوارشی مواجه هستند، بیماران کلیوی، افراد مبتلا به بیماری کبد و بیماران قلبی توصیه میشود.
عوارض جانبی استفاده از آب هلو نیز به آلرژی نسبت به این میوه مرتبط میشود. بنابراین افرادی که به هلو آلرژی دارند، نباید از این محصول استفاده کنند.
چقدر و کی بخوریم؟
مصرف آب هلو به صورت ناشتا باعث ابتلا به مشکلات گوارشی میشود. از این رو باید مصرف حداکثر ۲ لیوان از آن در طول روز را به یکی دو ساعت بعد از وعدههای اصلی غذایی موکول کنید.