.ترکیبات اصلی بره موم شامل رزین و موم می باشد رنگ آن ممکن است تنوع بسیار زیادی داشته باشد در مناطق معتدل رنگ این ماده از زرد روشن یا قهوه ای تا قهوه ای تیره متغییر است. رنگ بره موم تولید شده در آب و هوای گرمسیری ممکن است از قهوه ای مایل به سبز روشن ( در بره موم برزیلی ) تا سیاه و قرمز تیره (در تعدادی از نمونه های کوبایی) متغییر باشد.هر چه بره موم بیشتر در کندو باقی بماند رنگ آن تیره تر می شود.بره موم تازه به رنگ قرمز در قابهای حاوی سلول های مومی تازه ترشح شده توسط زنبورهای عسل دیده می شود. همچنین رنگ بره موم با توجه به درختان و گیاهی که مورد استفاده زنبورهای عسل قرار گرفته و نیز نوع زنبورهایی که این ماده را گردآوری می کنند متفاوت است. شما می توانید بره موم را دو قسمت کندو بیشتر از جاهای دیگر مشاهده کنید. اول در مدخل ورودی یا دریچه پرواز کندوها و دوم در قسمت فوقانی و طرفین قاب ها لایه های بره موم ذخیره شده در کندو بمنظور استفاده در مسدود نمودن درزها و منافذ کندو می باشد.در دمای ملایم ، بره موم ماده ای نرم می باشد و با افزایش میزان برودت هوا سفت و سخت میگردد ، گرچه بازهم قابلیت شکل پذیری خود را حفظ می کند. ولی هتگامی که یخ بزند شکننده میگردد.در دماهای بین ۷۰ تا ۱۰۰ درجه سانتی گراد به مایع تبدیل می گردد.
خواص بره موم :
بره موم حاوی مقدار زیادی مواد معدنی نظیر کلسیم ، منیزیم ، پتاسیم ، سدیم ، آهن ، روی ، منگنز ، مس ، کبالت ،فسفر ، گوگرد ، آنتی موان ، آلومینیم و فلور است. بره موم همچنین حاوی مقادیر متفاوتی از ویتامین های A و B و C و E و B۱,۲,۶ ماست. به همین علت خواص درمانی بره موم بیشماری می باشد.
معلوم شده است که بره موم آثار بیولوژیک گوناگونی از جمله : ضد عفونی کنندگی ، ضد درد ، ضد ویروسی ، ضد قارچی ، ضد انگلی ، آنتی اکسیدان ،دارد. بره موم مقاومت مویرگ ها را افزایش می دهد.بره موم در بیماری های مفصلی ، پوستی و بیماری های غشاهای مخاطی اثر ضد التهابی ایجاد می کند. آنها استحکام رگ ها و بافت های همبند را تقویت می کنند و تعداد آنزیم ها را کاهش می دهند.بره موم بطور قابل ملاحظه ای از اجتماع گلبول های قرمز در خون انسان جلوگیری می کند.