هلیوم سبک ترین گاز پس از هیدروژن است، ولی بر خلاف هیدروژن گازی خنثی و غیرقابل اشتعال است. بسیاری ازگازها را می توان درآزمایشگاه تهیه کرد، ولی برخی از آنها را فقط در طبیعت می توان یافت. هلیوم از آن دسه گازها است که فقط در طبیعت یافت می شود. منبع اصلی تولید هلیوم، استخراج از چاه های گاز طبیعی به روش مایع سازی و تقطیر می باشد. گاز هلیوم موجود در بازار ایران نیز وارداتی بوده و اغلب در قالب کپسول های ۵۰ لیتری وارد کشور می شود. شرکت فرافن گاز تهران یکی از تامین کنندگان اصلی گاز هلیوم در ایران می باشد. از کاربرد های گاز هلیوم، مصارف آزمایشگاهی و همچنین تزیینات و بادکنک آرایی می توان نام برد. شرکت فرافن گاز تهران یکی از واردکننده ها و فروشندگان اصلی گاز هلیوم در گریدهای آزمایشگاهی و بالن در ایران بوده و عرضه کننده گازهلیوم در حجم های گوناگون به سراسر کشور می باشد.

فروش گاز هلیوم آزمایشگاهی
گاز هلیوم آزمایشگاهی یکی از رایج‌ترین گازهای مورد استفاده در کروماتوگرافی گازی، بعنوان گاز حامل می باشد. گاز حامل در کروماتوگرافی می بایست یک گاز بی اثر باشد تا وقوع هر گونه برهم کنش با اجزای نمونه و ستون های دستگاه به حداقل برسد. خلوص گاز هلیوم مورد استفاده در این کاربرد از اهمیت زیادی برخوردار است و معمولا خلوص های ۹۹.۹۹۹% و ۹۹.۹۹۹۹% برای این منظور مناسب می باشند.

فروش گاز هلیوم بادکنک
گاز هلیوم به تازگی به دلیل بی خطر بودن آن، کاربرد گسترده ای در پر کردن بادکنک ها دارد. بادکنک های هلیومی به دلیل سبک بودن این گاز بالا رفته و در تزیینات مراسم ها و جشن ها طرفداران زیادی دارند.

قیمت کپسول گاز هلیوم
قیمت گاز هلیوم به خلوص آن و حجم گاز مورد نیاز بستگی دارد. گاز هلیوم برای مصارف آزمایشگاهی معمولا در کپسول های ۵۰ لیتری فشار بالا و برای مصارف بادکنک آرایی در کپسول های یکبار مصرف فشار پایین و همچنین کپسول های قابل شارژ در ابعاد متنوع به فروش می رسد. هلیوم به دلیل وارداتی بودن و کمیاب بودن آن در برهه ای از زمان، یکی از گازهای گرانقیمت به شمار می رود.

اطلاعات ایمنی گاز هلیوم
اخیرا در مراسمات و برنامه ها بلعیدن گاز هلیوم به یک سرگرمی رایج تبدیل شده است زیرا جایگزینی گاز هلیوم با هوا در محیط هنجره به دلیل پایین بودن چگالی آن موجب تغییر سرعت حرکت تارهای صوتی و نازک شدن صدا می شود و این امری سرگرم کننده است، اما باید توجه داشت که استعمال بیش از اندازه ی این گاز می تواند بسیار خطرناک باشد و عوارض بسیاری را در پی خواهد داشت. زیرا گاز هلیوم گاز بی اثری است ولی در صورت تنفس طولانی مدت ، به سرعت جایگزین اکسیژن در خون و در نهایت موجب خفگی می شود.

علاوه بر این با توجه به قیمت بالای گاز هلیوم، بسیاری از افراد در مصارف بادکنک آرایی از گاز هیدروژن که قیمت کمتری دارد به جای هلیوم استفاده می کنند و با توجه قابلیت اشتعال بالای گاز هیدروژن، در صورت تماس با شعله و منابع حرارت، این گاز به شدت مشتعل می شود و می تواند افراد را در معرض سوختگی های شدید و حتی مرگ قرار دهد. به همین دلیل خرید گاز هلیوم از منابع معتبر بسیار حائز اهمیت می باشد.

تاریخچه پیدایش گاز هلیوم
در سال ۱۸۶۸، دانشمندی با نام پیر جانسن اولین نشانه‌ها از وجود هلیوم را مشاهده کرد. او از طیف‌نگار برای مطالعه‌ی برآمدگی‌های پرتوی خورشید در خورشیدگرفتگی استفاده می‌کرد که اولین نشانه‌ها از این گاز را مشاهده کرد. جانسن در طیف‌نگاری خود متوجه رگه‌هایی زردرنگ شد که شبیه به طیف سدیم بودند. نورمن لاکیر دانشمند بعدی بود که روی این خطوط باریک تحقیق و احتمال وجود عنصر جدید را تقویت کرد. در سال‌های بعدی، وجود گاز هلیوم تأیید و نام آن نیز از کلمه‌ی یونانی هلیوس به‌معنای خدای خورشید اقتباس شد. البته دانشمندان تا سال‌ها توافقی بر سر وضعیت شیمیایی و فیزیکی این کشف جدید نداشتند.

رمزی در سال ۱۸۹۵ و پس از کشف آرگون به‌همراه رایلی، مقاله‌ای از ویلیام هیلبرند را مطالعه کرد. ویلیام در این مقاله توضیح داده بود چگونه با اضافه‌کردن اسید به سنگ معدنی اورانیوم، گاز غیرفعال را آزاد کرد. البته او اعتقاد داشت این گاز، نیتروژن است. رمزی شک داشت گاز متصاعدشده آرگون باشد؛ به‌همین‌دلیل، درباره‌ی این گاز جدید تحقیق کرد.

آزمایش اضافه‌کردن اسید به اورانیوم را ویلیام رمزی نیز تکرار و این‌بار او گاز را جمع‌آوری کرد. طیف‌نگاری‌های این دانشمند نشان داد گاز ایجادشده، نه نیتروژن و نه آرگون است. طیف‌های گاز جدید هیچ شباهتی به موادمعدنی نداشت. خطوط موجود در طیف گاز جدید، با خطوط مشاهده‌شده در طیف خورشید مشابه بودند. این یافته‌ها احتمال هلیوم‌بودن گاز جدید را افزایش داد.

رمزی برای ادامه‌ی تحقیقات خود با لاکیر تماس گرفت و از او درباره‌ی تکرار آزمایش درخواست کرد. لاکیر درخواست را پذیرفت و آزمایش را شبیه به روش رمزی تکرار کرد. نتایج او نیز با نتایج رمزی برابر بودند. درنهایت، می‌توان جانسن و لاکیر را کاشفان هلیوم دانست؛ اما هیچ‌کدام از آن‌ها این گاز را به‌عنوان عنصر جدید اثبات نکردند. تحقیقات رمزی عنصربودن هلیوم را تأیید و نمونه‌هایی از آن را نیز به جامعه‌ی علمی ارائه کرد.