این سامانه از لیزرهای متحرک نشانگر هماهنگ با دستگاه شبیهساز CT تشکیل شده است که برای انجام عملیات علامتگذاری روی بدن بیمار در هنگام عملیات شبیهسازی درمان توسط شبیهساز CT استفاده میشود.
شبیهساز CT شامل یک CT - Scanner تشخیصی کیفی، سامانه موقعیتیابی/علامتگذاری لیزری، نرمافزار شبیهسازی مجازی[۱] درمان سهبعدی و وسیلههای مجزا خروجی است. علامتگذاری دقیق بیمار، طراحی دقیق درمان و جایگذاری دقیق بیمار از فاکتورهای اصلی درمان موفق است، علامتگذاری بیمار در حین شبیهسازی CT صورت میگیرد و این مسئله برای جایگذاری دقیق و قابل تکرار بیمار در درمان رادیوتراپی توسط شتابدهنده خطی پزشکی میباشد.
وابسته به روش شبیهسازی درمان در مراحل و به روشهای مختلفی از سامانه لیزری استفاده میشود. از کاربردهای سامانه لیزری میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
علامتگذاری بر روی موقعیت آناتومیک مناسب، علامتگذاری نقاط مرجع، علامتگذاری نقطه ISO Center نهایی
در اغلب روشها زمانی که بیمار برای اولین بار روی تخت قرار دارد و موقعیت آن تثبیت میشود، قبل از انجام اسکن و در نزدیک محل تومور روی سطح پوست او نقاط صفر دلخواه علامتگذاری میشوند. این نقاط میتوانند بهعنوان نقطه مرجع برای تعیین نقاط درمان رادیوتراپی پس از انجام اسکن در دستگاه استفاده شوند، همچنین در صورت لزوم برای چک کردن جابجایی بیمار در حال اسکن استفاده میشوند. بعد از طراحی درمان و تعیین دقیق محل تومور نقاط مرجع جدید با موقعیت نسبی، نسبت به موقعیت نقاط صفر دلخواه، تعیینشده و علامتگذاری میشوند.
بخشهای اصلی دستگاه
سامانه لیزری از سه قسمت مجزا تشکیلشده که هرکدام دارای یک لیزر ثابت و یک لیزر متحرک هستند. یک قسمت دستگاه بهصورت سقفی بالای تخت نصب میشود، این قسمت دارای یک لیزر متحرک در سطح ساژیتال و یک لیزر خطی ثابت در سطح هوریزنتال میباشد. دو قسمت دیگر دستگاه نیز بهصورت ایستاده در طرفین تخت قرار میگیرند، در هرکدام از این قسمتها یک لیزر خطی ثابت وجود دارد که محور عمودی (سطح هوریزنتال) نقطه علامتگذاری را ایجاد میکند و یک عدد لیزر خطی متحرک که محور افقی (سطح فرونتال) متحرک برای تعیین نقطه علامتگذاری را ایجاد میکند. لیزرها باید از موقعیت ثابت و پایدار برخوردار باشند تا بتوان آنها را تراز نمود. لیزرهایی که بهصورت درست تراز شده باشند دقت درمان را تا حد زیادی بالا میبرند.