ویتامین سی (ویتامین C ) جامد سفید رنگی است که محلول در آب و غیر سمی است و مصرف این ویتامین
سامانه ایمنی بدن را افزایش میدهد.
ویتامین سی در بدن به عنوان آنتی اکسیدان عمل می کند، به این معنی که در جریان خون قرار گرفته و اثرات شیمیایی موادی که به بافتهای بدن آسیب میرسانند را خنثی میکند. این ویتامین در مقابل آثار مخرب اشعه ماورای بنفش نور خورشید از پوست محافظت میکند. همین طور این ویتامین موجب افزایش قدرت ایمنی بدن، استحکام لثهها و دندانها می شود. هم چنین ویتامین سی باعث ساخت کلاژن که قویترین بخش بافت پیوندی است و عامل نگهداشتن تمام اعضای بدن در کنار هم است، شده و از بالارفتن کلسترول خون و ایجاد لختههای خونی در رگ جلوگیری می کند. تفکر همگانی بر این باور است که ویتامین ث در پیشگیری از سرماخوردگی موثر است؛ در صورتی که فقط طول دوره بیماری را کوتاه و عوارض آن را تخفیف می دهد. هم چنین مصرف این ویتامین جذب آهن را در بدن بهبود بخشیده و توصیه میشود که افرادی که دچار کمخونی هستند، این ویتامین را مصرف کنند.
گرید :
کاربرد اسید آسکوربیک:
ویتامین سی به عنوان نگهدارنده به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی در مواد غذایی به عنوان مثال آبمیوه جات کنسرو شده و مصنوعی که از اسانس، شکر و رنگ تهیه می شوند، اضافه می شود.