- تعداد بازدید : ۱۵۵ بار
اسیدها (Acid) در محدوده pH بین ۰ تا ۷ می باشند. به بیان ساده تر اسید، مولکولی است دارای یون مثبت هیدروژن که قادر به از دست دادن یک پروتون یا H+ و تشکیل پیوند کووالانسی با یک جفت الکترون می باشد. اسید با غلظت بالا، به معنی داشتن یون‌های مثبت هیدروژن بیشتر می باشد، که این ترکیبات دارای خاصیت خورندگی هستند. همچنین به منظور تغییر رنگ شناساگرها و خنثی کردن بازها نیز از اسیدها استفاده می‌شود.
تعداد هیدروژن های موجود در اسیدها، نشان دهنده تعداد پروتون ها هستند. اگر بیش از یک هیدروژن داشته باشد که به طور متوالی تفکیک شوند، آن اسید چند پروتونی است و اگر دارای یک هیدروژن اسیدی باشد، آن اسید تک پروتونی است. نام گذاری اسیدها به گونه ای است که بر اساس آنیون یا نافلزهایشان نام‌گذاری می‌شوند.
از نظر علمی تعاریف متعددی برای اسیدها وجود دارد
لی بیگ: طبق تعریف لی بیگ، اسید ماده ای است که در ساختار خود هیدروژن یا هیدروژن‌هایی دارد که در واکنش با فلزها توسط یون‌های فلز جایگزین می‌شود.
اسید برونستد (Brønsted acids): بنا به تعریف اسید برونستد به ترکیباتی که پروتون یا H+ از دست می دهند، گفته می شود.
اسید لوئیس (Lewis acids): طبق نظریه لوئیس، این دسته از اسیدها پذیرنده پیوند داتیو هستند و می توانند یک جفت الکترون بپذیرند.
اسید آرنیوس: بنا به نظریه آرنیوس اسیدها، پروتون خود را در آب از دست می دهند و به یون هیدرونیوم تبدیل می شوند.
اسیدها براساس پروتون ها به دو دسته اسید قوی و اسید ضعیف تقسیم بندی می شوند. قدرت یک اسید با ثابت تفکیک اسیدی آن بررسی می گردد.
اسید قوی:
به اسیدی که وقتی در حلال حل شود، پروتون های خود را به طور کامل به حلال بدهد و در واقع به طور کامل تفکیک شود، اسید قوی می گویند. یعنی در واکنش تعادلی، اسید قوی تعادل را به سمت راست پیش ببرد. این اسیدها دارای ka بزرگ یا ثابت تفکیک اسید بالایی هستند. منظور از تعادل اسيد و باز تنظيم غلظت يون هيدروژن می باشد.
اسیدهای قوی به طور کامل در آب یونش پیدا می کنند و یون هیدرونیوم (H۳O+) تولید می کنند. مانند: هیدروبرمیک اسید، هیدروکلریک اسید، هیدرویدیک اسید، نیتریک اسید، سولفوریک اسید، پرکلریک اسید، اسید کلریک و غیره… .
اسید ضعیف:
به اسیدی که وقتی در حلال حل گردد، پروتون های خود را به طور کامل به حلال ندهد و به طور کامل تفکیک نشود، اسید ضعیف می گویند که این اسید به طور جزئی واکنش می‌دهد. در واقع همه اسیدهای آلی، اسید ضعیف هستند. ثابت تفکیک این اسیدها کمتر و ka کوچکتری دارند. اسیدهای ضعیف معدنی مانند: بوریک اسید، کربونیک اسید، هیدروفلوریک اسید، فسفریک اسید، هیدروسولفوریک اسید، فسفرو اسید، هیدروسیانیک اسید، هیپوفسفورواسید و غیره… و اسیدهای ضعیف آلی مانند: استیک اسید، بنزوئیک اسید، بوتیریک اسید، سیتریک اسید، فرمیک اسید، لاکتیک اسید، مالئیک اسید، اگزالیک اسید، پروپانوئیک اسید، پیروویک اسید، والریک اسید و غیره… .
مشخصات اطلاعات شرکت فروشنده این محصول
اسیدها (Acid) در محدوده pH بین ۰ تا ۷ می باشند. به بیان ساده تر اسید، مولکولی است دارای یون مثبت هیدروژن که قادر به از دست دادن یک پروتون یا H+ و تشکیل پیوند کووالانسی با یک جفت الکترون می باشد. اسید با غلظت بالا، به معنی داشتن یون‌های مثبت هیدروژن بیشتر می باشد، که این ترکیبات دارای خاصیت خورندگی هستند. همچنین به منظور تغییر رنگ شناساگرها و خنثی کردن بازها نیز از اسیدها استفاده می‌شود.
تعداد هیدروژن های موجود در اسیدها، نشان دهنده تعداد پروتون ها هستند. اگر بیش از یک هیدروژن داشته باشد که به طور متوالی تفکیک شوند، آن اسید چند پروتونی است و اگر دارای یک هیدروژن اسیدی باشد، آن اسید تک پروتونی است. نام گذاری اسیدها به گونه ای است که بر اساس آنیون یا نافلزهایشان نام‌گذاری می‌شوند.
از نظر علمی تعاریف متعددی برای اسیدها وجود دارد
لی بیگ: طبق تعریف لی بیگ، اسید ماده ای است که در ساختار خود هیدروژن یا هیدروژن‌هایی دارد که در واکنش با فلزها توسط یون‌های فلز جایگزین می‌شود.
اسید برونستد (Brønsted acids): بنا به تعریف اسید برونستد به ترکیباتی که پروتون یا H+ از دست می دهند، گفته می شود.
اسید لوئیس (Lewis acids): طبق نظریه لوئیس، این دسته از اسیدها پذیرنده پیوند داتیو هستند و می توانند یک جفت الکترون بپذیرند.
اسید آرنیوس: بنا به نظریه آرنیوس اسیدها، پروتون خود را در آب از دست می دهند و به یون هیدرونیوم تبدیل می شوند.
اسیدها براساس پروتون ها به دو دسته اسید قوی و اسید ضعیف تقسیم بندی می شوند. قدرت یک اسید با ثابت تفکیک اسیدی آن بررسی می گردد.
اسید قوی:
به اسیدی که وقتی در حلال حل شود، پروتون های خود را به طور کامل به حلال بدهد و در واقع به طور کامل تفکیک شود، اسید قوی می گویند. یعنی در واکنش تعادلی، اسید قوی تعادل را به سمت راست پیش ببرد. این اسیدها دارای ka بزرگ یا ثابت تفکیک اسید بالایی هستند. منظور از تعادل اسيد و باز تنظيم غلظت يون هيدروژن می باشد.
اسیدهای قوی به طور کامل در آب یونش پیدا می کنند و یون هیدرونیوم (H۳O+) تولید می کنند. مانند: هیدروبرمیک اسید، هیدروکلریک اسید، هیدرویدیک اسید، نیتریک اسید، سولفوریک اسید، پرکلریک اسید، اسید کلریک و غیره… .
اسید ضعیف:
به اسیدی که وقتی در حلال حل گردد، پروتون های خود را به طور کامل به حلال ندهد و به طور کامل تفکیک نشود، اسید ضعیف می گویند که این اسید به طور جزئی واکنش می‌دهد. در واقع همه اسیدهای آلی، اسید ضعیف هستند. ثابت تفکیک این اسیدها کمتر و ka کوچکتری دارند. اسیدهای ضعیف معدنی مانند: بوریک اسید، کربونیک اسید، هیدروفلوریک اسید، فسفریک اسید، هیدروسولفوریک اسید، فسفرو اسید، هیدروسیانیک اسید، هیپوفسفورواسید و غیره… و اسیدهای ضعیف آلی مانند: استیک اسید، بنزوئیک اسید، بوتیریک اسید، سیتریک اسید، فرمیک اسید، لاکتیک اسید، مالئیک اسید، اگزالیک اسید، پروپانوئیک اسید، پیروویک اسید، والریک اسید و غیره… .
مشخصات اطلاعات شرکت فروشنده این محصول
