داستان در سال ۱۹۸۰ آغاز شد: تعداد انگشت شماری از افراد متعهد یک مزرعه بزرگ و قدیمی نیمه چوبی را در وگلزبرگ خریداری کردند. تحت تأثیر مشکلات رو به رشد مواد مخدر در نسل پس از جنگ ، آنها می خواستند برای جوانان وابسته به مواد مخدر و بیماران روانی در اینجا مکانی طبیعی برای زندگی ایجاد کنند. بر اساس تجربیات در کلینیک و جامعه تخصصی انسان شناسی "هفت کوتوله" در سالم در جنوب آلمان ، بنیانگذاران مفهوم رویکرد درمانی فرهنگی دهکده را توسعه دادند. در سال ۱۹۸۱ به عنوان یک مرکز توانبخشی پزشکی شناخته شد. حتی در آن زمان ، بسیاری از بیماران علاوه بر اعتیاد ، تشخیص های روانپزشکی نیز داشتند ، بنابراین متعلق به گروه افرادی بودند که به اصطلاح تشخیص های مضاعف داشتند. با وسایل ساده و بزرگترین تلاش شخصی ممکن ، چندین خانه چوبی در آغاز دهه ۱۹۹۰ ساخته شد. امروزه این روستا شامل دو مزرعه نیم چوبی و نه خانه چوبی است. یک مزرعه ، لبنیات پنیری خود مزرعه ، یک مغازه ، یک ساختمان اداری با اتاق چای و باغ زمستانی و همچنین کارگاه وجود دارد. منطقه کارگاه / استودیو در شامل یک ساختمان نازک کاری و یک آتلیه نقاشی است. سالن بزرگ فضایی برای کارگاه تئاتر و سایر رویدادهای فرهنگی ارائه می دهد. در خانه پزشک اتاق های تمرین و جلسات ، آزمایشگاه و حمام هایی برای کاربردهای پزشکی وجود دارد. حدود ۲۰ سال ، بیماران با پزشکان ، درمانگران و سایر کارکنان و همچنین خانواده هایشان در یک جامعه زندگی می کردند. این مفهوم در اواخر هزاره تغییر کرد. تغییر نسل در بین کارکنان ، اما همچنین تغییر نیازهای بیماران منجر به جدایی قوی تر از زندگی و کار شد: به جای زندگی مشترک ، حمایت و توصیه هایی بوجود آمده است که از بیماران به معنای مربیگری روزمره در تقویت استقلال خود حمایت می کند. در حالی که مطمئناً نگرانی هایی در مورد تاسیسات و ساکنان آن در جمعیت روستاهای اطراف در سالهای اولیه وجود داشت ، اکنون در تماس خوبی با منطقه است. همکاری سازنده با مردم در آلتنبورگ در مسابقات سراسری "روستای ما آینده ای دارد" برای استان هسن در سال ۲۰۰۷ مقام اول را کسب کرد. در ژوئن ۲۰۱۵ به مناسبت ۸۵۰ مین سالگرد این روستا ، یک تئاتر مشترک با انجمن فرهنگی در هاپفارتن برگزار شد. شهروندان تصمیم گرفتند بدون توجه به بازیکنان دیگر و مهمانان از جشن را بدون مشروب در روز اجرای تئاتر جشن بگیرند - بیان خوبی از یکپارچگی و ملاحظه زنده. افتتاح "گاو وحشی" در آوریل ۲۰۱۷ نشان دهنده یک گام دیگر "خارج" است: یک کافه و یک مغازه کوچک را در یک نانوایی سابق در اداره می کند ، جایی که ، در میان چیزهای دیگر ، پنیر شیر خام خود مزرعه به عنوان بخشی ارائه می شود. از پروژه اصلی تئاتر "فاوست" در سال ۲۰۱۵ ، ارتباط نزدیکی با جامعه آلتنشلیرف ، یک جامعه زندگی و کار انسان دوست و دارای معلولیت ، دارد. در آن زمان ، چندین نفر از ساکنان نقشهای اصلی را در تولید بازی کرده بودند. در ابتدای سال ۲۰۱۶ ، نمایش مشترک تئاتر ادامه یافت: شرکت کنندگان از هر دو موسسه شروع به تمرین اثر هنریک ایبسن کردند. نمایشنامه ایبسن نروژی ، همچنین معروف به "فورد فورد" ، بر اساس محتوای کلاسیک گوته ، که با هم توسعه یافت - ایبسن یک قهرمان عنوان تراژیکومیک با سوالات عمیق در مورد زندگی ایجاد کرده است که قطعاً می توان او را نماینده زمان ما دانست. شرکت کنندگان مختلف در بیش از ده کارگاه روی کار پرمخاطره کار کردند ؛ اخیراً ، یک هفته فشرده مشترک در پای ایگر ، مونچ و یونگفراو در برنز اوبرلند ، بر تولید پایان بخشید. این اجراها سرانجام در سپتامبر ۲۰۱۷ در برگزار شد.