در سال ۱۳۷۳ دکتر حسین عسکریان ابیانه (رئیس هیات مدیره وبکو و استاد دانشگاه امیرکبیر) با مشورت‌هایی که در خارج از کشور با اساتید مختلف داشتند، تصمیم به ساخت دستگاه تست رله گرفتند. دکتر فرزاد رضوی (مدیرعامل) دانشجوی دکتر عسکریان در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری بودند و همچنین در مقطع کارشناسی با ایشان همکاری داشته‌اند و از بنیان‌گذاران شرکت وبکو هستند.
در ابتدا برق منطقه‌ای تهران حامی این پروژه شد. سیستم کاری به این صورت بود که سخت‌افزار و نرم‌افزار به افرادی خارج از دانشگاه که با دانشجویان در ارتباط بودند، سپرده شود و دکتر عسکریان به همراه دکتر رضوی فقط نظارت عالیه را بر عهده داشته باشند؛ تحقیقات و مطالب علمی با کمک دانشجویان خود دانشگاه آماده شد و این افراد ساخت آن را بر عهده گرفتند.
اولین دستگاه به نام CPRT در همان سال ساخته شد، که آقایان امیری و کریمی به ترتیب مسئولیت سخت‌افزار و نوشتن نرم‌افزار را بر عهده گرفتند. مدت پروژه دو سال بود و حاصل آن دستگاهی شد با ابعاد بسیار بزرگ (m۵/۰*m۱*m۲) که دقت سخت‌افزاری و نرم‌افزاری بسیار پایین و ضعیفی داشت.
بعد از این نسخه، در سال ۱۳۷۹ برق منطقه‌ای تهران برای حمایت از دانشگاه، قراردادی با همان تیم فنی به مدت یکسال و نیم نوشت که منجر به ساخت دستگاهی به نام CPRTP به ابعاد دو چمدان کوچک شد؛ دقت سخت‌افزار و نرم‌افزار همچنان پایین و بسیار ضعیف بود. برق منطقه‌ای تهران دو عدد از آن را خریداری کرد.
در سال ۱۳۸۳ با حمایت برق منطقه‌ای تهران، زنجان و اصفهان هر کدام قرارداد یک عدد دستگاه را منعقد کردند. مهندس برزگر سخت‌افزار و مهندس صداقت نرم‌افزار را بر عهده داشتند و دستگاهی به نام RENAISSANCE ساخته شد که ابعاد متعارفی داشت. این دستگاه نیز دقت سخت‌افزاری و نرم‌افزاری بسیار ضعیفی داشت و قابلیت‌های نرم‌افزار همچنان کم بود.
در طرح چهارم در سال ۱۳۸۸، قراردادی یک ساله با برق منطقه¬ای سمنان منعقد گردید. دستگاه CPRT۱۰۰ با ابعادی مشابه نسخه‌ی قبلی ساخته شد که دقت سخت‌افزاری قابل قبولی را داشت امّا قابلیت‌های بسیار کمی داشت و نرم‌افزار دارای مشکلات بسیاری بود. سخت‌افزار به سرپرستی مهندس فاروغی و نرم‌افزار به عهده مهندس کبیرنیا بود.
بعد از ساخت این نسخه، گروه به این نتیجه رسید که تقریباً ساختن دستگاهی در این سطح تکنولوژی، در ایران سرانجامی ندارد و به جایی نمی‌رسد. گروه مهندس برزگر هم اعلام کردند که دستگاه را به‌صورت جدا در ایران به فروش می‌رسانند؛ چند دستگاه در کل ایران توسط ایشان به افراد مختلف فروخته ‌شد که دانشگاه امیرکبیر، دکتر عسکریان و دکتر رضوی در فروش آن هیچ نقشی نداشتند.
در سال ۱۳۸۹ گروه به این نتیجه رسید که می‌توان از منابع مختلف کمک مالی دریافت نمود و دستگاه مجدداً طراحی و ساخته شد. سرانجام در سال ۱۳۹۲ با معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری قراردادی برای ساخت تستر و رله ملی منعقد گردید و بنا شد یک شرکت دانش بنیان تأسیس شده و تمامی فعالیت¬ها از جمله پژوهش، طراحی و نهایتاً ساخت دستگاه در آن شرکت انجام گیرد.
در ابتدا تصمیم شرکت وبکو بر این بود که چندین محصول ساخته شود، امّا بعد از مدت کوتاهی این نتیجه حاصل شد که اگر شرکت روی دو محصول متمرکز شود تأثیر بهتری روی کیفیت محصولات خواهد گذاشت. این فرآیند از سال ۱۳۹۲ شروع شده و اولین محصول AMT۱۰۵ در مهرماه سال ۱۳۹۴ تولید و شش ماه اول در متانیر و برق منطقه‌ای باختر استفاده و تست گردید.
دو تصمیم مهم در سال ۱۳۹۵ گرفته شد، که شروع اصلی فروش شرکت در همان سال بود. تصمیم اول، یک گروه تلگرامی ایجاد شود تا همه بتوانند نظراتشان را در گروه اعلام کنند؛ تا از این نظرات برای بهبود دستگاه بهره برد. این کار باعث شد تا آپشن‌های خیلی خوبی به دستگاه اضافه شود. تصمیم دوم در دی ماه سال ۱۳۹۵ بدین شرح بود که هر جا در دستگاه مشکل سخت‌افزاری پیش می‌آید، در سایت و گروه تلگرامی نوشته شود تا همه کاربران در جریان روند اصلاح آن قرار بگیرند. این دو تصمیم، به بهینه سازی سخت‌افزار و اضافه کردن آپشن‌های نرم‌افزاری کمک شایانی کرد.
در مهر ماه سال ۱۳۹۵، اولین گروه‌هایی که در سیستم وزرات نفت بودند، توسط پیمانکاران به استفاده از دستگاه تشویق شدند. در ابتدای امر، بخاطر تکنولوژی بالای دستگاه تستر، نگرانی¬های خاصی در این زمینه وجود داشت، گروه‌های مرتبط به وزارت نفت خیلی سخت قبول می‌کردند از این دستگاه استفاده کنند؛ امّا در اواخر سال ۱۳۹۵، دستگاه AMT۱۰۵ توانست عملکرد خوبی در مقایسه با دستگاه‌های خارجی از خود نشان دهد که سرانجام در فازهای مختلف عسلویه مورد تأیید قرار گرفت و شرکت توانست در مهر ماه ۱۳۹۶ وارد وندور لیست وزارت نفت شود.
در دی ماه سال ۱۳۹۶ تصمیم بر این شد که دستگاه AMT۱۰۵ تنها برای تست رله استفاده نشود و برای کاربردهای مختلفی مانند تست کلید، تست CT، تست ترانس و ... هم استفاده گردد؛ هم اکنون فانکشن‌های مربوطه به دستگاه اضافه شده است و تا امروز حدود ۲۳۰ دستگاه فروخته شده و مهندسین برق در سراسر کشور از آن استفاده می‌کنند.