گل محمدی یا گل سرخ (نام علمی: Rosa damascena) نام نوعی گل رز است که از آن گلاب میگیرند. این گونه از رز مقاومت بالایی در مقابل کمآبی دارد.
گل محمدی درختچه ای با برگ ریز است که ارتفاع آن به ۲.۲ متر نیز می رسد و شاخه های آن با خارهای تیز و محکمی حفاظت می شود. گل محمدی طیف رنگی از صورتی روشن و متوسط تا سرخ روشن دارد. قسمت قابل مصرف آن گل و غنچهٔ خشک یا تازهٔ آن است.
گل محمدی از دیرباز در ایران کشت میشدهاست ولی از آنجایی که عصاره و گلاب آن از دمشق به اروپا میرفته اروپاییان آن را رز دمشقی مینامیدند.
مناطق مورد کشت گل محمدی اغلب مناطق کوهپایهای و اقالیم خشک و نیمه خشک با تابستانهای معتدل و خشک و زمستانهای سرد میباشد.
در حال حاضر کشت گل محمدی در ۱۴ استان کشور صورت میپذیرد که مهمترین آنها استانهای کرمان، فارس(میمند)، اصفهان(کاشان) و آذربایجان شرقی است و در مابقی استان ها کشت بیشتر به صورت پراکنده می باشد.
گلاب از تقطیر گل محمدی تازه به دست می آید.