گیاه گون با نام علمیAstragalus sp در ایران بالغ بر ۹۰۰ گونه دارد که تعدادی از آن ها خاردار و بقیه از انواع علفی و غالبا علوفه ای هستند و قریب به ۴۰۰ گونه از آن ها انحصاری ایران است. گون دارای گونه های یک ساله، دو ساله و چند ساله و به فرم های متعدد پوششی در سطح وسیعی از مراتع کوهستانی و دشت های ایران رویش دارد. گون ها با داشتن آرایش برگ های شانه ای و همچنین ساختار گل های زیبا و معطر به رنگ های مختلف از جمله سفید، آبی، صورتی، بنفش، زرد و قرمز جلوه خاصی به مراتع کوهستانی ایران بخشیده است. تنوع گونه ای بسیار بالا، تراکم بسیار زیاد گون و هم چنین شهد مناسبی که گل های گون تولید می کنند باعث شده است که گیاه گون مهم ترین گیاه مولد شهد مناطق کوهستانی و استپی ایران باشد که سهم بسیار بسزایی در تولید عسل ایران داشته باشد.
گیاه مولد شهد غالب:
گونه های مختلف گون Astragalus sp.
مناطق مهم به لحاظ تولید عسل گون گزی:
مناطق کوهستانی استان خراسان در رشته کوه های بینالود و هزار مسجد
فصل برداشت عسل:
تیر و مرداد
رنگ عسل:
زرد کاهی تا زرد طلایی
مدت زمان رس بستن:
چند ماه تا چندین ماه
خواص درمانی عسل:
عسل گون یکی از عسل های بسیار ویژه بسیاری از مناطق کوهستانی ایران می باشد. سطح بسیار وسیعی از مناطق کوهستانی این مراتع از این گیاه ارزشمند پوشیده شده است و سهم بسیار موثری در تولید عسل این مناطق دارد. عسل گون دارای طعم بسیار خوب و به رنگ زرد طلایی می باشد. از مهمترین خواص این عسل می توان به آرامش بخشی، ملین و تقویت سیستم گوارشی اشاره کرد. عسل گون غنی از مواد معدنی به خصوص آهن و سلنیوم می باشد و می تواند در بهبود علائم کم خونی موثر باشد. از دیگر خواص دارویی این عسل می توان به انرژی زا، تقویت عمومی بدن و مفید برای سیستم ایمنی بدن اشاره نمود.