کفپوش های بتنی بر اساس استاندارد ملی ایران به شماره ۷۵۵ محصولی بتنی است که اجزاء آن به طور مناسبی متراکم شده و شکل و ضخامت یکنواخت داشته ودارای خصوصیات هندسی مشخص شده باشند . سیمان ، سنگندانه ها و آب با درصد مشخص و طبق استانداردهای ملی تعریف شده در محصولات بتنی مصالح تشکیل دهنده کفپوش ها می باشند.
این محصول در دو سطح رویی (face) و سطح بستر(main) ساخته شده است. در سطح رویی که هنگام استفاده از کفپوش نمایان است و در معرض سایش قرار می گیرد از مصالح ریز دانه و یکنواخت استفاده می شود اما سطح بستر که زیر لایه رویی قرار گرفته و پس از چیدن کفپوش در تماس با زمین بوده و نمایان نمی باشد. از مصالح درشت دانه تری استفاده می گردد.
مقاومت فشاری یکی از مشخصه های مورد نظر در کنترل کیفیت کفپوش های ترافیکی می باشد. هرچند که در آیین نامه ۷۵۵ایران آزمون مقاومت فشاری به صورت مستقیم بر روی کفپوش انجام نمی گیرد ولی در آیین نامه های مختلف جهان برای کفپوش های ترافیکی حداقل مقاومت ۴۰ Mpa توصیه شده است.