فارماکولوژی

اگرچه مکانیسم دقیق این دارو مشخص نیست ولی به نظر می رسد از طریق مهار ساخت پروستاگلاندین و احتمالاً مهار فسفودی استراز عمل می کند.
فارماکوکینتیک:

جذب: از دستگاه گوارش به سرعت و به صورت کامل جذب می شود.
پخش: به مقدار زیاد به پروتئین پیوند می یابد.
متابولیسم: در کبد متابولیزه می شود.
دفع: عمدتاًٌ از طریق ادرار و مقداری از آن نیز از طریق صفرا دفع می شود.

موارد مصرف:

• آرتریت متوسط تا شدید ، اسپوندیلیت آنکیلوزان
• آرتریت حاد ناشی از نقرس
• درد حاد شانه
• پریکاردیت
• دیسمنوره

موارد منع مصرف:

حساسیت مفرط شناخته شده نسبت به دارو، سابقه بروز نشانه های آسم،کهیر ، یا رینیت با مصرف آسپرین یا سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی ، شیر خواران مبتلا به عفونتهای درمان نشده، خونریزی فعال نقایص انعقادی یا ترومبوسیتوپنی ،آنتروکولیت نکروزان،اختلال کار کلیه،مصرف شکل رکتال این دارو در بیمارانی که اخیرا خونریزی رکتوم یا التهاب راست روده داشته اند ، دوران شیر دهی وبارداری.

احتیاط:

الف) صرع،پارکینسونیسم،بیماری کلیوی یا کبدی ، بیماری قلبی- عروقی ، نقایص شناخته شده در مسیر داخلی انعقاد ، عفونت یا سابقه بیماری روانی (ممکن است نشانه های این حالات را تشدید کند)،در افراد مسن و اختلالات گوارشی.
ب) بیماران مبتلا به نشانه های شناخته شده سه گانه(حساسیت مفرط به آسپرین،رینیت/پولیپای بینی و آسم)در معرض خطر زیاد اسپاسم نایژه قرار دارند.داروهای ضد التهاب استروئیدی ممکن است علائم و نشانه های عفونت حاد(تب ،درد ، عضلانی آریتم)را پنهان سازند.بیماران در معرض خطر زیاد (بیماران دیابتی )باید به دقت ارزیابی شوند.

تداخلات دارویی:

مصرف همزمان با داروهایی که تجمع پلاکتی را مهار می کنند،مانند دیپیریدامول ،اسیدوالپروپیک، آسپرین، سالیسیلاتها، یا سایر داروهای ضد التهاب ممکن است موجب بروز مشکلات خونریزی دهنده شود.
بدلیل تاثیر پروستاگلاندینها بر روی متابولیسم گلوکز،مصرف همزمان ایندومتاسین با انسولین یا داروهای خوراکی پایین آورنده قند خون ممکن است اثرات کاهنده قند خون را تشدید کند.
ایندومتاسین ممکن است موجب جابجایی داروهایی که پیوند آنها به پروتئین زیاد است ، از محل اتصال آنها شود.مصرف همزمان با مشتقات کومارین،فنی توئین، دیگوکسین ، وراپامیل یا نیفیدیپین،ممکن است موجب مسمومیت شود.
این دارو ممکن است کیلرانس کلیوی متوترکسات و لیتیم را افزایش دهد.مصرف همزمان با داروهای کاهنده فشار خون و مدر ها ممکن است اثر بخشی آنها را کاهش دهد.
مصرف همزمان با تریامترن توصیه نمی شود، زیرا احتمال بروز مسمومیت کلیوی وجود دارد.مدر های دیگر نیز ممکن است بیماران را در معرض مسمومیت کلیوی قرار دهند.

عوارض جانبی:

اعصاب مرکزی: سردرد،خواب آلودگی سرگیجه،افسردگی،اغتشاش شعور، نوروپاتی محیطی،تشنج،اختلالات روانی ، سنکوپ، سرگیجه
قلبی – عروقی: افزایش فشار خون، نارسایی قلبی
پوست: خارش،بثورات پوستی،کهیر، سندرم اسیتونس- جانسون
چشم وگوش: تاری دید،آسیب قرنیه و شبکیه،کاهش شنوایی،وزوز گوش
دستگاه گوارش: تهوع،استفراغ،بی اشتهایی،اسهال ، یبوست ،خونریزی شدیدگوارشی، پانکراتیت، زخم گوارشی هماچوری، نارسایی حاد کلیوی، نفریت بینابینی ،پروتئین اوری،هیپرکالمی
خون: کم خونی همولیتیک،کم خونی آپلاستیک،آگرانولوسیتوز،لکوپنی، پورپورای ترومبوسیتوپنیک،کم خونی فقر آهن،کاهش تجمع پلاکتی
سایر عوارض: افزایش آنزیمهای کبد ، حساسیت مفرط(سندرم شبه شوک،بثورات پوستی،دیسترس تنفسی،کهیر)،کمی سدیم خون، زیادی پتاسیم خون،کمی قند خون
*توجه: در صورت بروز حساسیت مفرط، نشانه های قابل توجه گوارشی ، با علائم مسمومیت کبدی باید مصرف دارو قطع شود.

نحوۀ نگهداری:

در دمای کمتر از ۳۰ درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.

بسته بندی:

• شیاف ۵۰ میلی گرمی : بسته بندی ۱۰ عددی
• شیاف ۱۰۰ میلی گرمی : بسته بندی ۱۰ عددی