استیلن که با نام اتین نیز رایج است را میتوان در خانواده هیدروکربنی آلکینها دسته بندی نمود. در واقع در این ترکیب یک پیوند سه گانه ناپایدار وجود دارد. به دلیل همین پیوند سه گانه است که گاز استیلن را در دسته گازهای اشباع نشده یا به عبارت دیگر سیر نشده طبقه بندی میکنند.
استیلن کاربردهای زیادی در صنعت دارد برای مثال در تولید و سنتز مواد شیمیایی میتواند بعنوان پیش ماده و ماده اولیه به کار برده شود.
بدلیل کاربردهای زیاد و مورد توجه بودن استیلن روش های زیادی برای تولید این گاز وجود دارد. استیلن را میتوان حمل و نگهداری نمود.
همانطور که گفته شد استیلن ساده ترین آلکین است که رنگ و بویی ندارد و شدیدا مشتعل میشود و زمانی که متراکم میشود امکان انفجار وجود دارد. استیلن یا همان اتین گازی فرار است و زمانی که با اکسیژن ترکیب شود آتش میگیرد.
ساختار استیلن به گونه ای است که بیشترین نقطه اشتعال را بین سایر هیدروکربن ها دارد و به همین دلیل از گاز استیلن در جوشکاری استفاده مینمایند.
تهیه گاز استیلن
تولید گاز استیلن به دو روش صنعتی و آزمایشگاهی انجام میپذیرد.
تهیه استیلن در صنعت به روش زیر است:
CH۲=CH۲--> HC≡CH + H۲
۲CH۴ --> C۲H۲ +۳H۲
۶CH۴ + O۲ --> ۲C۲H۲ + ۲CO + ۱۰ H۲
تولید گاز استیلن به روش آزمایشگاهی به روش زیر انجام میشود:
اضافه نمودن آب به کلسیم کربید
CaC۲ + ۲H۲O --> ۲C۲H۲ + Ca(OH)۲
بعد از تولید گاز استیلن آن را از درون ظرفی که حاوی مس سوافات است عبور میدهند تا ناخالصی هایی که در آن وجود دارد مانند فسفین و هیدروژن سولفید جذب شوند و گاز استیلن خالص تهیه گردد. البته لازم به ذکر است گاهی میزان گاز استیلن تولید شده در آزمایشگاه آنقدر کم است که عبور آن از درون مس سولفات کار عاقلانه ای نیست. روش دیگر تولید گاز استیلن که بصورت تجاری انجام میگیرد استفاده از واکنش کلسیم کاربید و آب میباشد.