گاز مونوکسید دی نیتروژن که به آن دی نیتروژن مونوکسید نیز میگویند در قدیم به گاز خنده نیز معروف بود. گاز دی نیتروژن مونوکسید برای نخستین بار در داندانپزشکی مورد استفاده قرار گرفت. این گاز تا امروز نیز مورد کاربرد قرار میگیرد برای مثال در بیهوشی استفاده میشود. در واقع کاربرد های پزشکی این گاز متنوع و گسترده است از دیگر کاربردهای آن میتوان به داروی ضد درد برای جراحی های زنان و زایمان که در آن نیازی نیست که بیمار بصورت کامل بیهوش شود اشاره کرد.
گاز دی نیتروژن مونوکسید یا نیتروس اکساید گازی بی رنگ و بی بو است که مشتعل نمیشود دارای اثر سمی نیست و ایجاد خنده میکند. گاز نیتروس اکساید یک گاز گلخانه ای به شمار می آید در واقع یک آلاینده هوا است. شاید از خودتان بپرسید دلیل نام گذاری این گاز چیست؟ گاز دی نیتروژن مونوکسید بدلیل ایجاد حالت سرخوشی و شادی به گاز خنده معروف شده است.
تهیه گاز دی نیتروژن مونوکسید(گاز خنده)
گاز N۲O را میتوان با جمع آوری گاز حاصل شده از واکنش نیتریک اسید و تکه های آهنی تولید نمود. البته لازم به ذکر است که در این واکنش اکسید نیتروژن تولید میگردد.
نکته این واکنش اینجاست که باید نیترات آمونیوم را تا حدود ۱۷۰-۲۴۰گرم کنند زیرا بیشتر از این مقدار باعث انفجار این ماده میشود. در مراحل بعدی گازهای حاصله را خنک نمایید بری این کار میتوانید از یک پنوماتیک استفاده کنید. در آخر گازهای تولید شده همان اکسید های نیتروژن هستند. تولید دی نیتروژن مونوکسید نیز دارای واکنش هایی است که با استفاده از آن میتوان N۲O تولید نمود. در هر صورت باید مراقب های خاصی را برای تولید مونوکسید دی نیتروژن انجام دهید.