- تعداد بازدید : ۲۳۶ بار
ساخت ایران
وزن خالص :۴%±۴۸۰گرم
محتویات : بادمجان ، لپه ، گوشت گوساله (۱۴%) ، روغن مایع سویا (تراریخته) ، پیاز ، رب گوجه فرنگی ، نمک ، ادویه ، آب
در جای خشک و خنک نگهداری شود
طریقه مصرف : قوطی را به مدت ۲۰ دقیقه در آب در حال جوش قرار دهید یا محتوای قوطی را در ظرفی مناسب ریخته کاملا گرم نمایید.
غذاهای ایرانی طبق یک قانون نانوشته به سه دسته کلی تقسیم می شوند. غذاهای رستورانی نظیر انواع کباب ها، دیزی، زرشک پلو با و مرغ و امثال آن ها معمولا به عنوان سنتی ترین و محبوب ترین غذاهای ایرانی در تمام رستوران ها به مشتریان عرضه می شوند. گروه دوم که غذاهای مجالس شادی و جشن و عروسی ها هستند نیز شامل غذاهایی همچون باقالی پلو با گوشت، مرغ یا ماهیچه یا خورشت فسنجان هستند که می توان آن ها را نیز در زمره خوشمزه ترین و پر طرفدارترین غذاهای اصیل ایرانی قرار داد. اما دسته سوم مربوط می شود به غذاهایی که برای میهمانی های عزاداری یا برای نذری و ایام سوگواری تهیه می شوند. بله! لازم نیست بیشتر از این ادامه دهم!! چلو خورشت قیمه!!! البته عدس پلو نیز در این رسته قرار می گیرد و در کنار غذاهایی مثل شله زرد و … در ایام مثلا محرم به وفور توزیع می گردد.
ریشه این انتخاب ها به وضوح مشخص نیست. اما آنچه که می توان حدس زد، قبل از زمان رضاشاه، مراسم سوگواری و عزاداری های دسته جمعی صرفاً با استفاده از توزیع خرما، شیر یا میوه و … صورت می گرفته است. اما پس از ممنوع شدن عزاداری و کشف حجاب توسط وی، عزاداری های مردم به داخل خانه ها کشیده شده است. از این رو خانم های خانه میزبان برای پذیرایی از میهمانان خود غذاهایی را نیز تدارک می دیده اند که چلو خورشت قیمه نیز از آن دست بوده است. احتمالاً هم دلیل این انتخاب خوشمزه بودن خورش قیمه و تطابق آن با تمام ذائقه ها، قابلیت استفاده از گوشت گوسفندی نذری ای که برای مراسم ذبح می شده است، سهولت در پخت غذا و عدم نیاز به فوت و فن یا زمان طبخ زیاد و … بوده است. البته کیفیت چلو خورشت های قیمه آن زمان بهتر از خورشت های امروزی بوده است. این را می توانید از پدر بزرگ یا مادربزرگتان نیز بپرسید. دلیل این امر نیز می تواند کیفیت بالا و تازگی گوشت در گذشته و طبخ خورش روی ذغال و اجاق باشد که عطر و طعمی دیگر به غذا می بخشد.
شاید بتوان بیش از ۱۵ نوع قیمه در ایران پیدا کرد که هرکدام دارای رسپی و مواد اولیه مجزا از هم هستند. اما یکی از متداول ترین و دوست داشتنی ترین انواع قیمه ها، خورشت قیمه بادمجان است. این خورشت با استفاده از:
گوشت گوسفندی قیمه ای
پیاز ساطوری
لپه
لیمو امانی
رب گوجه‌فرنگی
روغن مایع
بادمجان
زردچوبه
دارچین
و نمک و فلفل قرمز
تهیه می شود. روش تهیه کلی غذا بسیار ساده و مشخص است. اما مانند هر غذای سنتی و اصیل ایرانی دیگری دارای ریزه کاری هایی است که می توانند تاثیر مناسبی روی عطر و طعم غذا داشته باشند. برای مثال، می توان به جای استفاده از رب گوجه فرنگی از خود گوجه فرنگی در خورشت قیمه بادمجان استفاده نمود که اتفاقا این دستور، دستور اصلی و سنتی پخت قیمه است. همچنین، خورشت قیمه تنها خورشتی است که می توان در آن از گوشت راسته نیز استفاده نمود.
مشخصات اطلاعات شرکت فروشنده این محصول
ساخت ایران
وزن خالص :۴%±۴۸۰گرم
محتویات : بادمجان ، لپه ، گوشت گوساله (۱۴%) ، روغن مایع سویا (تراریخته) ، پیاز ، رب گوجه فرنگی ، نمک ، ادویه ، آب
در جای خشک و خنک نگهداری شود
طریقه مصرف : قوطی را به مدت ۲۰ دقیقه در آب در حال جوش قرار دهید یا محتوای قوطی را در ظرفی مناسب ریخته کاملا گرم نمایید.
غذاهای ایرانی طبق یک قانون نانوشته به سه دسته کلی تقسیم می شوند. غذاهای رستورانی نظیر انواع کباب ها، دیزی، زرشک پلو با و مرغ و امثال آن ها معمولا به عنوان سنتی ترین و محبوب ترین غذاهای ایرانی در تمام رستوران ها به مشتریان عرضه می شوند. گروه دوم که غذاهای مجالس شادی و جشن و عروسی ها هستند نیز شامل غذاهایی همچون باقالی پلو با گوشت، مرغ یا ماهیچه یا خورشت فسنجان هستند که می توان آن ها را نیز در زمره خوشمزه ترین و پر طرفدارترین غذاهای اصیل ایرانی قرار داد. اما دسته سوم مربوط می شود به غذاهایی که برای میهمانی های عزاداری یا برای نذری و ایام سوگواری تهیه می شوند. بله! لازم نیست بیشتر از این ادامه دهم!! چلو خورشت قیمه!!! البته عدس پلو نیز در این رسته قرار می گیرد و در کنار غذاهایی مثل شله زرد و … در ایام مثلا محرم به وفور توزیع می گردد.
ریشه این انتخاب ها به وضوح مشخص نیست. اما آنچه که می توان حدس زد، قبل از زمان رضاشاه، مراسم سوگواری و عزاداری های دسته جمعی صرفاً با استفاده از توزیع خرما، شیر یا میوه و … صورت می گرفته است. اما پس از ممنوع شدن عزاداری و کشف حجاب توسط وی، عزاداری های مردم به داخل خانه ها کشیده شده است. از این رو خانم های خانه میزبان برای پذیرایی از میهمانان خود غذاهایی را نیز تدارک می دیده اند که چلو خورشت قیمه نیز از آن دست بوده است. احتمالاً هم دلیل این انتخاب خوشمزه بودن خورش قیمه و تطابق آن با تمام ذائقه ها، قابلیت استفاده از گوشت گوسفندی نذری ای که برای مراسم ذبح می شده است، سهولت در پخت غذا و عدم نیاز به فوت و فن یا زمان طبخ زیاد و … بوده است. البته کیفیت چلو خورشت های قیمه آن زمان بهتر از خورشت های امروزی بوده است. این را می توانید از پدر بزرگ یا مادربزرگتان نیز بپرسید. دلیل این امر نیز می تواند کیفیت بالا و تازگی گوشت در گذشته و طبخ خورش روی ذغال و اجاق باشد که عطر و طعمی دیگر به غذا می بخشد.
شاید بتوان بیش از ۱۵ نوع قیمه در ایران پیدا کرد که هرکدام دارای رسپی و مواد اولیه مجزا از هم هستند. اما یکی از متداول ترین و دوست داشتنی ترین انواع قیمه ها، خورشت قیمه بادمجان است. این خورشت با استفاده از:
گوشت گوسفندی قیمه ای
پیاز ساطوری
لپه
لیمو امانی
رب گوجه‌فرنگی
روغن مایع
بادمجان
زردچوبه
دارچین
و نمک و فلفل قرمز
تهیه می شود. روش تهیه کلی غذا بسیار ساده و مشخص است. اما مانند هر غذای سنتی و اصیل ایرانی دیگری دارای ریزه کاری هایی است که می توانند تاثیر مناسبی روی عطر و طعم غذا داشته باشند. برای مثال، می توان به جای استفاده از رب گوجه فرنگی از خود گوجه فرنگی در خورشت قیمه بادمجان استفاده نمود که اتفاقا این دستور، دستور اصلی و سنتی پخت قیمه است. همچنین، خورشت قیمه تنها خورشتی است که می توان در آن از گوشت راسته نیز استفاده نمود.
مشخصات اطلاعات شرکت فروشنده این محصول
