بایدها و نبایدهای مصرف رب گوجه فرنگی
فرآیند تهیهی رب گوجهفرنگی، برخی از آنتیاکسیدانهای موجود در گوجهفرنگی را بیشتر در دسترس بدن قرار میدهد که این ترکیبات رادیکالهای آزاد موجود در بدن و مرتبط با بیماری و پیری را پاکسازی میکنند. تحقیقات نشان میدهد فرآیند گرم کردن گوجهفرنگی میزان فعالیت آنتیاکسیدانها را در آن افزایش میدهد. رنگ قرمز گوجه فرنگی از لیکوپن موجود در آن ناشی میشود که استفاده از محصولاتی که حاوی این آنتیاکسیدان هستند؛ خطر ابتلا به سرطان پروستات را کاهش میدهد. رب گوجه فرنگی اشتها آور، برطرفكننده ضعف و خستگی، تقویتكننده سلسله اعصاب و همچنین قلب و دستگاه گردش خون است. از آنجایی که گوجهفرنگی مقدار پروتئین بالایی دارد؛ تاثیر مثبتی روی تقویت عضلات دارد.
نحوه مصرف رب گوجه فرنگی
رب گوجه فرنگی که ناشی از تغلیظ آب گوجه فرنگی می باشد عمدتاً به عنوان یک ترکیب طعم دهنده در تهیه انواع مواد غذایی کاربرد دارد که منجر به بهبود رنگ و عطرو طعم مواد غذایی می گردد. با این حال مصرف آن در افراد با مشکل حساسیت به گوجه فرنگی توصیه نمی گردد. می توانید رب را با آب مخلوط کنید تا رقیق شود و سپس به غذا اضافه کنید. با اضافه کردن ادویهها میتوانید سس گوجه فرنگی مخصوص خود را درست کنید. در سوپهای متنوع از رب گوجه فرنگی استفاده کنید و غذایی مثل مرغ با لایهای از رب گوجه فرنگی بسیار خوشمزه و خوش قیافه میشود. به طور کلی استفاده از رب در غذاهای گوشتی از ترفندهای خوب آشپزی است، چون هم به غلظت آبِ گوشت اضافه میکند و هم بوی نامطبوع گوشت را برطرف میکند.
محتویات
رب گوجه فرنگی و نمک
وزن خالص: ۸۰۰ گرم
بریکس: بدون نمک کمینه۲۵-نمک:۱.۵%
نوع بسته بندی: قوطی فلزی
تاریخ مصرف: ۲ سال
تعداد در هر بسته: ۱۲ عدد در هر شیرینگ