لیزینوپریل از داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین می باشد. لیزینوپریل در درمان زیادی فشار خون ، نارسایی احتقانی قلب ، پس از انفارکتوس میوکارد استفاده می شود. فشار خون بالا
لیزینوپریل
مکانیسم اثر

لیزینوپریل از داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین می باشد. داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین،تبدیل آنژیوتانسین I به آنژیوتانسین II را مهار می کنند.
فارماکودینامیک

لیزینوپریل از داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین می باشد.لیزینوپریل اثرRAAS(سیستم رنین-آنژیوتانسین آلدسترون ) را آ«تاگونیزه می کند.RAAS یک هموستاتیک با مکانیسم تنظیم همودینامیک ها ، تعادل آب و الکترولیت می باشد.
فارماکوکینتیک

پس از مصرف خوراکی لیزینوپریل زمان رسیدن به حداکثر غلظت سرمی حدود ۷ ساعت می باشد.جذب گوارشی لیزینوپریل تحت تاثیر غذا قرار نمی گیرد.لیزینوپریل تحت متابولیسم قرار نمی گیرد و کاملا بصورت تغییرنیافته از طریق ادرار دفع می گردد.
موارد مصرف لیزینوپریل
فشار خون بالا , انفارکتوس میوکارد , نارسایی احتقانی قلب , نوروپاتی دیابتی

مقدار مصرف لیزینوپریل

-- مقدار معمول برای زیادی فشارخون :
بزرگسالان:مقدار اولیه:
۱۰ mg خوراکی یکبار در روز، ۵ mg خوراکی یکبار در روز.
مقدار نگهدارنده: ۲۰ تا ۴۰ mg خوراکی یکبار در روز.
حداکثر مقدار مجاز: ۸۰ mg خوراکی یکبار در روز.
--مقدار معمول برای زیادی فشارخون :
کودکان: کودکان با سنین ۶ سال و بالاتر: مقدار اولیه: ۰.۰۷ mg/kg خوراکی یکبار در روز.
مقدار نگهدارنده: مقدار مصرف با فواصل ۱ تا ۲ هفته بر اساس فشار خون تنظیم گردد.
حداکثر مقدار مجاز: ۰.۶۱ mg/kg (یا ۴۰ mg )
موارد منع مصرف
ازدیادحساسیت به این دارو و ترکیبات آن , سابقه آنژیوادم

عوارض جانبی لیزینوپریل
خشکی دهان , یبوست , گیجی , خستگی مفرط , تاری دید , اسهال , ضعف , کهیر , کاهش فشارخون , کاهش نوتروفیل خون , افزایش پتاسیم خون , افزایش کراتینین , سکته مغزی , دیابت ملیتوس , نارسایی کلیوی , التهاب پانکراس , نفخ , سکته قلبی , کاهش فشارخون وضعیتی , وزوزگوش , اختلال دید

تداخلات دارویی
آملودیپین+والسارتان , دروسپیرنون , سوکروز آهن , آزاتیوپرین , آلوپورینول , نیتروگلیسیرین , یوهمبین , سیتاگلیپتین , پتاسیم سیترات , دی متیل فومارات , دوکسازوسین , آهن دکستران , آلیسکایرن , سولفامتوکسازول , سلکوکسیب , تریامترن , سولینداک , ترپروستینیل , مکلوفنامات , نابومتون , آزیلسارتان , کاندسارتان , تلمیزارتان | تلمیسارتان , کاناگلیفلوزین , ایربزارتان , اولمزارتان , ساکوبیتریل و والزارتان , رمدسیویر , آنژیوتانسین II
هشدارها

۱-هنگامیکه بارداری تشخیص داده شد مصرف لیزینوپریل را هر چه سریعتر قطع کنید.
۲-داروهایی که بطور مستقیم بر روی سیستم رنین-آنژیوتانسین اثر می کنند شامل لیزینوپریل ، می توانند سبب صدمه و آسیب جدی و مرگ جنین شوند.
۳-در بیماران دیابتی مصرف همزمان داروی لیزینوپریل با آلسکیرن ممنوعیت دارد.
۴-در بیماران مصرف کننده داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین از جمله لیزینوپریل احتمال بروز آنژیو ادم در اندامهای انتهایی ، صورت ، لب ها ، غشاهای مخاطی ، زبان، دهانه حنجره،حنجره وجود دارد.آنژیو ادم زبان،دهانه حنجره،حنجره ممکن است سبب انسداد راههای هوایی شود که ممکن است کشنده باشد.در این موارد درمان با لیزینوپریل در اسرع وقت صورت گیرد و درمان صحیح و نظارت دقیق تا برطرف شدن کامل علائم و نشانه ها باید انجام شود.
۵-احتمال بروز آنژیوادم روده ای در بیماران مصرف کننده داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین وجود دارد که با درد شکمی (وجود یا عدم وجود تهوع و استفراغ )مشخص می شود.
۶-لیزینوپریل میتواند سبب بروز کاهش فشار خون سیمپتوماتیک، که در برخی از موارد با اختلال در ادرار کردن و آزوتمی پیشرفته و نارسایی کلیوی حاد یا مرگ همراه شده وبغرنج گردد.
۷-در بیماران مصرف کننده لیزینوپریل میزان پتاسیم سرم بصورت دوره ای باید اندازه گیری شود.
نکات قابل توصیه

۱- لیزینوپریل باید بصورت تک دوز (در یک نوبت) مصرف شود.
۲-لیزینوپریل را می توان همراه غذا یا بافاصله از غذا مصرف کرد.
۳-در طول درمان زیادی فشار خون با لیزینوپریل اندازه گیری فشار خون در فواصل منظم ضروری می باشد.
مصرف در بارداری
D ( در این گروه از داروها، مطالعات و نتایج حاصل از آن بیانگر وجود خطر برای جنین انسان است. زمانی که استفاده از دارو برای زنان باردار اجتناب ناپذیر است و خطرات احتمالی پذیرفته شده است، پزشک دارو را تجویز می کند. )

دارو های مشابه
انالاپریل , کاپتوپریل , متی کلوتیازید , کیناپریل , بنازپریل