کارنیتین برای مصرف طبیعی چربی و متابولیسم انرژی ضروری است و ورود اسیدهای چرب با زنجیره بلند را به میتوکندری سلول،تسهیل می نماید. همچنینی کارنیتین ، موجب انتقال گروه های آسیل از ارگانل های تحت سلولی و سلول ها به ادرار شده و مانع از تجمع آنها و ایجاد غلظت های سمی می شود.تنها ایزومر L کارنیتین متابولیسم چربی ها را تحت تاثیر قرار می دهد.
فارماکوکینتیک:
دفع دارو از طریق کلیوی و مدفوع است و غلظت پلاسمایی آن در بیماران کلیوی افزایش می یابد.دارو با همودیالیز جدا می گردد.
موارد مصرف:
• كمبود كارنيتين اوليه
• كمبود كارنيتين ثانويه
موارد منع مصرف:
مورد منع مصرفی برای آن شناخته نشده است.
احتیاط:
اختلال كار كليه(پيگيري كارنيتين آزاد و آسيل كارنيتين در خون و ادرار توصيه مي شود )، بارداري (البته مصرف آن مناسب است)، شيردهي
تداخلات دارویی:
تداخل مهمی شناخته نشده است.
عوارض جانبی:
دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، درد شكم، اسهال
ساير عوارض: بوي بدن (Body Odor)
*توجه: عوارض جانبي ممكن است به مقدار مصرف بستگي داشته باشد. طي اولين درمان و بعد از هر آزمايش در مقدار مصرف تحمل به آن پيگيري شود.
مصرف همزمان با سایر داروهای مضعف CNS (مانند الکل ، باربیتوراتها، آرام بخش ها ، داروهای خواب آور و یا داروهای ضد اضطراب)ممکن است موجب رخوت شود با احتیاط مصرف شود.
نحوۀ نگهداری:
در دمای کمتر از ۲۵ درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.