مخازن تحت فشار غالبا در واحدهای فرآیندی پالایشگاهها و پتروشیمیها مورد استفاده قرار میگیرند. برج آیزو ماکس در پالایشگاه های نفت، برج دیمتانایزر و دیاتانایزر در پالایشگاه های گاز از نمونههای مخازن تحت فشار میباشند. حداقل فشار در این مخازن ۱ بار و حداکثر ۶۸۰ بار می باشد.
مخازن دقیقا بر اساس استانداردهای API و ASME می باشد.
API: American Petroleum Institute
ASME: American Society of Mechanical Engineers
مخازن ذخیره فلزی بر اساس استاندارد API ۶۵۰، مخازن ذخیره کروی بر اساس API ۶۲۰ و مخازن تحت فشار بر اساس استاندارد ASME Sec VIII طراحی و ساخته می شوند.
برای طراحی و ساخت مخازن مذکور استاندارد های دیگری نیز وجود دارند. استانداردهایی از کشورهایی همچون انگلیس (BS)، آلمان(DIN)، ژاپن (JIS) و در حال حاضر اتحادیه اروپا نیز اقدام به انتشار سلسله استانداردهایی در زمینه صنایع نفت، گاز و پتروشیمی نموده است. در مباحث بعدی به توضیح مختصری از هر استاندارد پرداخته خواهد شد.
در حال حاضر در صنعت نفت،گاز و پتروشیمی بیشتر از استانداردهای آمریکا استفاده می شود که مهمترین آنها در پارگراف قبل توضیح داده شد.
قسمت های عمده در هر استاندارد شامل موارد ذیل می باشد:
انتخاب متریال
طراحی مخزن
نحوه ساخت
بازرسی و تست
پیوست
مواد ساخت
اکثر مخازن تحت فشار از فولاد ساخته میشوند. برای ساخت یک مخزن استوانه ای یا کروی، اجزای نوردشده و احتمالاً فورج شده باید به هم جوشکاری شوند. خواص مکانیکی بدست آمده توسط نورد یا فورج ممکن است توسط فرایند جوشکاری کاهش پیدا کند به همین دلیل باید اقدامات لازم جهت مقابله و رفع این پدیده در نظر گرفته شود. علاوه بر استحکام مکانیکی کافی، استانداردها استفاده از فولادی با مقاومت در برابر ضربه بالا را تعیین میکنند، مخصوصاً برای مخازن با دماهای کاری پایین.
دیگر مواد رایج برای ساخت مخازن شامل پلیمرهایی مانند PET در ظروف نوشابههای گازدار و مس در تجهیزات لولهکشی میشود.
سطوح داخلی مخازن تحت فشار را میتوان با مواد فلزی، سرامیکی و پلیمری برای محافظت در برابر سیال داخل محفظه پوشش داد. این پوشش میتواند همچنین درصد زیادی از فشار محفظه را تحمل کند.