به خاطر اثرات درمانی ارزشمند، آلوئه‌ورا از چند هزار سال پیش تاکنون مورد استفاده قرار گرفته و کاربردهای آن در تمدن های باستانی هند، مصر، یونان، روم و چین ثبت شده به طوری که در مصر آنرا گیاه فناناپذیری و در چین آنرا اکسیر جوانی نامیده‌اند. از آلوئه‌ورا برای تقویت، حفظ سلامتی و مقاصد درمانی از جمله ترمیم زخم، درمان سوختگی، کاهش آسیب ناشی از سرمازدگی، محافظت از پوست در برابر اشعه ایکس، سرطان ریه، مشکلات گوارشی، افزایش HDL و کاهش LDL، کاهش قند در بیماران دیابتی، مبارزه با سندروم نقص ایمنی اکتسابی(AIDS)، آلرژی‌ها و بهبود سیستم ایمنی استفاده شده است. ژل آلوئه‌ورا دارای بیش از ۲۰۰ ماده فعال از نظر بیولوژیک است و شواهد بالینی اثبات شده برای کاهش LDL، افزایش HDL، کاهش قند، بهبود تب خال تناسلی و پسوریازیس توسط فرآورده‌های آلوئه‌ورا وجود دارد.

هرچند مکانیسم‌های تأثیر ژل آلوئه‌ورا مشخص نیست، با این حال در in vivo ژل آلوئه و ترکیبات آن مهار ایمنی ناشی از اشعه ماوراء بنفش را اصلاح می‌کنند. همچنین در in vitro چند جزء از آلوئه و ژل تام آن دارای اثرات آنتی اکسیدان بوده‌اند. آسمانان که از اجزای اصلی ژل آلوئه محسوب می‌شود واجد اثرات محرک ایمنی است.

آلوکتین A، با تحریک سلول‌های T، موجب افزایش تولید لنفوکین‌ها می‌شود. آسمانان پاسخ‌های آنتی‌ژنیک و میتوژنیک لنفوسیت‌های انسانی را تحریک می‌کند. با تزریق آسمانان به موش یا افزودن آن به محیط کشت ماکروفاژ موش، تولید انواع مختلفی از اینترلوکین فعال از نظر ایمونولوژیک تحریک می‌شود. ژل آلوئه به مکمل‌های غذایی مورد استفاده در کارآزمایی‌های بالینی مربوط به بیماران مبتلا به ایدز اضافه شده و مفید بوده است. یک جزء پلی‌ساکاریدی از ژل آلوئه به نام مانان آسمانان استیله، برای درمان بیماران مبتلا به ایدز مورد استفاده قرار گرفته و موجب کاهش۷۱‌% علائم بیماران شده است که احتمالاً به علت تحریک سیستم ایمنی بوده است، هرچند بعضی از بیماران پاسخی نشان نداده‌اند. در محیط‌های کشت لنفوسیت‌های انسان که با ویروسHIV-۱ آلوده شده بودند، آسمانان توانایی سلول‌ها برای زنده ماندن را افزایش داده و بار ویروسی را کم کرده است که احتمالاً به علت مهار گلیکوزیلاسیون گلیکوپروتئین‌های ویروس بوده است. سایراثرات شامل مهار فیوژن سلولی ناشی از ویروس و مهار آزاد شدن ویروس می‌باشد. آسمانان با آزیدوتیمیدین اثر سینرژیست دارد و مصرف دوز کمتری از این دارو را موجب می‌شود. آلوئه امودین(Aloe-emodin) پوشش ویروس‌هایی مانند هرپس و انفلوانزاA را تخریب می‌کند و برای سلول‌های میزبان اثر سمی ندارد.

پلی ساکاریدهای آلوئه‌ورا فعالیت ایمنی ذاتی را بهبود می‌بخشند و آسیب اکسیداتیو در حیوانات مبتلا به زخم دهان را سرکوب می‌کند. بر اساس نتایج مطالعات اخیر؛ آلوئه‌ورا به طور قابل توجهی تولید سایتوکین های IL-۸, TNF , IL-۶ وIL-۱ را بصورت وابسته به دوز کاهش میدهد. همچنین آلوئه‌ورا بیان pro-IL-۱, Nlrp۳,caspase-۱ و رسپتور P۲X۷ در ماکروفاژهای اولیه القا شده توسط لیپوپلی ساکارید را مهار می‌کند. محققین نتیجه گرفتند که آلوئه‌ورا یک رویکرد درمانی جدید برای تنظیم پاسخ‌های ایجاد شده توسط inflammasome(مجموعه داخل سلولی بزرگی متشکل از پروتئین‌های متعدد که در ایمنی ذاتی نقش اساسی دارند) است. آزاد شدن اینترلوکینI، اینترلوکین ۶،α -TNF، δ-INF از ماکروفاژها، به صورت وابسته به دوز القا می‏شود. آسمانان به تنهائی یا همراه با داروهای ضدویروس آزیدوتیمیدین و آسیکلوویر از تکثیر ویروس ایدز و تبخال جلوگیری می‌کند. آلوئه امودین ویروس‌های انفلوانزا، واریسلا زوستر (Varicella zoster) و پسودورابیس (Pseudorabies) را غیرفعال می‌سازد. آنتراکینون‌های استخراج شده از آلوئه نیز موجب کشته شدن ویروس‌های پوشش‌دار می‌شوند.