اوستئوآرتریت (OA)شایع‌تریننوع آرتریت است. شیوع زیاد به ویژه در دوران پیری و ناتوانی زیاد ناشی از آن، موجب شده علت اصلی ناتوانی در دوران پیری باشد. به علت پیر بودن جمعیت کشورهای غربی و افزایش شیوع چاقی(که یک فاکتور خطر عمده محسوب می‌شود)، اوستئوآرتریت رو به افزایش است به طوری که تا۲۰۲۰ شیوع آن در آمریکا ۱۰۰-۶۶ درصد افزایش خواهد یافت. شکایات بیمار معمولاً درد، سفتی مفصل، خشکی مفاصل صبحگاهی و محدودیت حرکت است. اهداف درمانی برای اوستئوآرتریت، برطرف کردن درد و به حداقل رساندن کاهش عملکرد فیزیکی است و از روش‌های غیردارویی (مانند جلسات آموزشی، برنامه‌های ورزشی برای حفظ دامنه حرکت و قدرت عضلانی، استفاده از وسایل کمکی، کنترل وزن و مکمل‌های غذایی)، روش‌های دارویی(مانند مسکن‌های موضعی و خوراکی) و اقدامات جراحی استفاده می‌شود. با توجه به عوارض جانبی خطرناک مسکن‌های رایج مانند ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی(NSAIDs) که ممکن است موجب افزایش خطر بروز سکته قلبی و مغزی همچنین بروز زخم و خونریزی گوارشی شوند، استفاده از داروهای گیاهی مؤثر و ایمن روز به روز با استقبال بیشتری همراه می‌شود. از جمله گیاهان مؤثر در برطرف کردن درد و التهاب نعنا و کرفس می‌باشد و مطالعات زیادی اثربخشی آنها را به اثبات رسانده‌اند.منتول از جمله مواد مؤثره نعنا است که اثرات تحریک سطحی(counter – irritant) وضد درد موضعی آن کاملاً پذیرفته شده است. هنگامی که اسانس نعنا یا منتول روی پوست مالیده می‌شوند، به طور همزمان اعصاب ویژه درک حس سرما را تحریک و اعصاب ویژه درک حس درد را سرکوب می‌کنند. به دنبال اثر خنک‌کننده اولیه، دوره‌ای از گرم شدن موضع وجود دارد. در یک کارآزمایی متقاطع دوسوبی‌خبر تصادفی با کنترل دارونما، مصرف موضعی اسانس نعنافلفلی روی پیشانی و ناحیه گیجگاهی، از نظر آماری موجب کاهش تنش عضلانی شده که توسط بیماران و فعالیت الکترومیوگرافیک عضلات ناحیه تمپورال گزارش شده است. علاوه بر این استفاده موضعی از اسانس نعنا، حساسیت نسبت به درد را کاهش داده است.(۱) بر اساس نتایج حاصل از مطالعات انجام شده در حیوانات، منتول با فعال کردن سیستم اوپیوئید درونزاد و یا تا حدودی با اثر بی‌حس‌‌کننده موضعی بدون داشتن خواص ضدالتهابی، اثرات ضد درد را ایجاد می‌کند. همچنین اسانس نعنا انقباضات عضلانی ایجاد شده توسط سروتونین و ماده P را مهار می‌کند.(۲) بر اساس نتایج مطالعات انجام شده در حیوانات؛ اسانس کرفس دارای اثرات ضدالتهاب، ضداسپاسم و آرام‌بخش است.(۳) اسانس نعنا دارای اثرات ضدالتهاب و آنتی‌اسپاسم است.(۴)در بررسی اثرات ضد درد و ضدالتهاب اسانس نعنا و اسانس کرفس و مخلوط آنها در رت و موش سوری مشخص شد که در تست کاراژینان؛ اسانس نعنا، اسانس کرفس و مخلوط این دو اسانس اثرات ضدالتهاب موضعی قابل ملاحظه‌ای دارند. اسانس نعنا و مخلوط اسانس‌هاینعنا-کرفس به طور معنی‌داری سبب مهار درد در فاز اول تست فرمالین شدند که یک درد نوروژنیک است و در اثر تحریک مستقیم اعصاب درد ایجاد می‌شود. همچنین اسانس نعنا، اسانس کرفس و مخلوط این دو اسانس اثرات مهاری معنی‌داری روی درد فاز دوم تست فرمالین که یک درد التهابی محسوب می‌شود نشان دادند.(۵)ماده فعال لوسیون سی‌ام (اسانس نعنا و اسانس کرفس) موجب مهار پروستاگلاندین‌ها و سایر مدیاتورهای التهابی می‌شود لذا می‌تواند التهاب و درد را برطرف نماید. در یک بررسی، موش‌ها در گروه تجربی(n=۱۲) یا گروه کنترل(n=۱۲) قرارگرفتند برای تعیین اثراتضد درد لوسیون سی‌ام از روش Tail-flick (T.F.L.) استفاده شد. در شدت ۴۰، ۱ میلی‌لیتر از لوسیون سی‌ام روی دم هر موش گروه تجربی استفاده شد. ۳۰ دقیقه بعد موش در ماشین T.F.L گذاشته شد و دستگاه مدت زمان مقاومت در برابر درد(pain endurance time) را در هر موش ثبت نمود. زمان متوسط برای گروه تجربی ۳۵/۵ ثانیه و برای گروه کنترل ۲/۳ ثانیه بود. این مطالعه نشان داد که لوسیون سی‌ام مدت زمان مقاومت در برابر درد را افزایش می‌دهد(p<۰.۰۵)(۶)(-)- کارون؛ یک کتون مونوترپن است که جزء فعال اصلی گیاهان خانواده نعنا مانندMentha spicata محسوب می‌شود. در یک مطالعه اثر ضد درد این ماده با استفاده از مدل‌های مختلف تجربی درد و بررسی دخالت این اثرات در تحریک پذیری عصبی ناشی از مونوترپن‌های دیگر بررسی شد. نتایج این مطالعه نشان داد که (-)- کارون دارای اثر ضد درد همراه با کاهش تحریک‌پذیری عصبی محیطی است.(۷)(-)- کارون؛ در تست‌های مختلف، بدون دخالت سیستم اوپیوئید پاسخ به درد را کاهش می‌دهد این اثر می‌تواند با توانایی آن در کاهش دامنه پتانسیل عمل مرکب ارتباط داشته باشد.(۸)در یک مطالعه دوسو بی‌خبر با کنترل دارونما، ۱۰۲ بیمار مبتلا به اوستئوآرتریت زانو به طور تصادفی در سه گروه: لوسیون نعنا، لوسیون نعنا-کرفس(لوسیون موضعی سی‌ام باریج) و لوسیون دارونما قرار گرفتند تا روزی ۴ بار از لوسیون به صورت موضعی استفاده نمایند. معاینه مجدد ۴ و ۳، ۲، ۱هفتهبعد از معاینه اولیه صورت گرفت و شدت درد بیماران در وضعیت‌های راه رفتن روی سطح صاف، بالارفتن از پله، پایین آمدن از پله، خوابیدن، نشستن و بالارفتن از سراشیبی ارزیابی و اطلاعات به دست آمده با آزمون‌های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج این بررسی؛ ۲ و ۴ هفته بعد از شروع درمان؛ تأثیر لوسیون نعنا و لوسیون موضعی سی‌ام باریج در کاهش شدت درد در هنگام راه رفتن روی سطح صاف تفاوت معنی‌داری نسبت به دارونما داشت(p<۰.۰۱). همچنین لوسیون موضعی سی‌ام باریج نسبت به لوسیون نعنا به طور نسبی اثرات بهتری روی شدت درد در هنگام راه رفتن روی سطح صاف و نشستن داشت(اگرچه از نظر آماری تفاوت معنی‌دار نبود). پس از گذشت ۲ هفته از شروع درمان، شدت درد هنگام خوابیدن در گروه لوسیون موضعی سی‌ام باریج نسبت به گروه لوسیون نعنا و گروه دارونما به طور معنی‌داری کاهش یافت.(p<۰.۰۱)